Litwo, ojczyzno ty moja!

Młody prawnik z Gdańska wystąpił z petycją do PE w sprawie (niby) oczywistej. Mianowicie, by Polacy na Litwie korzystali z takich samych praw, jak Litwini w Polsce. Ale dobry uczynek to nadal, jak Kali ukraść krowę.

Obecnie mamy w stosunkach polsko-litewskich już drugą kradzież krowy. Po 1920 litewscy szowiniści skutecznie wytrzebili polski w polskim Kownie. Teraz pora na Wilno. Polacy (na Wileńszczyźnie) się bronią, ale Polaków (w Kongresówce) to nie obchodzi. A może jednak? Tomasz

Snarski

młody prawnik z Gdańska napisał petycję do Parlamentu Europejskiego. Oczywiście już słyszę: „łoj, adyć to nic nie da, ła pocoto, ła nacoto” niejeden licencjat zauważy, że i Mickiewicz to „Białorus”. Ale ja apeluję do tych, którzy nie ogłuchli, o podpisanie petycji 358-2011. Oto adres:

Karen Lone Chioti

Parlement Européen

Comité des Pétitions

Rue Wiertz

B 1047 Brussels

karen.chioti@europaqrl.europa.eu

Post scriptum:

na ten temat:

http://pl.delfi.lt/aktualia/litwa/petycja-do-parlamentu-europejskiego-w-sprawie-praw-polakow-na-litwie.d?id=57761236

> 

http://www.efhr.eu/2011/09/15/fundacja-rusza-z-poparciem-dla-inicjatywy-tomasza-snarskiego/

http://www.polityka.pl/kraj/1518452,1,polacy-dyskryminowani-na-litwie-sprawdza-w-brukseli.read

http://www.rp.pl/artykul/699027.html

http://www.wilnoteka.lt/pl/kategoria/tagi/tomasz-snarski

Litwini idą za ciosem: udało się im wystrychnąć na dudka Warszawę, to teraz  niejaka Auszrine Burneikiene (litewska rzecznik równych możliwości)  rozpoczęła postępowanie w sprawie, czy  zasadny jest wymóg znajomości  polskiego stawiany przez samorząd rejonu wileńskiego podczas ubiegania się o pracę.

Jasne, że niepotrzebny. Z Polakami można się porozumiewać na migi tak długo, jak się nie nauczą litewskiego. 

A oto pełny tekst petycji, która w tym miesiącu wchodzi na wokandę PE:

Gdańsk, 25 lipca 2011 r.

European Parliament

Committee on Petitions

The Secretariat

rue Wiertz

B – 1047 Bruxelles

faks 0032 2284 68 44

                                                                                                         Tomasz Snarski

                                                                                                          Gdańsk

Nr 0 3 5 8 /2011

Szanowni Państwo,

           uprzejmie dziękuję za informację dotyczącą przyjęcia złożonej przeze mnie petycji do rozpatrzenia przez Komisję Petycji Parlamentu Europejskiego. Ufam, że zbadanie sprawy pozwoli na poprawę sytuacji Polaków mieszkających na Litwie, a jednocześnie przyczyni się do poprawy litewsko – polskich relacji,
w duchu wzajemnego zrozumienia i zagwarantowania podstawowych praw człowieka.

           Niezależnie od podjętego przez Państwa działania, polegającego na zwróceniu się do Komisji Europejskiej o wstępne zbadanie zagadnienia, proszę także o rozważenie możliwości przeprowadzenia przez członków Komisji Petycji wizyty wyjaśniającej na terytorium Republiki Litewskiej, zwłaszcza w rejonach zamieszkałych w większości przez Polaków, a także przygotowania sprawozdania obejmującego obserwacje i zalecenia w zakresie zagwarantowania Polakom na Litwie tzw. językowych uprawnień mniejszości.

           Ponadto proszę o przesłanie informacji, na jakich zasadach mógłbym wziąć udział w posiedzeniu Komisji Petycji rozpatrującym moją petycję. Wstępnie wyrażam chęć osobistego wzięcia udziału w takim posiedzeniu, co jednak będzie uzależnione od jego terminu, moich obowiązków zawodowych i możliwości finansowych.

           Raz jeszcze bardzo dziękuję za podjęcie zgłoszonej przeze mnie sprawy do wyjaśnienia. Jestem przekonany, że zgodnie z zapisami prawa wspólnotowego państwa członkowskie UE są w pełni zobowiązane do respektowania praw człowieka wynikających nie tylko z zapisów Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej czy zapisów konstytucyjnych państw członkowskich, lecz także zagwarantowanych w systemie ochrony praw człowieka Rady Europy. Tym samym wszelkie przypadki naruszenia praw człowieka przez państwa członkowskie Unii Europejskiej są jednocześnie naruszeniem prawa wspólnotowego. Brak przestrzegania praw człowieka na obszarze danego państwa członkowskiego może być również uznany za sprzeczny z zasadą demokratycznego państwa prawa, a jako taki prowadzić do niewypełnienia przez określone państwo członkowskie podstawowego warunku przynależności do Unii Europejskiej, jakim są rządy prawa oparte o prawa człowieka. 

           Z wyrazami szacunku,

Tomasz Snarski