Monopol jest formą wyzysku obywateli i jedną z głównych przyczyn ubóstwa społecznego. Źródłem monopolu jest słabość państwa wynikająca z korupcji i niekompetencji polityków i urzędników pełniących władzę ustawodawczą i wykonawczą.
Nim przejdę do drugiej części cyklu – budownictwo mieszkaniowe – pragnę zwrócić uwagę na zagadnienia związane z monopolem.
Poziom życia społeczeństwa (dobrobyt lub ubóstwo) jest takim samym produktem jak pozostałe produkty wytwarzane przez gospodarkę krajową. Miarą poziomu życia obywateli są krajowe wskaźniki dostępności wytwarzanej przez gospodarkę produktów. Porównując wskaźniki dostępności produkcji wytwarzanych przez gospodarki krajów europejskich widać, że Polska jest jednym z najbiedniejszych członków Unii Europejskiej. Przyczyną biedy w Polsce są kolejne liberalne rządy, które kształtem polityki gospodarczej wspierają m.in. monopole.
Monopol to rynek, na którym monopolista, ceną monopolową okrada społeczeństwo z dochodów. Monopol jest formą wyzysku obywateli i jedną z głównych przyczyn ubóstwa społecznego. Źródłem monopolu jest słabość państwa wynikająca z korupcji i niekompetencji polityków i urzędników pełniących władzę ustawodawczą i wykonawczą. Mechanizm utraty dochodów jako rezultat monopolu jest oczywisty. Cena monopolowa jest wyższa od ceny jaką by miały produkty na rynku konkurencyjnym. Wyższa cena to niższa siła nabywcza wynagrodzeń, niższy popyt i produkcja oraz wyższe bezrobocie.
Rynek budowlany jest sumą rynków pochodnych. Istnieje rynek wyrobów budowlanych, robót budowlanych, usług budowlanych. Rynki pochodne dzielą się z kolei na segmenty. Np. na rynku wyrobów budowlanych można wyróżnić rynek cementu, rynek stali zbrojeniowej, rynek wyrobów silikatowych itp.. Siłą konkurencji jest liczba niezależnych od siebie podmiotów gospodarczych, którzy ubiegają się o dochody gospodarstw domowych ceną i jakością wytwarzanych przez siebie produktów. Jeśli liczba niezależnych od siebie podmiotów gospodarczych jest zbyt mała lub kiedy producenci na poszczególnych segmentach rynku budowlanego porozumiewają się między sobą i prowadzą wspólną politykę cenową to powstaje monopol budowlany.
Przez monopol budowlany należy rozumieć nieefektywność segmentów rynku budowlanego. Skutkiem tej nieefektywności są niedostępne ceny mieszkań, wyrobów, robót i usług budowlanych.
Rynek budowlany w Polsce został zmonopolizowany przez działających w związkach producenckich wykonawców generalnych publicznych robót budowlanych, wytwórców wyrobów budowlanych, producentów mieszkań – deweloperów, którzy decydują o rynkowych cenach wyrobów i robót budowlanych oraz mieszkań.
Celem monopolistów budowlanych jest uczynienie z gospodarstw domowych i budżetu państwa – to znaczy z nas wszystkich obywateli polskich – "krowy dojnej". Sposób organizacji gospodarki postulowany przez monopol jest prosty. Mniej państwa (regulacji państwowych) więcej rynku (swobody w monopolizacji gospodarki i narzucaniu społeczeństwu cen monopolowych i spekulacyjnych).
My to znaczy monopoliści budowlani będziemy decydować o rynkowych cenach wyrobów budowlanych, robót budowlanych, mieszkań. Wy to znaczy gospodarstwa domowe i budżet państwa – czytaj wszyscy obywatele – za pomocą wydatków mieszkaniowych i publicznych pokryjecie różnicę między cenami monopolowymi i spekulacyjnymi, a kosztami produkcji mieszkań, wyrobów i robót budowlanych.
Oczywiście źródłem finansowania wydatków:
ale nie daj Boże podatki od najbogatszych.
W związku z tym My będziemy bogacić się (latać prywatnymi samolotami, mieszkać w rezydencjach, wypoczywać w luksusowych kurortach za granicą), a Wy sfinansujecie Nasze bogactwo w przypadku:
Głównym i jedynym "wrogiem" wszystkich programów budownictwa mieszkaniowego jest monopol budowlany. Dwadzieścia lat zapaści budownictwa mieszkaniowego pokazuje że, nie jest możliwe podwojenie produkcji mieszkań w warunkach monopolu budowlanego.