Rzecznik Praw Obywatelskich do kasacji!

We wcześniejszym poście napisałem, ze RPO to fasadowa instytucja pozorująca działania na rzecz respektowania praw obywatelskich w Polsce. Po odpowiedzi, jaką uzyskałem od RPO w piśmie z 11.10.2011 r. stwierdzam, że nadaje się do kasacji.

Mgr inż. Andrzej Dziąba                                               Częstochowa, 16 października 2011 r.

42-200 Częstochowa

ul. Pużaka 15/34

tel./fax (34) 362 26 47, (510) 261 787

E-mail: andrzejdziaba@op.pl                                                                                                                                                                                                                                                                                        

Rzecznik Praw Obywatelskich

                                                                                             00 – 090 Warszawa

                                                                                            Al. Solidarności 77

                                                                                             Prof. Irena Lipowicz

        W związku z Państwa odpowiedzią (RPO 675287-II/11/K.Ku) na moją skargę z 16 maja 2011 r. dotyczącą naganności w postępowaniach prokuratorskich i sądowych (1 Ds. 1367/07 Prokuratury Rejonowej w Zawierciu, VI K 904/08i VI K 145/09Sądu Rejonowego w Radomsku oraz IV Ka 389/10 Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim), żądam natychmiastowego zweryfikowania stanowiska RPO w tej sprawie i podjęcia wymaganych prawem działań w obronie przed niekompetencją, arogancją oraz pospolitym chamstwem i bezczelnością w postępowaniu w/w instytucji, godzących w prawa obywatelskie, porządek konstytucyjny Państwa oraz byt Narodu.

Załączam opinię adwokata Wojciecha Górskiego z Łodzi, który reprezentował mnie z urzędu w sprawie o wznowienie postępowania II Ako 26/11 Sądu Apelacyjnego w Łodzi (VI K 145/09 Sądu Rejonowego w Radomsku, IV Ka 389/10 Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim). Nie stwierdził podstaw wskazanych w art. 540 kpk § 1 – 3 kpk i art. 530 a kpk uprawniających na podstawie art. 542 § 1 kpk do sporządzenia i wniesienia wniosku o wznowienie postępowania na wniosek strony. Stwierdził natomiast, że w sprawie doszło do uchybienia z art. 439 § 1 pkt kpk w zw. z art. 17 § 1 pkt 6 kpk – okoliczność wyłączająca postępowanie karne, jaką jest przedawnienie karalności czynu, która powinna skutkować wznowieniem postępowania prowadzonego przeciwko mnie z urzędu – art. 542 § 3 kpk i umorzeniem postepowania. Stosowny wniosek w tym zakresie na podstawie art. 9 § 2 kpk w zw. z art. 542 § 3 kpk w zw. z art. 439 § 1 pkt 9 kpk w zw. z art. 17 § 1 pkt 6 kpk został złożony przez Pana Wojciecha Górskiego w Sądzie.

Pomimo oczywistych błędów wymienionych przeze mnie instytucji, które za pośrednictwem swoich niekompetentnych i aroganckich funkcjonariuszy najpierw mnie oskarżyły (prokurator Ewa Kozłowska z Zawiercia oskarżając z art. 226 kk, który już nie obowiązywał), nieprawomocnie skazały na podstawie nie obowiązującego już art. 226 kk (asesor Anna Hanus – Kara z Radomska), prawomocnie mnie skazały zmieniając nieprawidłową kwalifikację prawną zarzucanego mi czynu z art. 226 na 216 kk, ale błędnie, gdyż obowiązywało już przedawnienie karalności (sędziowie Tadeusz Weglarek, Stanisław Tomasik i Ireneusz Grodek z Piotrkowa Trybunalskiego), sędziowie Sądu Apelacyjnego w Łodzi Marian Baliński, Izabela Dercz oraz sędzia SO (del.) Jacek Klęk wniosku o wznowienie postępowania z urzędu nie uwzględnili, posługując się najprawdopodobniej kłamstwem, a na pewno manipulując faktami. Zaznaczyłem ten fragment w treści postanowienia w sprawie AKo 26/11 z 15 czerwca 2011 r., opatrując go wykrzyknikami.

Powyższy fakt nie był jeszcze mi znany, kiedy kierowałem pismo do RPO z 16 maja 2011 r. Proszę to wziąć pod uwagę, podejmując decyzję o wniesieniu kasacji do Sądu Najwyższego lub innych działań mających na celu uchylenie postanowienia Sądu Apelacyjnego w Łodzi, które zapadło z naruszeniem prawa. Fragment zaznaczony przeze mnie w uzasadnieniu oparty jest o rzekome przedstawienie mi 14 grudnia 2007 r. zarzutu popełnienia czynu z art. 226 § 1 kk, które zostało mi doręczone 29 kwietnia 2008 r. Nie podano żadnych szczegółów tej kolejnej „prawnej” inicjatywy opartej o art. 226 kk, który rok wcześniej Trybunał Konstytucyjny uznał za niekonstytucyjny. Skieruję do Prokuratury Generalnej doniesienie o zorganizowanym przestępczym charakterze działań począwszy od złożenia na mnie doniesienia przez prokuratorskiego lumpa Jana Jarosa z Częstochowy, następnie oskarżenia mnie przez jego koleżankę „po fachu” Ewę Kozłowską z  Zawiercia, przyjmując nieprawidłową klasyfikację czynu, skazania w oparciu o niekonstytucyjny art. 226 kk przez Annę Hanus – Klara z Radomska, uznania merytorycznie tego wyroku za prawidłowy chociaż z błędami formalnymi przez Tadeusza Węglarka, Stanisława Tomasika i Ireneusza Grodka z Piotrkowa Trybunalskiego, a kończąc na manipulacjach i prawdopodobnych kłamstwach autorstwa Mariana Balińskiego, Izabeli Dercz i Jacka Klękaz Łodzi. Jeśli zajdzie potrzeba, a należałoby, dołączę do tego podejrzanego grona Panią profesor oraz Główną Specjalistkę od podobnych manipulacji mgr Krystynę Kuczyńską.          

                                                     Z poważaniem