Śladami Urbana

Zmroziło mnie to jasne, zaakceptowane przez kierownictwo redakcji z (jak wynika ze stopki) prezes Marią Adamus i redaktorem naczelnym Tomaszem Zbigniewem Zapertem na czele,  przesłanie. Poprzez dopuszczenie rysunku do druku podpisano się pod tezą, iż Jan Paweł II był tchórzem, który w czasie terroru junty Jaruzelskiego i likwidacji swobód obywatelskich  bał się komunistów i klękał przed generałami J. i K. Dziś za to byłby za pan brat z laicyzującym salonem od Michnika i spółki, przeciwnikami lustracji i różnymi „Bolkami” – tajnymi współpracownikami SB, a także politykami PO idącymi pod rękę z Putinem w sprawie „katastrofy” smoleńskiej”. Wszak w innym przypadku zostałby „wysłany” (na Sybir?).  Na coś takiego nie poszedł nawet TVN24.

 

Nad tym, że rzeczywistość była zupełnie inna, że Papież Polak doprowadził do demontażu światowego komunizmu, że traktowany przez Kreml jako wróg numer jeden o mały włos nie zginął w zamachu w 1981 r. zleconym przez Moskwę (co udowadnia Claire Sterling w znakomitej książce, wydanej przed kilkoma laty w Polsce), że jego wartości moralne, etyczne i nauka społeczna stoją w sprzeczności do tych wciskanych Polakom przez poprawnościowy salon i jego media  nie ma sensu się rozwodzić. To oczywiste dla każdego . Tylko nie dla kierujących „Naszą Polską”, pisma lansującego siebie jako forpocztę myśli niepodległościowej i patriotycznej.

 

Nie ma się co temu dziwić, skoro na łamach „NP”  w zasadzie próżno szukać np. tematyki smoleńskiej. To ten „patriotyzm” i „myśl niepodległościowa”…  Takie jak w wykonaniu Komorowskiego, Wałęsy i rządu Tuska!

 

Kupowałem „NP” od początku, mimo – od ponad roku – coraz słabszych tekstów (za wyjątkiem tych red. Wiesławy Mazur),  drogiej ceny w stosunku do marnej szaty graficznej i licznych błędów korektorskich,  by wspierać nieliczną  prasę niezależną od tzw. mainstreamu. Numer z 2 maja jest jednak  ostatnim numerem „Naszej Polski”, który wziąłem do ręki.  Rysunek obrażający Jana Pawła II, fałszujący polską historię najnowszą, idący po linii i na bazie propagandy Urbana z czasów jego rzecznikowania kolejnym ekipom z lat 80, a potem antyklerykalizmu tygodnika „Nie”, przelał moją czarę goryczy.

 

Z nostalgią będę wspominał czasy, gdy tygodnikiem kierował red. Piotr Jakucki. Przez okres bodajże czternastu lat „Nasza Polska” była pismem prawdziwym, jednoznacznym, robionym z nerwem, przebojowym, konsolidującym środowiska niepodległościowe.