„Jedyne czego ludziom zazdroszczę to ciągłości. Ciągłość to luksus posiadania babć, prababć, starych domów, strychów, licznej rodziny i wspomnień…
Nigdy jeszcze nie zdarzyło mi się znaleźć na ulicy czegoś, co ma blisko 81 lat. Tym bardziej nie mogłem przejść obojętnie obok takiego znaleziska. Kilkanaście kartek ze starego pamiętnika, porozrzucanych na chodniku w pobliżu śmietnika na moim osiedlu. Pochodzą z lat 1930-33. Wśród tych porozrzucanych kartek były również trzy zdjęcia. Jest, zwłaszcza w tych znalezionych zdjęciach, jakaś obawa, że wchodzi się w czyjeś życie, zaczyna się być jego uczestnikiem. Że przejmuje się ich los. Jak z lustrem, w którym przeglądali się różni ludzie w różnym celu…
Jeśli ktoś je wyrzucił, to zapewne nic dla niego nie znaczyły, wydały mu się mało istotne. Nie znalazło się na nie miejsce wśród rodzinnych pamiątek. A może te zdjęcia i kartki z pamiętnika przypominały komuś o jakimś przykrym wydarzeniu z przeszłości, o którym chciałby zapomnieć? A może to tylko mało sentymentalny wnuczek (dla którego większą pamiątką jest fotka z "osiemnastkowej" imprezy) wyrzucił pamiątki po swoich dziadkach? Czy wyrzucając je, ktoś jednocześnie wyrzucił kogoś ze swojej pamięci? Może…
Ja nie wyrzucam, nie wymazuję z pamięci przeszłości. Dlaczego? Bo jestem sentymentalny? Nie. Nie wyrzucam, nawet jeśli żałuję czegoś z tej przeszłości. Nie wyrzucam, bo to też kawałek mnie. Ale podziwiam ludzi, którzy wyrzucając stare zdjęcia potrafią się odciąć i żyć teraźniejszością, bez emocjonalnego babrania się w przeszłości. Jedyne pytanie: czy zdjęcia i kartki z pamiętnika na chodniku to śmieci, czy zguba? Bo co innego zguba, znalezisko na strychu, pod podłogą itp., a co innego zwyczajne "won na śmietnik".
fot.1
fot.2
fot.3
fot.4
fot.5
fot.6
fot.7
fot.8
fot.9
fot.10
fot.11
fot.12
fot.13
fot.14
fot.15
fot.16
fot.17
fot.18
fot.19
fot.20
fot.21
fot.22
fot.23
fot.24
fot.25
fot.26
fot.27
fot.28
fot.29
fot.30
fot.31
Znalezione przeze mnie zdjęcia mają swoją duszę, mają swoją historię. Jednak dla kogoś to tylko kawałek papieru. A szkoda…
fot.32
fot.33
fot.34
A czy my potrafimy pielęgnować pamięć o swoich przodkach? Czy obok zdjęć z zeszłorocznych wczasów nad morzem znajdzie się miejsce na stare, zniszczone fotki naszych dziadków, pradziadków? Jeśli ktoś nie lubi takich zdjęć, bo są "stare", to przecież można im poświęcić kilka chwil i sprawić, aby wyglądały trochę lepiej.
fot.32a
fot.33a
fot.34a
Dla mnie osobiście stare zdjęcia mają swój niepowtarzalny urok. Warto znaleźć dla nich kawałek miejsca na półce.
Najwiekszym zlem, na które cierpi swiat, to nie sila zlych, lecz slabosc dobrych - Charles Louis Montesquieu