TVG-9 Narody Rzeczypospolitej w Powstaniu Styczniowym

Powstanie Styczniowe było dowodem na to, że idea wielonarodowej Rzeczypospolitej wcale nie odeszła wraz z rozbiorami. Udowodniło to wielu wybitnych synów ziem Wielkiego Księstwa Litewskiego i Ukrainy.

 Sam herb powstania wskazuje na to, ze było to wspólne dzieło narodów Rzeczypospolitej. Biały Orzeł symbolizuje Królestwo Polskie, Pogoń (Pahonia) Wielkie Księstwo Litewskie a Archanioł Michał – Ukrainę.

Wincenty Konstanty "Kastuś" Kalinowski herbu Kalinowa (ur. 2 lutego 1838 wMostowlanach, zm. 22 marca 1864 w Wilnie) – rewolucjonista, uczestnik powstania styczniowego, bohater narodowy Polski, Białorusi i Litwy, z zawodu dziennikarz i prawnik.

Konstanty Kalinowski był jednym z przedstawicieli XIX-wiecznego białoruskiego ruchu narodowego.

Po wybuchu powstania styczniowego zaangażował się w tworzenie Prowincjonalnego Komitetu Litewskiego w Wilnie, gdzie objął funkcję komisarza rządu polskiego na województwo grodzieńskie. Wkrótce awansował na Komisarza Pełnomocnego na Litwę, przez co zyskał kontrolę nad wszystkimi jednostkami walczącymi na terenie dawnegoWielkiego Księstwa.

Zdradzony przez jednego ze swych żołnierzy, przekazany został w ręce Rosjan. Uwięziony w Wilnie, napisał Zapiski spod szubienicy. Swojej roli w powstaniu nie umniejszał i nie ukrywał, ale zarazem odmawiał wskazywania współpracowników. Skazano go na karę śmierci przez rozstrzelanie, ale wyrok ten zamieniono na bardziej hańbiące powieszenie. Został stracony 22 marca 1864 r. na Rynku Łukiskim w Wilnie.

Mikołaj Nieczaj  – lekarz, Ukrainiec pochodzący z Dubienki. Ukończył Uniwersytet w Kijowie. Po powrocie do Dubienki prowadził działalność patriotyczną. Brał udział w manifestacjach patriotycznych w powiecie hrubieszowskim. Z jego inicjatywy na polach Uchańki wzniesiono pomnik na pamiątkę bitwy pod Dubienką z 1792 r., który obronił przed władzami rosyjskimi. W domu Nieczaj przechowywał z pietyzmem trzy kule armatnie i podkowę znalezione na polach Dubienki. Szybko też wszedł do konspiracji, wciągając do współpracy w Dubience i Hrubieszowie rzemieślników, urzędników, aptekarza, oficjalistów z pobliskich majątków, nauczyciela szkoły unickiej w Hrubieszowie, księży unickich i łacińskich. 

W Powstaniu Styczniowym twórca (wraz z weteranami Powstania Listopadowego) i dowódca silnego, 400 osobowego oddziału powstańczego, działającego okolicach Hrubieszowa i Krasnegostawu. Niektóre źródła określają go "naczelnikiem powstania w powiecie hrubieszowskim" Ujęty w czasie potyczki na mocy wyroku sądu wojennego został rozstrzelany 10 marca 1863 r. Miejsce egzekucji rozjechano armatami, aby zatrzeć ślady męczeńskiej śmierci tego bohatera narodu ukraińskiego i polskiego.

Andrij  Potebnia, (ur. 1838 w Perekopce koło Połtawy – zm. 4 marca 1863 pod Skałą) – ukraiński rewolucjonista, walczył wpowstaniu styczniowym po stronie polskiej.

W 1856 roku ukończył Konstantynowski Korpus Kadetów w Petersburgu. Służył w pułku szlisselburskim (od 1861 roku w stopniu porucznika). Oficer rosyjski w Królestwie Polskim. W1861 założył tajny Komitet Oficerów Rosyjskich w Polsce. W 1862 w Ogrodzie Saskim dokonał nieudanego zamachu na namiestnika Królestwa Polskiego Aleksandra Lüdersa, w odwecie za znęcanie się w śledztwie nad zatrzymanymi oficerami, członkami konspiracji. Wziął udział w powstaniu styczniowym i zginął w bitwie pod Pieskową Skałą.