PSYCHOANALITYK POTRZEBNY OD ZARAZ …

  W krajach wysokorozwiniętych do szpanu należy przechwalanie się swoim osobistym psychoanalitykiem. Sam otrzymuję regularne, e-mailowe zaproszenia na seanse pozytywnego myślenia od pewnego znajomego „lekarza dusz” z Nowego Jorku (jestem widocznie w jego bazie danych). Próbowałem swego czasu wytłumaczyć dr Jasiowi-Johnowi, że „spowiadanie” się na kozetce obcemu człowiekowi pogorszyłoby jeszcze bardziej mój ewentualny stres (zwłaszcza, gdybym na końcu zapłacił słony rachunek za w/w usługę). Jaś-John nie mógł zupełnie zrozumieć, że my w Polsce korzystamy w potrzebie (i to zupełnie za darmo) z archaicznej instytucji rodziny, przyjaciół, księży, etc. etc. To się nie mieściło w zupełnie jego amerykańskiej głowie. Tak jak w moim myśleniu nie ma miejsca na „kupowanie” sobie czyjegoś ucha do wypłakania wszystkich żalów na otaczający mnie świat… Wiem, łatwo nam […]

W krajach wysokorozwiniętych do szpanu należy przechwalanie się swoim osobistym psychoanalitykiem. Sam otrzymuję regularne, e-mailowe zaproszenia na seanse pozytywnego myślenia od pewnego znajomego „lekarza dusz” z Nowego Jorku (jestem widocznie w jego bazie danych).

Próbowałem swego czasu wytłumaczyć dr Jasiowi-Johnowi, że „spowiadanie” się na kozetce obcemu człowiekowi pogorszyłoby jeszcze bardziej mój ewentualny stres (zwłaszcza, gdybym na końcu zapłacił słony rachunek za w/w usługę).

Jaś-John nie mógł zupełnie zrozumieć, że my w Polsce korzystamy w potrzebie (i to zupełnie za darmo) z archaicznej instytucji rodziny, przyjaciół, księży, etc. etc. To się nie mieściło w zupełnie jego amerykańskiej głowie.

Tak jak w moim myśleniu nie ma miejsca na „kupowanie” sobie czyjegoś ucha do wypłakania wszystkich żalów na otaczający mnie świat…

Wiem, łatwo nam wymądrzać się; korzystamy wciąż  z naszej przewagi zaściankowości i naszych ciemnogrodzkich recept na szczęście.

Człowiek sukcesu na Zachodzie nie ma czasu na pielęgnowanie przyjaźni, więzi familijne zostały rozluźnione przez ucieczkę od wielopokoleniowej rodziny. Młodzież, skanalizowana przez nowy rodzaj niewolniczej pracy w korporacjach szybko zyskuje samodzielność i nie potrzebuje już wsparcia rodziców. Rodzice – dzięki godnym emeryturom – nie szukają już łaski u swych dzieci… O ile w ogóle je mają…

Jednak izolowane, pospieszne, samotne, egoistycznie i bezideowe życie mści się na ludzkiej psychice. Ilość samobójstw w Japonii przeraża. Stopień bezradności młodego „yapiszona” w sprawach dla nas oczywistych jest zatrważająca. Nie każdy jest na tyle silny, aby wyrwać się z tego zaklętego, cywilizacyjnego kręgu, tej uczuciowej matni, pustki emocjonalnej, braku wartości. Stąd żałosna (dla mnie) idea „kupowania” sobie – na minuty – słuchacza-psychoanalityka i jego kozetki…

Mam świadomość, że my również  zmierzamy ku temu modelowi "nowczesnego społeczeństwa", i to wielkimi krokami. Zmiany następują szybciej, niż można się było spodziewać. System ma coraz większy wpływ na rozluźnienie sprawdzonych przez pokolenia więzi rodzinnych, oderwanie dzieci od autorytetu rodziców, przejęcie wychowania (już od przedszkola)  przez rozbudowane struktury państwa.

To się nie sprawdziło ani w totalitarnym państwie Hitlera, Stalina, czy Mao Tse Tunga. To już się mści na stosunkach międzyludzkich w Szwecji, Niemczech, Belgii, Holandii, Szwajcarii… Gdzie niegdzie pojawiły się nawet całkiem realne pomysły na eutanazję – rzecz u nas jeszcze niewyobrażalną!

Boję się też, że jesteśmy ostatnim pokoleniem myślącym samodzielnie, bez wbudowanego  w mózgu „czipa szczęścia”. Coś mi się widzi, że już wkrótce psychoanalityka zastąpi inteligentnie zaprojektowany robot. Który – podobnie jak filmowy Terminator – będzie miał na wszystkie nasze problemy trzy wyczerpujące odpowiedzi: „Yes”, „No” i „Fuck You…”…

Lech Makowiecki