Nasz człowiek w Brukseli?

Donald Tusk prezydentem Unii.

1.

Popatrzmy najpierw na przyszłe kompetencje JE Donalda Tuska.
Te są wyraźnie określone w Traktacie o Unii Europejskiej.
Przewodniczący Rady Europejskiej:
a) przewodniczy Radzie Europejskiej i prowadzi jej prace;
b) zapewnia przygotowanie i ciągłość prac Rady Europejskiej, we współpracy z przewodniczącym Komisji i na podstawie prac Rady do Spraw Ogólnych;
c) wspomaga osiąganie spójności i konsensusu w Radzie Europejskiej;
d) przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie z każdego posiedzenia Rady Europejskiej. Przewodniczący Rady Europejskiej zapewnia na swoim poziomie oraz w zakresie swojej właściwości reprezentację Unii na zewnątrz w sprawach dotyczących wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, bez uszczerbku dla uprawnień wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa. Przewodniczący Rady Europejskiej nie może sprawować krajowej funkcji publicznej.
(art. 15 u. 6)

2.

A sama Rada?
Zgodnie z cytowanym już artykułem Rada Europejska nadaje Unii impulsy niezbędne do jej rozwoju i określa ogólne kierunki i priorytety polityczne. Rada Europejska nie pełni funkcji prawodawczej. (art. 15 u. 1)
Jak można mniemać z kolejnych zapisów nie jest to organ zbyt zapracowany:
Rada Europejska zbiera się dwa razy w ciągu półrocza, zwoływana przez jej przewodniczącego.
Oczywiście mogą się zdarzyć nadzwyczajne przypadki i wówczas zbierać może się częściej. (art. 15 u. 3)
Wszelkie swoje decyzje Rada podejmuje w drodze konsensusu (u. 4).

3.

Tak więc JE Donald Tusk czuwał będzie nad tym, by organ, jakiemu przewodniczy, wysyłał prawidłowe impulsy, jednak tylko wtedy, gdy taki impuls uzyska wymaganą większość (art. 16 u. 3 traktatu).

4.

Ekspertka Instytutu Spraw Publicznych (ISP) dr Agnieszka Łada przyznaje, że wiele zależy nie tylko od oficjalnych kompetencji szefa Rady, ale cech piastującej ten urząd osoby. A także od tego, na ile unijne stolice pozwalają mu działać.
http://wiadomosci.onet.pl/swiat/kompetencje-szefa-rady-europejskiej/7evlc

5.

Czy mimowolnie Onet pokazał prawdziwe powody dokonanego wyboru?
Przecież od dawna szczególna „atencja”, jaką żywił do kanclerz Merkel polski premier była przedmiotem drwin w Internecie.

A ten oto gest, jedynie w Polsce jest uznawany za szarmancki – w Europie natomiast uznawany za wybitnie seksistowski.

Czasem, co jeszcze gorsze, budzi konotacje historycznie, jako hołd składany przez wasala swojemu seniorowi.

6.

Czy Tusk przez Moskwę nadal jest postrzegany jako „nasz człowiek”? Tym razem w Brukseli?

7.

A może Unia, uzależniona od dostaw surowców energetycznych z Rosji i słaba militarnie, potrzebuje kogoś, kto przynajmniej przez jakiś czas poudaje zaostrzenie kursu wobec Moskwy? Tusk, jako wywodzący się z kraju „rusofobów” do roli tej nadaje się przecież znakomicie. Choć materiały zdjęciowe zdają się temu przeczyć.

8.

Jeszcze inni uważają, że wybór Tuska jest po prostu wynikiem faktycznego niemieckiego przywództwa w Unii.

9.

Jedno tylko jest pewne. Najdłużej rządzący w RP premier pojechał na saksy wzorem setek tysięcy tych, którzy opuścili Polskę za jego rządów.
Trzeba mieć tylko nadzieję, że, tak samo jak oni, już tam POzostanie.

30.08 2014