Pierwszy polski sztuczny satelita Ziemi już jest!

Miło napisać, że dziś z poligonu rakietowego w Gujanie Francuskiej wystrzelono w Kosmos pierwszego sztucznego satelitę Ziemi zaprojektowanego i zbudowanego całkowicie przez Polaków, studentów Politechniki Warszawskiej.

Jest to tak zwany pikosatelita, sześcian o boku 10 cm, drugi w tej klasie po satelicie Brite-Lem konstrukcji Centrum Badań Kosmicznych w Warszawie ale pierwszy skierowany do wystrzelenia na orbitę.

Sztuczny satelita Ziemi zaprojektowany przez warszawskich studentów jest przeznaczony dla przetestowania unikalnego zaprojektowanego przez nich hamulca kosmicznego.

Po co?

W przestrzeni kosmicznej wokół Ziemi orbitują tysiące satelitów i szczątków ich rakiet nośnych. Projekt polskich studentów ma sprawdzić możliwość kontrolowanego sprowadzania orbitujących obiektów z najbardziej zaśmieconej szczątkami satelitów i ich rakiet nośnych tzw. LEO – niskich orbit 200 – 400 kilometrów od powierzchni Ziemi.

PW-SAT, bo tak nazywa się pierwszy polski sztuczny satelita Ziemi, został wyposażony w rozkładany rękaw, który po wysunięciu ma wyhamować orbitujący obiekt co spowoduje zanurzenie się go w gęste warstwy atmosfery i spalenie (ryc. obok)

Dziś wystartowala w swoj pierwszy dziewiczy rejs, po dziesięciu latach budowania (w tym trzy lata opóźnienia), średniej wielkości europejska rakieta nośna Vega. Wraz z jej starszą i cięższą siostrą Ariane oraz rosyjskimi Sojuzami stanowić będzie ekonomiczny system wynoszenia na orbitę.

Trzy dolne stopnie napędowe Vegi używają, podobnie jak kiedyś nasze rakiety Meteororaz rakiety wspomagające start wahadłowców, paliwo stałe. Czwarty manewrowalny stopień jest na paliwo ciekłe co pozwala wlączać i wyłączać go wedlug potrzeb.

Łącznie rakieta Vega ma wprowadzić na orbity 9 satelitów. Najpierw osiągnie orbitę kołową na wysokości 1450 km nachyloną 69,5° do równika. Ustawi na niej podstawowy ładunek, satelitę Lares zbudowanego jako kula 37,6 cm-średnicy ze stopu wolframu wyposażona w 92 laserowe retroreflektory.

Lustra te pozwolą na precyzyjne pomiary odległości dla zbadania istnienia niektorych efektów przewidzianych przez teorię względności Einsteina.

Następnie górny stopień wykona manewr zejścia na orbitę 350 km, na której zostawi satelitę ALMASat-1 technologii mikrosatelitarnej i siedem małych uczelnianych pikosatelitów w tym naszego PW-SAT.

Trochę przykro patrzeć jak Polacy zmarnowali w tej dziedzinie ostatnie 40 lat.

W pierwszej połowie lat sześćdziesiątych Polska, bez większego rozgłosu,  dostała od Francji rządzonej wtedy przez Generała de Gaulle’a rakietęVeronique, która niemal niezauważana zdobi do dziś ekspozycję warszawskiego Muzeum Techniki (fot z lewej).

Wzorując się na tej rakiecieJerzy Haraźny ze swoim zespołem w Instytucie Lotnictwa zbudował rakietę Meteor-2.

W roku 1970 polska rakieta badawcza Meteor-2K konstrukcji zespołu Jerzego Haraźnego osiągnęła pułap 100 kilometrow uważany technicznie i w nomenklaturze prawnej za przestrzeń kosmiczną. Na czarnobiałym zdjęciu obok, na wyrzutni widać stojąca rakietę Meteor 2K, przed startem na wysokość 100 kilometrów. Polska stała się wówczas szóstym chyba państwem na świecie, którego rakieta osiągnęła przestrzeń kosmiczną.

Mieliśmy już sprawdzoną sprytnie zaprojektowaną i dlatego tanią w eksploatacji osiągającą 70 km rakietę Meteor 3. Mieliśmy przygotowany do zbudowania w oparciu o przebadane już w locie elementy i logistykę wystrzeliwania z Mierzei Łebskiej rakietę Meteor-4 z pułapem 150-200km.

Współpracą z nami zainteresowani byli wówczas Hindusi, ktorzy wtedy nie chcieli wiązać się technologicznie ani z ZSRR ani z Anglią czy USA. Przyszedł niestety walec i nas wyrównał. Na Francuzów i Hindusów możemy teraz popatrzeć i pomarzyć.

Panie i Panowie ze Studenckiego Koła Astronautycznego na wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa oraz Studenckiego Koła Inżynierii Kosmicznej na wydziale Elektronicznym i Technik Informacyjnych!

Gratuluję wejścia na orbitę!

Dalszego entuzjazmu życzę i pozdrawiam. 

Wasz starszy kolega.