Pytania czytelników 4 – Nośnik oddziaływań elektrostatycznych

Jeżeli w badaniu Przyrody trzeba posłużyć się elementami wyższej abstrakcji, to badanie przenoszenia oddziaływań elektrostatycznych należy do tych zagadnień.

Wspaniale sformułował to jeden z komentatorów, który zadał mi następujące pytanie?

No i świetnie. Nawet jeżeli tak jest to nadal brakuje nam nośnika tych oddziaływań elektrostatycznych. Czyli pytanie czym sie różni przestrzeń pomiędzy dwoma ładunkami od przestrzeni bez tych ładunków.

Nawet jeżeli Pan zupełnie błądzi to co najmniej ociera się pan o jakieś odkrycie. Zawsze od czasu studiów i szkoły średniej nie dawało mi to spokoju. A że jakaś statystyka w miarę dobrze opisuje to zjawisko nie znaczy że nie jest tylko przybliżonym modelem matematycznym a nie opisem tego zjawiska. Natura jego chyba nie została odkryta do tej pory ani potwierdzona doświadczalnie.

http://electrino.nowyekran.pl/post/57662,jak-fizycy-robia-z-nas-idiotow#comment_430134

Jednak gdy zrozumiemy sens tego zjawiska, to okazuje się, że abstrakcja może i powinna wpisywać się w zdolności ludzkiego rozumowania (w odróżnieniu od zmyśleń – przykładem których może być STW czy OTW).

Gdy omawiałem zagadnienie oddziaływania między ładunkami elektrostatycznymi to zwracałem uwagę na tą okoliczność, że mamy do czynienia z oddziaływaniem między ładunkiem, a polem drugiego ładunku.

Jak to sobie wyobrazić? Bardzo prosto. Proszę powiesić na ścianie tarczę (można ją wykonać samemu). Kupić wskaźnik laserowy i następnie ustawić ten wskaźnik tak, żeby plama światła trafiała w przedział oznaczony cyfrą 8 (to jako przykład).

Teraz prosze przesuwać wskaźnik tak, żeby jego koordynaty zmieniały się, ale plamka światła zawsze trafiała w ten sam przedział – oznaczony cyfrą 8.

Możemy zamienić warunki eksperymentu. Teraz ruszamy tarczą, a wskaźnik jest nieruchomy. Tarczą ruszamy tak, żeby plamka wskaźnika zawsze trafiała w ten sam przedział.

Jest jeszcze trzeci wariant. W którym rusza się i tarcza i wskaźnik, a plamka wskaźnika dalej trafia w przedział oznaczony osemką.

Obserwacja jest jednoznaczna. Nie miało znaczenia ile czasu rusza się tarcza względem plamki wskaźnika, lub ile czasu rusza się plamka wskaźnika względem tarczy, na plamkę oddziaływała ósemka i plamka oddziaływała na ósemkę.

Jeszcze ciekawiej wygląda ten eksperyment, gdy obserwujemy takie przemieszczanie się ładunków narysowanych na dwóch przeźroczystych foliach. Gdy przesuwamy te folie, to widzimy, że ładunki cały czas są w polu drugiego ładunku, a informację o jego położeniu bierze z jego pola, a nie od niego samego.

To powoduje, że ta informacja dociera do ładunku w tym samym czasie w którym ładunek zmienia swoje położenie.

Wniosek? Oddziaływania między ładunkami nie mają nośnika i są natychmiastowe.

Dodatkowe wnioski?

Ilość cząstek elementarnych z których zbudowana jest cała materia jest skończona i ściśle określona.

One mogą skupiać się w ciała kompozycyjne, lub występować jak samodzielne obiekty.

© Waldemar Mordkowicz

Kijów 30.03.2012 r.