Nowy Rok.. – rok bliżej do śmierci.

Zapewne szokuje ów tytuł, ale ostatnią rzeczą o której myśli się w noc sylwestrową jak i nowy rok jest nieuchronna śmierć.

Bo akurat tego można być pewnym bardziej niż jutrzejszego wschodu słońca.. .

Zatem układanie swojej przyszłośći nie może pomijać tego nieuchronnego momentu który "jak bomba zegarowa" tyka konsekwentnie do swojej godziny zero.

Czas przemija – tak jak przeminął 2o12 rok.. . Przemijamy ku przyszłości, tak jak jesień przemija ku zimie a zima ku wiośnie. Wiosna zaś przemija ku lecie.. .

Ku czemu przemija moje życie?

W Ewangelii można wyczytać tak:

Nadchodzi bowiem godzina, w której wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego: a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny – na zmartwychwstanie potępienia.”[J 5.28-29]

„Wielu zaś, co posnęli w prochu ziemi, zbudzi się: jedni do wiecznego życia, drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie.” [Dn 12.2]

i najważniejsze:

„ Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie.”  [Rz 6.4-5]

Kluczem do przyszłości jest ON, a więc ten który przyszedł by pochwycić mnie jak orzeł na swoich skrzydłach, by mnie przenieść bezpieczenie przez bramę śmierci. Abym mógł żyć ku Życiu,  ku Zmartwchystaniu Życia a nie śmierci.

Owymi rozstajnymi drogami życia człowieka są przykazania i miara miłości, której Pełnią jest Jezus. Na owych rozstajach dróg decyduje się ostateczna przyszłość człowieka.

Zatem kolejny rok kieruję wg Jego "nawigacji. A jest nią Chrystus: ten który przyszedł, przychodzi i prowadzi. Owocem owego maszerowania wg Jego "automapy" są owoce życia. A więc wszystko to, co nazywamy dobrym, przyzwoitym, nakierowanych na dobro innych życie.. .

Życzę więc Dobrego roku.