Marek Migalski i Paweł Poncyliusz również muszą mnie przeprosić!

Oszukali mnie. Dziś widzę, że ci ludzie zrobią wszystko byle trwać przy korycie. Ale to ma swoją cenę. Za oszustwo trzeba przeprosić.

Pod koniec czerwca ubiegłego roku, w trakcie kampanii wyborczej na Prezydenta RP, występowaliście Panowie w Gdańsku. W takich śmiesznych, kowbojskich kapelusikach.  Zwłaszcza ten niższy z Was, zwany chyba Pataszon, był śmieszniejszy w tym przydużym kapeluszu, Cały czas mu spadał na uszy. Coś do mnie wołaliście ze sceny, ale nie słyszałem co, bo mi z tyłu ludzie zagłuszali. A zresztą ja przyszedłem posłuchać Jarosława Kaczyńskiego, a na Jarocin i tak jestem już za stary. To się działo na estradzie, niedaleko Nabrzeża.

Ja byłem w tłumie i machałem do was ręką.

Gdybym wiedział jacy jesteście naprawde, to pokazałbym wam wała albo nieświeżym śledziem przyfanzolił, jak na Kaszuba przystało. Oszukaliście mnie. Udawaliście lojalnych, zbolałych, ale na kolacyjki woleliście z Palikotem. Zresztą Prezes i tak by was do siebie nie dopuścił za blisko. I miał rację.
Teraz ja czuję się oszukany przez Was i dlatego żądam przeproszenia mnie  na łamach zaprzyjaźnionych z Wami stacji telewizyjnych i gazet. Treść przeprosin jest krótka.
Oto ona:
Pocałujcie Prezesa w dupę, (Z naciskiem na Ę).