Mikołajowy sposób redystrybucji prezentów

A my ciągle jesteśmy jedną nogą w przeszłości, ale skoro na gwiazdkę też dostajemy prezenty, to możemy umownie przyjąć, że mikołajowo trwa, co najmniej do Świąt.  Przyszła nam, więc do głowy myśl, że są Mikołajowie, którzy albo zaczynają swoją działalność wtedy, kiedy kończą ją ci „prawdziwi”, albo kontynuują ją przez cały okrągły rok żerując po prostu na „owocach pracy” ludu mikołajowego prostego i nierzadko szczodrobliwego.  Metafora jest na tyle czytelna, że więcej mówić nie trzeba, chyba że w wierszowanej formule: Ale jaja, ale jaja Ktoś okrada Mikołaja Gdy ten zaraz po robocie W kabzie niesie kasy krocie.   Właśnie szedł lub raczej leciał Po wizytach w domach dzieci I się cieszył, bo wieczorem Lekki i nieobarczony worem   Miał się […]

A my ciągle jesteśmy jedną nogą w przeszłości, ale skoro na gwiazdkę też dostajemy prezenty, to możemy umownie przyjąć, że mikołajowo trwa, co najmniej do Świąt.  Przyszła nam, więc do głowy myśl, że są Mikołajowie, którzy albo zaczynają swoją działalność wtedy, kiedy kończą ją ci „prawdziwi”, albo kontynuują ją przez cały okrągły rok żerując po prostu na „owocach pracy” ludu mikołajowego prostego i nierzadko szczodrobliwego.  Metafora jest na tyle czytelna, że więcej mówić nie trzeba, chyba że w wierszowanej formule:

Ale jaja, ale jaja

Ktoś okrada Mikołaja

Gdy ten zaraz po robocie

W kabzie niesie kasy krocie.

Właśnie szedł lub raczej leciał

Po wizytach w domach dzieci

I się cieszył, bo wieczorem

Lekki i nieobarczony worem

Miał się spotkać z jedną gwiazdką

I wyskoczyć z nią na miastko

By z uciech tej zimnej nocy

W świat rozkoszy zaraz wskoczyć.

Lecz o zgrozo – zdrada brata

Bo Mikołaj, co ma gnata

Lekką też chce mieć robotę

Z innych czyni więc biedotę.

I w ten sposób niespodziany

Nasz Mikołaj nie ma many

Musi się i z tym oswoić

Że się sam dziś zaspokoi.

Z pozdrowieniami Liber