Ora pro…

PROTOTVPON
VENERARE VIRI
QVI VIVIT IN ORBE
SI SEO VERIS
RECTVM CRE
DE TENEBIS
ITER

Święty Janie ojcze Nepomuku
Módl się za nami- wędrowcami
Czasy się zmieniają
Obu nas samotność dopadła na Drodze

I porzuciła marność tego świata
Jestem tam, gdzie jesteś Ty
Jeszcze kamienne trakty
Ścieżki zalesione
Które wiją się pod górę
Pozwalają iść
Zawsze zdążę Ciebie spotkać
Gdziekolwiek los mnie zawiedzie
I nie brak mi sił
Dzięki Bogu- to już tyle lat
Oglądam jak przy mostach stoisz
Wpatrzony w Twą kamienną twarz

Czasem pośród jasnych zbóż
I zielonych traw w dolinach
Zawsze jesteś taki sam
Choć tak szybko lata płyną
Kończy się mój czas
Cóż to jest dla Ciebie
Mój kamienny Nepomuku
Wieczność przecież znasz