Marysia Górska. Córka warszawskiego prawnika. Nigdy nie miała zielonego Bugatti, ale obraz „Tamara w zielonym Bugatti” stał się ikoną szalonych lat dwudziestych. Odtąd Marysia stała się Tamarą de Lempicky.
Niegrzeczna dziewczynka, szalone lata dwudzieste, trzydzieste..
Spróbowała w życiu wszystkiego: morze alkoholu, kwasy, haszysz, homoseksualizm. Ale jak sama mówiła – "Nie liczą się początki, o ile koniec jest dobry". A koniec był dobry. W latach czterdziestych Tamara Łempicka została ulubioną portrecistką Hollywoodu.
W 1978 roku dziennikarz "New York Times" pisał: "W roku 1938 Łempicka w towarzystwie węgierskiego barona, przypłynęła do Ameryki, gdzie przez dziesięć lat olśniewała elity i dziennikarzy z rubryk towarzyskich. Potem, jak supernowa, rozbłysła i zniknęła z pola widzenia. Lecz legenda o pięknej Polce została, podtrzymywana przez jej wymuskane obrazy powstałe w epoce, do której świetności się przyczyniła".
Mimo kontrowersyjnego życia, o artystce można powiedzieć jedno – była najsłynniejszą portrecistkę art déco.
Cóż, popatrzmy…
Polka, 1933, olej na desce, własność prywatna
Środek lata,1928, olej na desce, własność prywatna
Wiosna, 1928, olej na desce, własność prywatna
Portret pani M, 1932, olej na płótnie, własność prywatna, Christie’s, USA, cena sprzedaży 6 130 500 USD /rekord cenowy (data sprzedaży – 06.05.2009)
Niebieska kobieta z gitarą, 1929 Paryż, olej na płótnie, własność prywatna
Portret księcia Eristoffa, 1925, olej na płótnie, własność prywatna
Dziewczyna w rękawiczkach, 1929, olej na płótnie, Narodowe Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Centrum Pompidou, Paryż
Święty Antoni, olej na płótnie, własność prywatna, Francja, cena sprzedaży 50 000 EUR (data sprzedaży –
25.05.2008)
Pokój hotelowy, 1951, olej na płótnie, własność prywatna, Dorotheum, Palais Dorotheum, Wiedeń, Austria, cena sprzedaży 200 000 EUR (data sprzedaży– 20.05.2010)
Mój ulubiony 🙂 Rzadkość, portret w ołówku
Portret Louisanne, 1940, ołówek na papierze, własność prywatna, Los Angeles, USA, cena sprzedaży 7 930 USD (data sprzedaży– 11.05.2010)
"Madame, jestem malarką i bardzo chciałabym, żeby pani pozowała mi do aktu" – Łempicka zaczepiła na ulicy młodą brunetkę.
"Piękna Rafaela" zostanie uznana za jeden z najważniejszych aktów XX stulecia…