20.02.2012. Na ostatnim posiedzeniu Sejm przyjął projekt uchwały upamiętniający 70. rocznicę powstania Armii Krajowej. -„Niesforne Dziecię Gutenberga”.
198-uchwała.doc (26Kb)
198.pdf (129Kb)
14 lutego 1942 roku decyzją Naczelnego Wodza gen. Władysława Sikorskiego, Związek Walki Zbrojnej został przekształcony w Armię Krajową – największe podziemne wojsko okupowanej Europy podczas II wojny światowej.
Dowódcy AK w większości walczyli o odrodzenie Polski w latach 1914-1921. Znali cenę niepodległości. Zanim ponownie stanęli do obrony Ojczyzny, przez dwie dekady II Rzeczypospolitej wychowali pokolenie – rówieśników niepodległej Polski – które nie zawahało się pójść ich drogą.
450 tysięcy żołnierzy Armii Krajowej wypowiadało słowa, które często okazywały się zobowiązaniem na całe życie: „składam swe ręce na ten Święty Krzyż, Znak Męki i Zbawienia i przysięgam być wiernym Ojczyźnie mej, Rzeczypospolitej Polskiej, stać nieugięcie na straży Jej honoru i o wyzwolenie Jej z niewoli walczyć ze wszystkich sił – aż do ofiary życia mego”. Wielu z nich zginęło w walce, w więzieniach, w obozach niemieckiego i sowieckiego okupanta.
Po wojnie nie świętowali zwycięstwa, nie brali udziału w defiladach, nie otrzymali orderów. Losy ostatniego Komendanta Głównego AK gen. Leopolda Okulickiego „Niedźwiadka” sądzonego w Moskwie i tam zamordowanego, symbolizują powojenne losy nie tylko żołnierzy Armii Krajowej, ale i całej Polski.
W społecznej pamięci pozostali na zawsze symbolem odwagi i poświęcenia. Dołączyli do szeregu pokoleń polskich patriotów, którzy nigdy nie pogodzili się z niewolą.
Dzisiaj oddajemy hołd ich ofierze, a ich wierność Ojczyźnie jest dla nas inspiracją i źródłem narodowej dumy. Naszym obowiązkiem jest przekazać pamięć o Armii Krajowej następnym pokoleniom Polaków. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża przekonanie, że Polska nigdy nie zapomni o swoich Żołnierzach.
*www.sww.w.szu.pl/serw_tem/alianci/polacy/organizacje/ak.html