Nie potrafię

Nie potrafię pisać tak pięknie, jak Pan Ryszard Opara, ani tak, jak wielu naprawdę świetnych, Blogerów z Nowego Ekranu.

Nie potrafię pisać tak pięknie, jak Pan Ryszard Opara, ani tak, jak wielu naprawdę świetnych, Blogerów z Nowego Ekranu.

Nie potrafię też zrozumieć, dlaczego mimo oczywistym oczywistościom, o których czytam (i czasami coś dopisuję w swojej konwencji), ta piękna pisanina pozostaje li tylko w kategorii „pisanina”?

Sporo pięknych, dobrych słów i intencji, ma każdy z nas i nie ma co się ich wstydzić.

Czegoś w tym wszystkim mi brakuje.

Czego?

Ano chyba tego, że nie ‘stroimy instrumentów”, jako Polacy, na jedną nutę.

Proszę mi wybaczyć brak profesjonalizmu w porównaniach, bo nie posiadam wykształcenia muzycznego, a do tej kategorii chcę się odwołać w tym tekście.

Kiedy patrzę na wykonawców i słucham koncertu orkiestry symfonicznej, to myślę sobie, jak to jest, że komuś udało się napisać taką symfonię, taki koncert, w którym może zagrać tak wiele i tak różnych instrumentów, ku radości tak wielu i tak różnych słuchaczy?

Pójdę dalej w moich porównaniach.  

Kiedy widzę radość autora muzyki, (jeśli jeszcze żyje), która ma cechy symfonii programowej, a później widzę radość u wykonawców w trakcie prezentacji koncertu, a przede wszystkim dostrzegam profesjonalizm, pewność i precyzję w ruchach batuty i dodatkowo radość dyrygenta, że może nam zaprezentować to dzieło, a na koniec widzę chęć uczestniczenia w tym koncercie przez tłumy odbiorców tego dzieła/tych dzieł …

… to myślę sobie, że chciałabym, żeby ktoś chciał napisać takie nuty dla naszego kraju, które w symfonicznym wykonaniu i jego odbiorze, spełnią nam się ‘koncertowo’. Spełnią się, nie tylko w napisaniu kolejnych nutek, w czytaniu ich, a właśnie w przeżywaniu, jako w działaniu, w każdej nucie, jako koncert symfoniczny.  

Owsiak gra w ‘orkiestrze’, a nam potrzebna jest symfonia, w której pod jedną batutą zagrają i zaśpiewają (za Wiki):

„instrumenty dęte (wł. Fiati)

·        drewniane (wł. Legni)

·        flet piccolo

·        flety

·        oboje

·        rożek angielski

·        klarnet piccolo

·        klarnety

·        klarnet basowy

·        saksofony

·        fagoty

·        kontrafagot

·        blaszane (wł. Ottoni)

·        rogi

·        trąbki

·        sakshorny

·        puzony

·        tuby

·        instrumenty perkusyjne (wł. Batteria)

·        o określonej wysokości dźwięku

·        dzwonki

·        dzwony

·        wibrafon

·        ksylofon

·        marimba

·        kotły

·        o nieokreślonej wysokości dźwięku

·        trójkąt

·        talerze

·        gong

·        bęben wielki

·        werbel

·        instrumenty klawiszowe i inne

            czelesta

·        fortepian

·        klawesyn

·        organy

·        harfy

·        głosy ludzkie

·        solowe

·        sopran

·        mezzosopran

·        alt

·        tenor

·        baryton

·        bas

·        chóry

·        żeńskie

·        dziecięce

·        męskie

·        mieszane

·        soliści – instrumentaliści

·        instrumenty smyczkowe (wł. Archi)

 

I skrzypce

·        II skrzypce

·        altówki

·        wiolonczele

·        kontrabasy”

 

Nasz Bloger Bogusław Jeznach polecił nam niedawno koncert:

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=DBTt2LCdq8U

który wysłuchałam, obejrzałam i tak sobie pomyślałam, że jest to przykład, do którego odnoszę się w tekście o marzeniach, których nie umiem wyrazić lepiej, piękniej i prościej, niż to, co zobaczyłam i wyobraziłam sobie, jako wzór, który teraz nieudolnie opisuję.

 

Grafika:wprowadzająca: http://pl.static.z-dn.net/files/d95/d109862305472520e77232c2cd1934b7.jpg