NAGANKA… (na?) Premiera Donalda Tuska!

Nagonka czy NAGANKA?… Pytanie anno domini – 1951 🙂 -„Niesforne Dziecię Gutenberga”.

 * http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,PiS-niech-premier-Donald-Tusk-wyjasni-kontakty-z-sedzia-Milewskim,wid,14977478,wiadomosc.html

 ? ??? ???

Tytuł ściągnąłem od Witolda Doroszewskiego – 16.10.1951:

„[…] Jak się prawidłowo mówi: nagonka czy NAGANKA? 

Ostatnia forma zgodna jest z urzędową orteopią,

chociaż co prawda pojęcie orzędowej orteopii

jest u nas często dość względne…

W każdym razie Szober

Stanisław Józef Leonard Szober (1879-1938)

w „Słowniku poprawnej polszczyzny” daje pierwszeństwo formie

NAGANKA, nagonkę określa jako rzadziej używany prowincjalizm.

Formę pierwszą cytuje ze Struga, drugą z Berenta…

Pisarz, w którego utworach język łowiecki jest reprezentowany obficie,

Józef Weyssenhof używał formy NAGANKA,

na przyklad w powieści „Soból i panna”:

Ilustracja Henryka Weyssenhoffa do powieści Józefa…

„okrzyk naganki” (s. 126),

„naganka się zbliża” (s. 125),

„naganka złożona z miejscowych włościan

koczowała w pobliżu” (s. 174), w powieści „Puszcza”:

„Jeszcze nie ruszyła naganka” (s. 134).

Za NAGANKĄ przemawiałby wzgląd ten,

ze ta forma wiąże się w sposób naturalny z czasownikiem

oznaczającym odpowiednią czynność,

mianowicie z czasownikiem NAGANIAĆ 

mającym postać rodzaju wielokrotnego. Od tejże postaci czasownikowej

utworzony jest rzeczownik NAGANIACZ oznaczający tego,

kto uczestniczy w NAGANCE, nagania zwierzynę.”.

* http://merlin.pl/Sobol-i-panna_Jozef-Weyssenhoff/browse/product/1,1017241.html

-”Niesforne Dziecię Gutenberga”.