Seryjny samobójca zostawia wiadomość

W tej smoleńskiej grze nie ma przypadków, a kto w nie wierzy, lepiej niech pójdzie swoją drogą. Śmierć płk. Sławomira Berdychowskiego odbieram jako wiadomość, przesłaną Antoniemu Macierewiczowi. Uważaj, panie Antoni, bo w tym teatrze działań wojennych karty rozdaję ja, seryjny samobójca. Od śmierci generała Petelickiego upłynęło nieco czasu. I to była cisza przed kolejną burzą. I wreszcie spadł na nas ten sztorm, jak grom z jasnego nieba, bo tak należy odebrać „samobójstwo“ żołnierza, mężczyzny 48-letniego, komandosa z wszelkimi praktycznymi i teoretycznymi certyfikatami NATO, wreszcie oficera frontowego i dowódcy na Haitii i w Afganistanie. Przyjaźń płk. Berdychowskiego z gen. Petelickim nie musiała zaważyć na decyzji seryjnego samobójcy w tym przypadku. Wystarczyła pozycja pułkownika w strukturach Wojska Polskiego, autorytet dowódcy i generalska kariera, która stała przed nim otworem w tych trudnych czasach, gdy wizja globalnego konfliktu zbrojnego przestała być li tylko tematem beletrystyki science-fiction. Taki zamach, to wreszcie uderzenie w morale armii, bo jakież to wojsko, które nie potrafi ochronić swoich elitarnych formacji!

W ostatnich dniach zamach smoleński powrócił za sprawą nowej komisji, powołanej przez ministra Macierewicza, na pierwsze strony gazet. Ruszył także proces Tomasza Arabskiego. Kroi się śledztwo w sprawie afery marszałkowej z udziałem Bronisława Komorowskiego jako oskarżonego. Tak bowiem chyba należy czytać wniosek prokuratury do kancelarii prezydenta Andrzeja Dudy w sprawie udostępnienia aneksu do raportu o likwidacji WSI.

Piłka spadła zatem na boisko przeciwników. A przeciwników mamy bezzwzględnych i zdecydowanych na wszystko. Czasami zależy im na rozgłosie, jak w przypadku podania radioaktywnego polonu Litwinience, a czasem trzeba namówić delikwenta do samobójstwa pod koniec tygodnia, żeby służby medycyny sądowej zrobiły sekcje zwłok dopiero w poniedziałek. Za kazdym razem chodzi nie tylko o likwidację niewygodnego swiadka, ale także o wzbudzenie strachu i rozpętanie atmosfery terroru.

W tej smoleńskiej wojnie na razie to tylko nasza strona ponosi straty. Czas wreszcie na skuteczny i bolesny kontratak, bo w przeciwnym razie seryjny samobójca znowu uderzy.