Droga od niewiedzy do wiedzy. Droga ważna, bo dojrzewają przy niej owoce mądrości na drzewach ludzkich żywotów.
Każdy owoc mądrości czerpie żywotne soki życia z przytomności bycia tu i teraz, z prostoty i twórczości, która się samo-ogranicza do przytomności.
Przytomność to miecz, który rozcina zasłony poznania i likwiduje podział: podmiot – przedmiot, kochający – kochany. Pozostaje tylko Poznawanie i Kochanie. Na nieskończenie wiele sposobów, w nieskończonych możliwościach kształtowania wszechświata przez osobowości zanurzone w boskości.
Wiedza, która prowadzi do mądrości, ma w sobie moc wprowadzania porządku wśród rzeczy, aż znajduje właściwą miarę i hierarchię.
Osobowość dojrzała poprzez doświadczenia mądrości ma moc tworzenia nowych kształtów wprost z tworzywa duchowego.