SKRYBANIE…”Maks i Moryc”.

14.02.2012. W 1985, a może 1986 roku znalazłem na przystanku autobusowym przed Państwowym Instytutem Geologicznym, ówczesnym moim miejscu pracy, zieloną książeczkę z żółtym ołówkiem na okładce. To „Maks i Moryc” Wilchelma Busch’a.

źródło: sieć.

Dziś naszło mnie na SKRYBANIE…jak "średniowiecznego mnicha"!

-"Niesforme Dziecię Gutenberga".

PRZEDMOWA

Często słyszy się lub czyta

ofiglarzach i psotnikach,

takich jak te dwa bachory,

które zwą się: Maks i Moryc.

Miast ku dobru oczy zwrócić

i do wiedzy szukać kluczy,

wolą z nauk śmiać się skrycie

i wesołe pędzą życie;

zawsze jednak są gotowi

zrobić krzywdę człowiekowi,

zadręczają kazde zwierzę,

kradną w sadach jabłka  świeże,

bo tak pewno jest ciekawiej

niż na szkolnej siedzieć ławie,

tak o wiele jest weselej

n9iźli spedzać czas w kościele.

Ale – biada! biada! biada!

Zły im koniec przepowiadam,

bo nikogo nie zachwyca

życie Maksa i Moryca.

Tu zobaczysz i usłyszysz,

jak psociły te urwisy…

Jak wam się podoba pomysł przypomnienia tych postaci

i ich autora?

-"Niesforne Dziecię Gutenberga".

P.S. Zaglądajcie też tutaj