Powitanie

Pozwolą Państwo, że napiszę parę słów o sobie.

Mam poglądy umiarkowanie konserwatywne i jednocześnie radykalnie liberalne. Jestem przeciwnikiem wszelkiego socjalu i jakiejkolwiek opiekuńczości ze strony państwa, jak również jakichkolwiek podatków, których charakter jest redystrybutywny lub których wysokość nie jest powiązana z wartością otrzymywanych od państwa świadczeń wzajemych. To – w bardzo dużym uproszczeniu – mój liberalizm.

Wobec konserwatyzmu żywię mieszane uczucia. Uważam, że nie ma sensu być a priori przeciwko "postępowi" w polityce (czymkolwiek ów "postęp" jest, zważywszy, że ustroje toczą koła; demokracje były, padały, odradzają się, podobnie monarchie, republiki…), bo inaczej cały czas tkwilibyśmy w matriarchacie. Dlatego zasadniczo jestem postępowcem, ale przyjmę każde rozwiązanie zaproponowane przez konserwatystów, jeśli zostanę przekonany, że właśnie to rozwiązanie daje największe szanse na całkowitą likwidację socjalu w Polsce w praktyce.

Wbrew adresowi bloga, nie napiszę, że jestem "prawicowcem". Nie napiszę, ponieważ nie uważam podziału "Prawica-Lewica" za sensowny. Jedni za prawicowca uważają Jarosława Kaczyńskiego, i to bynajmniej nie dlatego, że był premierem ostatniego rządu, który obniżył podatki i nie podniósł innych (zresztą sprzecznie z socjalistycznymi deklaracjami P. Kaczyńskiego), a dlatego, że chciałby ten socjalizm upatriotycznić, a może nawet ochrzcić (to ostatnie bardziej Marek Jurek). Nie uważam tego za wyznacznik prawicowości, w szczególności nie popieram w tych kwestiach żadnego z wyżej wymienionych. Wyznacznikiem prawicowości jest dla mnie stosunek do gospodarki i Wolności człowieka, ale nawet tutaj pojęcia Prawicy i Lewicy tracą sens. W języku potocznym oznaczają one przeciwstawne kierunki, strony. Intuicja mówi więc, że wszystko jest albo prawicowe, albo lewicowe, albo gdzieś pomiędzy. Tymczasem twórczo rozwinięte postulaty Herberta Spencera prowadzą do programu, w którym podatki konstruowane są tak, żeby zabrać biednym i dać bogatym. Jest to jednocześnie antylewicowe (niesprawiedliwość społeczna), antyprawicowe (etatyzm i redystrybutywna funkcja podatku), i na pewno nie jest żadnym rodzajem kompromisu, więc nie jest nigdzie pomiędzy.

Ogólnie – uważam siebie za prawicowca, ale z poprawką na powyższe. Absolutnie nie identyfikuję się tu na przykład z narodowymi socjalistami z ONR, którzy uważają się za prawicowców przez swój nacjonalizm. Socjalista – to socjalista, narodowy czy nie, zawsze jest lewicowcem. A że sam mówi o sobie "prawicowiec"? Socjalista prawie zawsze co powie, to bzdura, więc to tylko szczególny przypadek, kiedy ta reguła działa.

W wolnej chwili zająłem się fraszkopisarstwem. Moje fraszki można podejrzeć (i zakupić) tutaj:

http://wydaje.pl/u/pietshaq

Na zachętę – kilka politycznych:

Na moich przeciwników politycznych

Co dzień im chętnie przyznam rację

Chleba i wody na kolację.

Na konserwatywnego socjalistę

Jest jak koszula dobrze założona:

Na zewnątrz prawa, wewnątrz lewa strona.
 

Tradycja

Amber Gold – prezes ma być karany.

ZUS ciągle działa. Czy ja mam zwidy?

Nie – to od dawna z Egiptu znany

monopol władzy na piramidy.