Szopka narodowa

Nasz redakcyjny konkurs na największą i najbardziej oryginalną szopkę noworoczną został, jak widać rozstrzygnięty. Życzylibyśmy sobie na Nowy Rok, ażeby najdalej po karnawale szopka ta trafiła do muzeum szopek, gdzie niegroźna będzie podziwiana przez obywateli. Do tego kuplecik:

Nowy Rok nas wnet powita

Sentyment za gardło chwyta

I myśl, co nas wkrótce spotka

O tym Noworoczna Szopka.

W korowodzie, kto nas wiedzie

Będąc, jak zwykle na przedzie?

Trzech Królów ujrzysz za chwilę

Tusk, Kaczyński oraz Miller.

Moc prezentów w torbach niosą

Dla ludu, co biega boso

Złoto, mirrę i kadzidło

Bo życie w stajence zbrzydło.

Rodzi w stajni się…potrzeba

By obiecać więcej nieba

By słowo wśród ludu głosić

I o datek znowu prosić.

A w tle hen tam ta nieziemska

Gwiazda błyszczy betlejemska

Jest i innych gwiazd bez liku

Jak uśmiechów polityków

Co do boskiej opatrzności

Modlą się o dar wieczności

By w stajence lud niebogi

Wciąż te same chwalił Bogi.

A ty kmiotku, babo ze wsi

Jako żeście nie są lepsi

Bo stajenki nie sprzątacie

Wciąż dziurawe macie gacie.

Jadło bez omasty w garnkach

Aż przebierze się tu miarka

Bo, gdy zimno w dupę wieje

Wtenczas budzą się nadzieje.

Gdy i one czasem przeszłym

Nic nie różni się od reszty

Taka z tego jest nauka

Że, kto głupi po wielokroć szuka.

Z pozdrowieniami Liber