Marksizm kulturowy

  Marksizm kulturowy jest jedną z form idei zapoczątkowanej przez Marksa. Komunizm według towarzysza Marksa był utopią, która miała zaistnieć na świecie w wyniku walki klas, walki proletariatu i burżuazji. Tzw. marksiści kulturowi zastąpili proletariat mniejszościami a komunistyczną utopię zastąpili wieczną wojną.   Przedstawiciele marksizmu kulturowego propagują i wdrażają w życiu „teorię krytyczną”. Korzenie tego typu marksizmu znajdujemy w tzw. szkole frankfurckiej określającej lewackich intelektualistów związanych z frankfurckim Instytutem Badań Społecznych na Uniwersytecie Goethego w okresie z przed II wojny światowej. Ludzie ci krytykowali zarówno ustój kapitalistyczny jak i system bolszewicki panujący w Rosji Sowieckiej. Dostrzegali „niedociągnięcia” w marksizmie klasycznym, które chcieli poprawiać. Ich dorobek „intelektualny” znany jest pod nazwą „teorii krytycznej”, która odnosi się do wielu sprzecznych ze sobą […]

Marksizm kulturowy jest jedną z form idei zapoczątkowanej przez Marksa. Komunizm według towarzysza Marksa był utopią, która miała zaistnieć na świecie w wyniku walki klas, walki proletariatu i burżuazji. Tzw. marksiści kulturowi zastąpili proletariat mniejszościami a komunistyczną utopię zastąpili wieczną wojną.

Przedstawiciele marksizmu kulturowego propagują i wdrażają w życiu „teorię krytyczną”. Korzenie tego typu marksizmu znajdujemy w tzw. szkole frankfurckiej określającej lewackich intelektualistów związanych z frankfurckim Instytutem Badań Społecznych na Uniwersytecie Goethego w okresie z przed II wojny światowej. Ludzie ci krytykowali zarówno ustój kapitalistyczny jak i system bolszewicki panujący w Rosji Sowieckiej. Dostrzegali „niedociągnięcia” w marksizmie klasycznym, które chcieli poprawiać. Ich dorobek „intelektualny” znany jest pod nazwą „teorii krytycznej”, która odnosi się do wielu sprzecznych ze sobą pomysłów, ludzi i metod a cechą wspólna dla wszystkich jej elementów jest tworzenie interdyscyplinarnych teorii mających służyć transformacji współczesnych społeczeństw. Najbardziej chyba znaną i najbardziej nagłośnioną jest teoria związaną z ideologią gender. Teoria krytyczna jak sama jej nazwa mówi miała za zadanie krytykować każdy aspekt tradycyjnego życia kultury zachodniej. Przedstawiciele szkoły frankfurckiej przełożyli marksizm z płaszczyzny ekonomicznej na płaszczyznę kulturalną, czego spuścizną jest tzw. współcześnie poprawność polityczna. Szkoła frankfurcka odchodząc od klasycznego Marksa, skrzyżowała go z Freudem. Nowi marksiści użyli Freuda, aby stwierdzić, że wszyscy z nas żyją w ciągłym stanie represji psychologicznej. Rozwiązaniem według przedstawicieli tej szkoły miała być nie tylko rewolucja polityczna, ale również społeczna i kulturalna, która jak wiemy została zainicjowana w latach 60’ XX wieku a która nabiera rozmachu w naszych czasach dzięki propagowaniu zmian przez wszech obecne lewicowe i liberalne media.

Lata 60’ XX wieku są najbardziej znane z zainicjowania rewolucji seksualnej. Niewielu ludzi wie o tym, że jest to okres, w którym teoria krytyczna zyskiwała poparcie wśród lewicowych działaczy po obu stronach Atlantyku a zarazem w zdominowanych marksizmem zachodnich uniwersytetach.

Do najbardziej znanych przedstawicieli tego nurtu zaliczani są Herbert Marcuse, Antonio Gramsci, Georg Lukaks czy Max Horkheimer.

Prekursorem ideologii zwanej dziś ideologią gender był również członek szkoły frankfurckiej Erich Fromm, psychoanalityk, znany ze swej radykalnej marksistowskiej psychologii społecznej. Był pionierem koncepcji wyzwolenia seksualnego oraz polityki płci. Według Fromma męskość i kobiecość nie były odbiciem zasadniczych różnic płciowych. Pochodziły według niego z różnic w funkcjach życiowych, które były określone społecznie.

Najbardziej znanymi pojęciami zawierającymi się w teorii krytycznej są sprawiedliwość społeczna, neopostępowość, post kolonializm i feminizm. Każdy aspekt naszego życia jak nasza płeć, nasza kultura, nasza rasa, nasza religia, orientacja seksualna jest kwestionowany a wszystkie normy społeczne są podważane. Marksizm kulturowy zastąpił tradycyjną walkę klas walką tzw. oprawców i uciskanych, uprzywilejowanych a pokrzywdzonych. W świecie, w którym przedstawiciele klasy pracującej przestali myśleć o władzy ludu a zarazem stali się bardziej burżuazyjni myśląc o własnym domku, lepszej i lepiej płatnej pracy zostali zastąpieni przez mniejszości np. seksualne, rasowe, narodowe czy religijne.

Według tej teorii wszyscy, którzy stanowią większość w społeczeństwie a więc większość etniczna danego kraju, do której należy dany kraj, czyli naród, większość heteroseksualna będąca w świetle nauk biologicznych naturalną orientacja w przeciwieństwie do wszystkich innych zboczeń a także większość Chrześcijańska w sferze religijnej czy biała rasa zamieszkująca Europę zalicza się do „oprawców”, czyli do grupy będącej uprzywilejowaną. Wszystkie mniejszości są natomiast pokrzywdzone. Z tego założenia, jeśli wszystkie mniejszości są pokrzywdzone propaguje się wszelkie zboczenia seksualne, różnorodność rasową i kulturową szerzej znaną, jako multikulti oraz przeciwstawny Chrześcijaństwu Islam.

Teodor Adorno, jako marksista kulturowy w swojej książce „Osobowość autorytarna” podważył wszystkie nasze cywilizacyjne wartości określając Chrześcijaństwo, rodzinę, naturalną seksualność czy patriotyzm, jako społeczne patologie.

Wszystkie inne poglądy odmienne od tych, które kreuje marksizm kulturowy określane są przez przedstawicieli tego nurtu, jako różnego rodzaje fobie. Jeśli przedstawiciel lokalnej społeczności danego kraju zacznie wyrażać swój pogląd, że miejsce jego zamieszkania, które zmienia się pod wpływem napływu przedstawicieli kultury islamskiej, coraz mniej odpowiada mu do mieszkania, zostanie w krótkim czasie nazwany islamofobem. Jednak, jeśli przedstawiciele islamskiej napływowej ludność, zachęcanej do imigracji, która zaczyna dominować na danym obszarze wprowadzając islamską kulturę wypierającą tą lokalną nazywa się ten proces multikulturalizmem.

Z tych samych powodów system totalitarny łączący religię i politykę znany pod nazwą Islam mimo oczywistych związków z terroryzmem przedstawia się obywatelom, jako religię pokoju i przeciwstawia „nietolerancyjnemu” Chrześcijaństwu. Jest to jawna hipokryzja, ponieważ każdy zaznajomiony z tematem Islamu wie doskonale, że piękny wzór Islamu, jakim jest Mahomet a który jest przeciwstawiany Chrystusowi był zwykłym mordercą, rzezimieszkiem, który własnoręcznie ścinał swoich przeciwników. Ten człowiek według nakazów Allaha jest wzorem dla „prawowiernego” muzułmanina.

Według tych samych standardów oceniany jest również feminizm, który jest przedstawiany jedynie za ruch, który dąży tylko do równouprawnienia.

W zdominowanym przez lewicowo liberalnych polityków świecie polityki oraz w lewicowych mediach narzucono społeczeństwom pojęcie poprawności politycznej, która cechuje się kwestionowaniem prawdziwego znaczenia zachodzących zjawisk społecznych. Jest to próba kontrolowania normami kulturowymi oraz ich zmianami.

Jeśli będziemy głusi i niemi to pozwolimy na to, że współcześni marksiści w europejskim show, niezależnie, pod jakim szyldem występują zniszczą naszą cywilizację opartą na wartościach greckich, rzymskich i chrześcijańskich. Społeczeństwo to my. Nie dajmy się manipulować lewackim hochsztaplerom, którzy próbują nam wmówić, że porzucenie wszelkich norm to prawdziwa wolność, bo idąc tym rozumowaniem możemy zabić nawet naszych rodziców czy dzieci. Skoro jesteśmy wolni to wszystko nam wolno. Na zakończenie warto przypomnieć, że do zabijania naszych dzieci już doszliśmy a w niektórych krajach zabijamy również niepotrzebnych już nam rodziców.

Porzućmy egoizm, wyłączmy telewizor, myślmy samodzielnie oraz zrzućmy łańcuchy mentalnego zniewolenia. Stańmy się naprawdę wolnymi ludźmi.

Piotr G. Żurek

materiał pochodzi z mojego blogu crusader1973.blogspot.com