Matka Boża w literaturze polskiej (wybór)

Matka Boża, szczególnie kochana i wielbiona przez Polaków, jest obecna w wielu utworach poetyckich.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Jakich pochwał użyję? Pochwalę Cię słowem? Matko Słowa Wcielonego, cóż znaczy zeschły szept zeschłych liści mego słowa?…

/Kardynał Stefan Wyszyński w Zapiskach więziennych
pod jedną z dat maryjnych, 8 XII 1954/

 

 

O Matce Boskiej

Nie wiadomo nic o Matce Boskiej,
chyba od niej samej:
na łące polskiej czy włoskiej,
w skale, na drzewie wybranym,
u zapomnianego źródła,
na ścieżce przez wszystkich deptanej.

/Kazimiera Iłłakowiczówna/

 

Konrad von Soest Zwiastowanie, Boże Narodzenie,

Pokłon Trzech Króli i Ofiarowanie Jezusa w świątyni

fragment ołtarza z Bad Wildungen
 

 

Hymn na dzień Zwiastowania Najświętszej Panny Maryi

Pokłon Przeczystej Rodzicy!
Nad niebiosa Twoje skronie,
Gwiazdami Twój wieniec płonie
Jehowie na prawicy (…).

/Adam Mickiewicz/

Aleksander Gierymski "Anioł Pański"

 

Madonno!  

Na Anioł Pański brzmią dzwony z kościoła,
„Ave Maria” płynie z mgłą przegonną,
Słychać w powietrzu lot Twego anioła,
Madonno, Madonno!(…)

/Edward Leszczyński/

 

 

Fra Angelico "Zwiastowanie"

Zwiastowanie
 
(…) Ave Maria! Lilie łąkowe
Wielbią Cię w słodkich woni podzięce,
Że ujmiesz cierniem wieńczoną głowę
W swoje przeczyste, lilijne ręce.

Ave Maria! Nad zmierzchłą glebą
Skowronki wdzięczne ślą tobie pienie,
Że na swych skrzydłach uniosą w niebo
Zgasłej miłości ostatnie tchnienie.(…)

/Leopold Staff/

 

 

Aurelio Bruni "Zwiastowanie"

 

Psalm w Hebronie przez Matkę Zbawiciela Świętą ułożony

Dusza moja wielbi swojego Pana,
I duch mój raduje się w Zbawicielu,
Iż – pojrzawszy na niskość…
jest Wybrana
I uchwali ją głos ludów wielu! –
Będzie sławna-błogo i uczczona
W mnogie plemiona!(…)

/Cyprian Kamil Norwid/

(…)I poczułam w łonie bijące dziecię, jako drugie serce, a dawne serce moje utuliło się i ucichło.
I wypowiedziałam światu całą miłość moję jednym słowem Pańskim, które stało się ciałem. Odtąd żyłam w Synie moim i Synem moim

/Adam Mickiewicz/

 

Szymonowicz "Matka Boska z Dzieciątkiem", 1680-85,

Muzeum Narodowe, Wrocław

Matka

Mój Synu – w tamtej mieścinie, gdzie ludzie znali nas razem,
mówiłeś do mnie „matko”– i nikt nie przejrzał w głąb
mijanych dnia każdego zdumiewających zdarzeń
– a życie twoje się zlało z życiem ludzi ubogich,
do których chciałeś należeć przez ciężką pracę rąk.
Lecz ja wiedziałam, że światło, które snuje się w owych zdarzeniach
jak włókno iskry głębokie pod korą dni jest Tobą.
Nie było ono ze mnie – (…)

/Karol Wojtyła/
 
 

 

Wniebowzięcie

 (…)Pan uchronił do końca i zdrową zostawił
tylko kiedy pukano Ciebie już nie było
nie śmierć ale miłość całą Cię zabrała
jeśli miłość jest prawdą to ciała nie widać
dzień był taki jak zawsze.
Powietrze dzwoniło
pszczołami co wychodzą rano na pogodę
tylko ta sama cisza – to straszne milczenie
to puste miejsce przy kubku na stole
choćby się razem z ciałem opuszczało ziemię.

/ks. Jan Twardowski/

 

 

Modlitwa najcichsza

Ty jesteś Siewna, Tyś jest Różańcowa,
Ty polem szumisz, rankiem po rosie chodzisz–
Ty jesteś Panna Polna, Ty jesteś Łąkowa–
Gwiazdo Zaranna! Przewodniczko łodzi!(…)
Tyś Częstochowska i Tyś Ostrobramska,
Tyś Kalwaryjska i Tyś jest przydrożna –
na małych jasnaś z dzieciństwa obrazkach –
A Tyś strapiona! Panno Pobożna. (…)

/Józef Andrzej Frasik /

 

Matka Boska Krużlowska /autor: Wójcik Bernard/
 

 

Matka Boża w kościółku u lip

Ręce ciche na piersiach złoży,
oczy dobre, niebieskie, siwe –
serce gorące ma i litościwe,
na ustach uśmiech Boży.

Uklękniesz w kąciku nieznany,
poprosisz, z obrazka zejdzie –
dłonie ciche położy w rany,
poszepce, popatrzy – odejdzie.

Teraz już szyby drżą, to słońce się przeciska,
Święty z witraża ręce ma przekłute i chude, siwy –
a Ona uśmiecha się i znów jest ludzka i bliska
rozmawia z Chrystusem frasobliwym.

/Józef Andrzej Frasik/
 

Źródło

 

Matko Boska Częstochowska, Zwycięska Królowo Polski!
Stajemy przed Tobą Matko nasza,
która patrzysz od sześciu wieków
z Cudownego Obrazu na Jasnej Górze
w głębię serc i dusz naszych.
Ty z miłością pochylasz się nad polską ziemią.
Jesteś dla Narodu naszego niepojętym Znakiem łaski Boga,
przecennym darem Ojca niebieskiego.
Dana jako pomoc ku obronie Narodu naszego,
trwasz wiernie i zwycięsko pośród nas.
Obecna w tajemnicy Chrystusa i Kościoła
wyjednujesz nam moce Boże przez długie wieki.