Odebrać tytuły naukowe wszystkim filozofom!

To filozofia Szkoły Frankfurckiej odpowiada za dzisiejszy świat.
Owoce tej filozofii-nazizm, komunizm, Rewolucja seksualna, Nowa Lewica. Ich ojcem intelektualnym i duchowym był Marcin Luter.

Dziś Nową Lewicę reprezentuje Jurgen Habermas, najbardziej znany filozof świata.

Rewolucja seksualna lub rewolucja obyczajowa – radykalne zmiany społeczno-obyczajowe w cywilizacji zachodniej przełomu lat 60. i 70. XX wieku.

To niezwykle szerokie pojęcie odnosi się nie tylko do zmiany w obyczajowości seksualnej i pewnych trendów w zachowaniach seksualnych, ale ściśle wiąże się także z przewrotem dotychczasowej hierarchii wartości społecznych, nowymi ideologiami, ruchami społecznymi i określonymi wydarzeniami prawno-politycznymi.

Rewolucja obyczajowa była wynikiem ogromnych przemian społecznych, politycznych i gospodarczych, jakie zaistniały w wysokorozwiniętych krajach kapitalistycznych w drugiej połowie XX wieku.

Przemiany charakteryzujące rewolucję obyczajową

Rosnące niezadowolenie z rozwarstwienia w poziomie życia, prestiżu i wpływach w administracji i życiu politycznym między rodzinami robotniczymi, rolniczymi i mniejszościami etniczno-rasowymi a elitami z klas wyższych.
Bunt młodzieży przeciwko posłuszeństwu rodzicom i nauczycielom („Zabrania się zabraniać!”).
Rozwój awangardowego kina artystycznego, a dzięki śmiałym i nierzadko skandalicznym produkcjom filmowym sławy doczekali się tacy reżyserzy i scenarzyści, jak: Ingmar Bergman, Vilgot Sjöman, Lars von Trier, Paul Verhoeven, Ernst Hofbauer, Russ Meyer, Gerard Damiano, Roger Vadim, François Truffaut, Pier Paolo Pasolini, Bernardo Bertolucci, Marco Ferreri, Antonio Mercero, czy Shōhei Imamura i Nagisa Ōshima.
Rozwój popkultury i szczyty popularności popowych, rockowych i psychodelicznych zespołów muzycznych, takich jak: The Beatles, The Rolling Stones, The Who, The Doors, The Animals, Jefferson Airplane, Deep Purple, Iron Butterfly, Pink Floyd, Genesis, Led Zeppelin i Queen.
Organizowanie otwartych zlotów, festiwali muzycznych i happeningów pod gołym niebem.
Narodziny subkultur młodzieżowych, takich jak: modsi, hippisi, metalowcy, punki i skinheadzi.
Wulgaryzacja języka, popularyzacja slangu i chęć prowokowania obscenicznością w mowie, wyglądzie i w sztuce.
Deklarowane odrzucenie pogoni za karierą, pieniądzem i konsumpcyjnego stylu życia.
Zanegowania autorytetów i kryzys zaufania do instytucji społecznych i politycznych, takich jak: rodzina, szkoła, Kościół, sądownictwo, wojsko i policja.
Kult dążenia do maksymalnej niezależności, wolności i samorealizacji jednostki oraz daleko posuniętej tolerancji czy permisywizmu.
Wzrost zainteresowania filozofiami egzystencjalną i marksistowską w formie trockizmu, guevaryzmu, maoizmu a także pacyfistycznymi hasłami Mahatmy Gandhiego.
Wzrost zainteresowania doktrynami Hare Kryszny, hinduizmu i buddyzm a także praktykami okultyzmu, satanizmu i New Age.
Odmawianie chodzenia do szkoły, rezygnacja ze studiów, ucieczki z domów i przedkładanie wiecznej włóczęgi nad osiadły tryb życia.
Popularyzacja zażywania różnego rodzaju substancji psychotropowych, w tym narkotyków.
Upowszechnienie się czytelnictwa literatury psychologicznej i seksuologicznej – świetności doczekały się dzieła naukowe Zygmunta Freuda, Clellana Forda, Franka Beacha, Wilhelma Reicha czy Margaret Mead.
Wzrost zainteresowania sprawami związanymi z ludzkim ciałem, płciowością gender i seksualnością
Wzrost tolerancji wobec nagości: upowszechnienie się naturyzmu, z drugiej strony moda odsłaniająca ciało, np.minispódniczka.
Upowszechnienie się stosowania sztucznych metod antykoncepcji, przedmałżeńskich kontaktów seksualnych bez zobowiązań z wieloma partnerami, życia kochanków bez ślubu, a także poligamicznych związków w tzw. „komunach hippisowskich” („Wolna miłość!”),
Otwarcie pierwszych współczesnych obiektów z imprezami i gadżetami erotycznymi, takich jak: sex shopy, kina porno, dyskoteki dla dorosłych, nocne lokale z chippendalesami, peep showy, swinger cluby i darkroomy.
Skokowy wzrost liczby zakażeń chorobami wenerycznymi, w tym epidemia HIV, wzrost liczby aborcji oraz ciąż u nieletnich[1] i to pomimo większej dostępności środków antykonceypcyjnych oraz większej ich niezawodności[2].
Wzrost zachowań autodestrukcyjnych związanych ze stosowaniem alkoholu, narkotyków i przemocy wśród kobiet[3]
Walki o prawa kobiet (druga fala feminizmu), mniejszości seksualnych, rasowych (np. Marsz na Waszyngton), etnicznych i religijnych.
Protesty przeciwko wojnie w Wietnamie, wyścigowi zbrojeń i kampania obywatelskiego nieposłuszeństwa („Czyń miłość, nie wojnę!”).
Na bazie niezadowolenia społecznego i rozruchów studenckich wyrośnięcie grup terrorystycznych takich jak: Czerwone Brygady, Akcja Bezpośrednia i Frakcja Czerwonej Armii z jednej strony oraz Kraj Basków i Wolność i Irlandzka Armia Republikańska z drugiej.

Za jedne z przyczyn tych przemian społecznych uważa się także wyprodukowanie pigułki antykoncepcyjnej i opublikowanie Raportu Kinseya, w którym naukowcy ogłosili, że 86% dorosłych ludzi żyje w sprzeczności z dotychczasowym kodeksem obyczajowym amerykańskiego społeczeństwa.

Z rewolucją obyczajową powiązane były również ekologizm oraz postawy pacyfistyczne, anarchistyczne i antyglobalistyczne, które najwyraźniej były reprezentowane przez hippisów czy punków.

Zauważcie, jak doskonale była przygotowana i ile musiała kosztować.

Kulminacyjne wydarzenia

Happening Human Be-In w San Francisco (1967).
Festiwale w Monterey (1967) i w Woodstock (1969).
Festiwal Życia w czasie trwania Konwencji Demokratów w Chicago (1968).
Festiwal na brytyjskiej wyspie Wight (1968 – 1970).
Zamieszki gejowskie Stonewall riots w Nowym Jorku (1969).
Demonstracje antywojenne i rewolty anarchistyczne zainicjowane przez studentów, związkowców (głównie robotników) i komunistów w wielu miastach Francji (Paryski Maj), Niemiec Zachodnich, Włoch (np. Gorąca Jesień), Hiszpanii, Stanów Zjednoczonych, Meksyku i Japonii, a także w mniejszym stopniu w Australii, Nowej Zelandii, Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Belgii, Holandii, Danii, Szwecji i w Austrii (1968/1969).
Strajk kobiecy na Islandii (1975)

Skutki prawne

Zniesienie ustaw zabraniających kobietom zamężnym aktywności zawodowej, m.in. w Stanach Zjednoczonych (1964), Francji (1965) i w Holandii (1966).
Przyznanie pełnych praw wyborczych kobietom w Szwajcarii (1971), Andorze i San Marino (1973) i w Portugalii (1974).
Wprowadzenie lub liberalizacja ustaw o separacjach i rozwodach cywilnych, m.in. w Kanadzie (1968), Włoszech (1970), Portugalii (1975) i w Hiszpanii (1980/1981).
Depenalizacja konkubinatów w Bawarii (1969).
Wprowadzenie lub urzetelnienie obowiązkowej edukacji seksualnej w szkołach publicznych, a w niektórych krajach także w szkołach prywatnych.
Zniesienie przez Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych praw stanowych zabraniających stosowania środków antykoncepcyjnych (1965).
Dopuszczenie do sprzedaży pigułki antykoncepcyjnej, m.in. w Stanach Zjednoczonych (1960), Australii, Wielkiej Brytanii, Niemczech Zachodnich i Holandii (1961), Francji (1967), Kanadzie i Nowej Zelandii (1969), Włoszech (1971) i w Hiszpanii (1978).
Legalizacja aborcji lub liberalizacja prawa aborcyjnego, m.in. w Wielkiej Brytanii (1967), Kanadzie (1969), Finlandii (1970), Stanach Zjednoczonych i Danii (1973), Szwecji (1974), Francji i Austrii (1975), Niemczech Zachodnich (1976), Izraelu i Nowej Zelandii (1977), Włoszech i Luksemburgu (1978), Norwegii (1979) i w Holandii (1980/1981).
Dekryminalizacja prostytucji.
Legalizacja pornografii, m.in. w Danii i Holandii (1967-1969), Szwecji (1971), Niemczech Zachodnich (1973) i we Włoszech (1976).
Zniesienie kar za dobrowolne kontakty homoseksualne, m.in. w Illinois (jako pierwszym stanie USA, 1962), Izraelu (1963), Anglii i Walii (1967), Niemczech Zachodnich i Kanadzie (1969), Austrii i Finlandii (1971), Norwegii (1972), Malcie (1973) i w Hiszpanii (1978).
Uchwalenie prawa do rejestracji konkubinatów (w tym także jednopłciowych) w Holandii (1979).
Wyjęcie spod prawa miejskiego anarchistycznej dzielnicy Christianii w Kopenhadze w ramach tzw. „eksperymentu socjalnego” (1973).

Reszta w wiki, trzeba czytać między wierszami, bo pisane lewackim bełkotem.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Rewolucja_seksualna

Habermas.

pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%BCrgen_Habermas

Dziś cała cywilizacja, cały świat zarażony jest filozofią Nowej Lewicy ze Szkoły Frankfurckiej, wykłada się ją na każdym uniwersytecie, każdy polityk mówi ich językiem, głosi ich antywartości. Tym ludziom trzeba odebrać tytuły naukowe.