91 lat temu,25 stycznia 1930r. urodził się Jerzy Bartnik najmłodszy żołnierz Armii Krajowej odznaczony orderem Virtuti Militari. Niemcy zamordowali jego Mamę ,i Tatę, stracił 13-letnią Siostrę.
W Powstaniu Warszawskim był członkiem 3 plutonu 1 kompanii Batalionu AK „Parasol” w Zgrupowaniu „Radosław” i walczył na Woli.W walkach stracił oko, wrócił do walki po operacji.
Od 9 sierpnia walczył na Starym Mieście. Otrzymał przydział w Batalionie NOW-AK „Gustaw” w Oddziale Specjalnym „Juliusz”, gdzie był dowódcą sekcji łączników i butelkarzy. W tej dzielnicy uczestniczył w obronie Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych przy ulicy Sanguszki 1. Podczas tych walk, 24 sierpnia został ranny w głowę i stracił oko. Po przeprowadzonej operacji powrócił do swojego batalionu.
Następnie po przejściu kanałami walczył w Śródmieściu, a jego pluton został włączony do kompanii zbiorczej porucznika Wojciecha Pszczółkowskiego ps. Kostka w zgrupowaniu AK „Bartkiewicz”. Brał udział w walkach o kościół Świętego Krzyża przy Krakowskim Przedmieściu oraz na ul. Czackiego i pl. Napoleona. 23 września 1944 r. został odznaczony przez generała Tadeusza Komorowskiego ps. Bór Krzyżem Virtuti Militari V klasy, zostając najmłodszym żołnierzem AK odznaczonym tym orderem. We wrześniu 1944 r. został awansowany na kaprala.
Po upadku powstania wraz z Batalionem AK „Gustaw” dostał się do niewoli. Od października 1944 r. przebywał w Stalagu XIB Fallingbostel, który został wyzwolony 17 kwietnia 1945 r. przez oddziały brytyjskiej 8. Armii. Jego numer jeniecki to 140343. Po wyzwoleniu pełnił służbę w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie
Cześć i Chwała Bohaterom