PIEŚŃ KONFEDERATÓW BARSKICH (II)

1. Nigdy z królami nie będziem w aliansach

 nigdy przed mocą nie ugniemy szyi

 bo u Chrystusa my na ordynansach

 słudzy Maryi.

2. Więc choć się spęka świat i zadrży słońce

 chociaż się chmury i morza nasrożą

 choćby na smokach wojska latające

 nas nie zatrwożą.

3. Bóg naszych ojców i dzisiaj jest z nami

 więc nie dopuści upaść żadnej klęsce

 wszak póki On był z naszymi ojcami

byli zwycięzce!

4. Więc nie wpadniemy w żadną wilczą jamę

 nie ulękniemy przed mocarzy władzą

 wiedząc, że nawet grobowce nas same

Bogu oddadzą.

5. Ze skowronkami wstaliśmy do pracy

 i spać pójdziemy o wieczornej zorzy

 ale w grobowcach my jeszcze żołdacy

 i hufiec Boży.

6. Bo kto zaufał Chrystusowi Panu

 i szedł na święte kraju werbowanie

 ten de profundis z ciemnego kurhanu

 na trąbę wstanie.

7. Bóg jest ucieczką i obroną naszą

 póki On z nami, całe piekła pękną

ani ogniste smoki nas ustraszą

ani ulękną.

8. Nie złamie nas głód, ni żaden frasunek

 ani zhołdują żadne świata hordy

bo na Chrystusa my poszli werbunek