Mistycznie o Smoleńsku i wyborach

Zaangażowani w odbudowę Polski i polskości znajdują w katastrofie smoleńskiej znak Opatrzności wskazujący na refleksję i potrzebę przewartościowania dotychczasowych postaw.

Jestem przekonany, ze nic nie dzieje się bez Woli Boga; problem, czy właściwie to interpretujemy i wyciągamy wnioski.

Chcę przedstawić odrębny tok myślenia i zapewne podpadnę wszystkim (jak zwykle).

A zatem. Jak można oceniać prezydenturę Kaczyńskiego?

 Patriotyczna?

Na pewno?

Chcę tylko zauważyć, że wspierał „pomarańczową rewolucję” i szowinistyczne trendy ukraińskiej polityki. Juszczenko miał jego wsparcie mimo uznania Bandery za bohatera narodowego Ukrainy.

A jednocześnie Kaczyński odmówił udziału w obchodach rocznicowych „czerwonych nocy na Wołyniu”.

Dalej. Wspierał ruchy rozłamowe środowisk polskich na Białorusi, co zaogniło i utrudniło życie Polakom, a niektórych naraziło na niepotrzebne restrykcje władz.

Brak wsparcia dla Polaków żyjących na Litwie. Brak zainteresowania Polakami w Kazachstanie itd.

A jednocześnie przyznanie prawa do obywatelstwa wszystkim „uchodźcom” 1968 roku.

Zaangażowanie w Gruzji, mimo medialnych nakierowań – było sprzeczne z Polską Racją Stanu, a forma wykonania – naraziła na śmieszność Majestat Rzeczypospolitej w Osobie Prezydenta.

Że dodam słynne spotkanie p. Kaczyńskiej z dziennikarkami – to element wskazań etycznych. A można jeszcze przypomnieć wprowadzenie zwyczaju zapalania świeczek Chanuki , jako tradycji „prezydenckiej”.

Zastanawiające i zadziwiające, że w zbliżonym czasie odeszła inna osoba znacząca swój ślad dwuznacznym torem „moralności i patriotyzmu” – ks. abp. Życiński.

Może zatem warto pomyśleć, zastanowić się nad wymową tych faktów; czy to nie są „znaczniki czasu” – wskazujące potrzebę przemian w duchu prawdy i wartości.

PS. Notka napisana emocjonalnie, pod wpływem notki Polonii o potrzebie – konieczności  ekspiacji.