Cóż więc się wydarzyło, że owi magnaci stali się na wieki symbolem zdrady w naszym kraju.
Konfederacja targowicka to magnacki spisek mający na celu obalenie reform Sejmu Czteroletniego i Konstytucji 3 maja, zawiązany w Petersburgu (27 IV 1792), ogłoszony w Targowicy k. Humania ( 14 V 1792), trwający do 15 IX 1793.
Akt konfederacji został ułożony w Petersburgu przez Rosjanina W. Popowa z polecenia carycy Katarzyny II na prośbę Szczęsnego Potockiego i Seweryna Rzewuskiego (spiskujących również w Wiedniu i Berlinie) i podpisany 27 IV 1792 przez 13 osób (w tym hetmana Franciszka Ksawerego Branickiego); dla wywołania wrażenia, że jest on dziełem Polaków, ogłoszono go pod datą 14 V 1792 na terytorium polskim, w Targowicy (należącej do Potockiego); konfederacja targowicka gwarantowała „złotą wolność” szlachty, głosiła trwanie przy wierze katolickiej oraz opowiadała się za republikańską formą rządów; marszałkiem jej został Potocki, sekretarzem D. Tomaszewski – Bończa, a wodzami wojsk koronnych mianowano hetmanów Branickiego i Rzewuskiego, litewskich zaś – hetmana Szymona Kossakowskiego; 18 V 1792 Rosja wypowiedziała wojnę Rzeczypospolitej (a raczej „uzurpatorom warszawskim” – obozowi patriotycznemu) i skierowała prawie 100 – tysięczna armię przeciwko 30 000 wojska, dowodzonego przez Józefa Poniatowskiego na Ukrainie oraz księcia L. Wirtembreskiego na Litwie
Czytaj dalej…
Matka Ojczyzna i jej niewdzięczni synowie cz.V/225/03