Bez kategorii

Kurs na zderzenie ?

01/02/2011

398 Wyświetlenia

0 Komentarze

29 minut czytania

Istnieje przynajmniej jeden podstawowy powód, dzięki któremu możemy świadomie i odpowiedzialne stwierdzić, że stenogram z zapisu rozmów z kabiny pilotów został zmanipulowany. Tym powodem jest fakt, że według raportu końcowego MAK: …Samolot Tu-154M jest wyposażony w pokładowy katastroficzny magnetofon dźwiękowy MARS-BM, o czasie rejestracji ~30 minut. …Z rezultatów przesłuchiwania magnetofonu MARS – BM sporządzono protokół odpisu (transkrypcja) rozmów załogi o ogólnej długotrwałości ~38 minut… Pierwsze wytłumaczenie tej rozbieżności – zaraz po opublikowaniu stenogramu w dniu 1 czerwca 2010 – było pozornie logiczne: …W tym przypadku była inna cieńsza taśma, której więcej nawinęło się na szpulę i zarejestrowano aż 38 minut…, ale min. Miller w wystąpieniu sejmowym, dnia 19 stycznia, powiedział wyraźnie: …Taśma jest analizowana od pierwszych dni […]

…Samolot Tu-154M jest wyposażony w pokładowy katastroficzny magnetofon dźwiękowy MARS-BM, o czasie rejestracji ~30 minut. …Z rezultatów przesłuchiwania magnetofonu MARS – BM sporządzono protokół odpisu (transkrypcja) rozmów załogi o ogólnej długotrwałości ~38 minut…

Pierwsze wytłumaczenie tej rozbieżności – zaraz po opublikowaniu stenogramu w dniu 1 czerwca 2010 – było pozornie logiczne:

…W tym przypadku była inna cieńsza taśma, której więcej nawinęło się na szpulę i zarejestrowano aż 38 minut…,

ale min. Miller w wystąpieniu sejmowym, dnia 19 stycznia, powiedział wyraźnie:

…Taśma jest analizowana od pierwszych dni czerwca. Ta analiza została skończona tym rozstrzygnięciem w pierwszych dniach grudnia. Nagranie ma 30 minut. Analiza nie jest zakończona, jest kontynuowana…

Problem zatem powrócił.

Nie tak dawno komentując m. inn. zapowiedź opublikowania raportu przez polską komisję napisałem „ … w oczekiwaniu na raport postaramy się znaleźć te 8 minut…”.

Sięgnijmy zatem jeszcze raz do raportu końcowego – tam bowiem znajduje się być może rozwiązanie tej zagadki.

Na stronie 157 i dalszych polskiego tłumaczenia czytamy m. inn.

… Zgodnie z RLE Tu-154 p.4.4.1. (11) „Działania załogi podczas przelotu” – załoga na komendędowódcy statku powietrznego, na 10-15 min przed rozpoczęciem zniżania przystępuje do przygotowania do lądowania. Przygotowanie do lądowania w czasie ostatnich 7 minut 30 sekund przelotu na zapisie magnetofonu dźwiękowego nie zostało zarejestrowane. Nie było możliwe ustalenie czy: załoga omawiała sposób podejścia do lądowania, zakres podejścia, masędo lądowania i prędkości na podejściu do lądowania, podział obowiązków w załodze (kto pilotuje, kto kontroluje), sposób prowadzenia łączności radiowej i w jakim języku, proceduręodejścia na drugi krąg (lotnisko zapasowe) i działania na wysokości podjęcia decyzji z uwzględnieniem warunków meteorologicznych.

… Fakt ten potwierdza niedostatki w przygotowaniu załogi do lądowania. …

Karty sprawdzenia kontrolnego „Przed trzecim zakrętem lub w odległości 25-20 km”, załoga nie wykonała, meldunku o przebiegu wypuszczania podwozia nie było. Tu i później meldunków od członków załogi o procesie wypuszczania klap/slotów i odpowiedniemu ustawieniu statecznika poziomego, przewidzianych w procedurze pracy, nie było. W zapisie magnetofonu pokładowego znajdująsiętylko urywane frazy. Komisja uważa,że powyższe niedociągnięcia w pracy załogi związane sązarówno z poziomem jej faktycznego przygotowania, jak równieżz ogólnym niewysokim poziomem organizacji pracy w czasie lotu w zespole, włączając, jużprzytoczony, brak instrukcji dotyczącej współdziałania dla załogi czteroosobowej.

Należy także zauważyć,ze tu i dalej, w procesie zniżania na prostej do lądowania, członkowie załogi nie wypełnili swoich obowiązków dotyczących informowania dowódcy statku powietrznego o różnych odchyleniach: dla prędkości lotu (± 10 km/h od obliczeniowej), w stosunku do położenia naścieżce zniżania ,dla przekroczenia prędkości pionowej 5 m/s. Przy podejściu wg nieprecyzyjnego systemu nikt z członków załogi nie kontrolował położenia statku powietrznego względemścieżki zniżania wg odległości do WPP i faktycznej wysokości lotu (nie było ani jednego meldunku)…

Podsumowaniem tego fragmentu może być jedno zdanie z raportu:

…Fakt ten potwierdza niedostatki w przygotowaniu załogi do lądowania…

Zobaczmy jak te osiem minut wyglądało w stenogramie Anodiny, z punktu widzenia dowódcy samolotu.

10:33:45,4 – Podchodzimy do 500 metrów.
10:34:07,3 – 7-0
10:34:17,5 – Odblokuj gazy
10:34:21,5 – Automat.
10:34:34,3 – (niezrozumiałe)
10:34:54,3 –Zajęliśmy 500 metrów.
10:34:56,7 –Klapy 15.
10:35:02:9 –Tak, oczywiście.
10:35:11,3 –Zrozumiałem.
10:35:14,2 –Dziękuję.
10:35:19,9 – Wykonujemy trzeci, polski 101.
10:35:29,5 – Tak jest.
10:37:03,1 –Klapy.
10:37:04,2 –Dzięki.
10:37:23,1 –I wykonujemy czwarty. Polski 101..
10:38:35:9 –Klapy 3-6.
10:38:56,5 – Już.
10:39:07,7 – Klapy 36.
10:39:12,4 – Minus 3.
10:39:14,9 – Odłączone, świecą.
10:39:16,7 – Schowane, nie świecą.
10:39:20,6 – Włączone i wypuszczone.
10:39:26,9 – Włączone na 10.
10:39: 33,6 – Podwozie, klapy wypuszczone, polski 101.
10:39:45,6 – Dziękuję.

10:39:54,1 – (niezrozumiałe).
10:40:16,7 –Na kursie i ścieżce.
10:40:34,0 – Włączone
…
10:41:05,4 – KONIEC ZAPISU

Zwróćmy uwagę – to jest prawie osiem minut !

Jak na osiem minut i na fakt realizacji podchodzenia do lądowania w trudnych warunkach – stenogram jest rzeczywiście ubogi w polecenia wydawane przez kapitana.

Ale dlaczego komisja Anodiny nie wpadła na pomysł, że ostatnie osiem minut lotu zostało bezczelnie zmanipulowane, zamiast oskarżać załogę o całkowite lekceważenie swoich obowiązków ?

Pytanie retoryczne.

————————–

Raport końcowy świadomie lub nieświadomie wskazuje nam te dodatkowe osiem minut, których być może nie było w oryginale. Nie oznacza to oczywiście, że pozostałe 30 minut nie zostało poddane manipulacji.

Te osiem minut miało udowodnić, że niewyszkolona załoga za wszelką cenę chciała wylądować, pomijając wszelkie procedury i zasady obowiązujące w lotnictwie.

Pozostałe 30 minut zostało poddane manipulacji w celu udowodnienia nacisków, oraz być może z powodu, który zupełnie niespodziewanie wypłynął w mediach w ostatnim czasie.

Aby znaleźć ten powód należy wcześniej przypomnieć sobie pewne fakty medialne, które zaistniały w ciągu kilku ostatnich dni.

Wypowiedź min. Millera w wywiadzie dla GW z dnia 29 stycznia 2011 „Oni nie chcieli tam wylądować, byli przekonani po rozmowie z jakiem, że tam nie wylądują.” – świadczy o tym, że minister jest przekonany, że podjęto decyzję o locie na zapasowe lotnisko.

„Ale dlaczego zeszli poniżej setki? Nie wiem. I to będzie pewnie największy dylemat: Czy podpisać ten raport bez rozeznania, dlaczego zeszli poniżej 100 m?”

Dalsza część wypowiedzi sugeruje, że odlot miał nastąpić na wysokości 100 m. Jak było naprawdę? – nie wiemy, oryginały zapisów są dalej w Rosji.

„Informacja” GW– „Jeszcze kilkanaście minut przed katastrofą rozmawiałem ze swoim odpowiednikiem ze strony rosyjskiej, że z powodu złej pogody Tu-154 leci do Moskwy na lotnisko Wnukowo lub do Mińska i tam przeczekuje mgłę. Nie wiem, co wpłynęło na zmianę tych planów – opowiada nasz rozmówca z MSZ.”

Czy informacja ta zawiera element prawdy?

W kontekście artykułu w „Komsomolskiej Prawdzie” z dnia następnego, stanowi ona próbę obciążenia prezydenta, za niepodjęcie na czas decyzji o przelocie na lotnisko zapasowe (GW pyta Millera: A więc niepodjęcie przez prezydenta decyzji – co dalej robimy – było decyzją o lądowaniu).

Nas interesuje fakt, że temat przelotu na lotnisko zapasowe – nie ważne, w jakim kontekście – został podjęty (w każdej plotce jest ziarno prawdy).

———————————————————

Aby to wszystko należycie ocenić, musimy wykonać pewne zadanie.

Musimy zestawić stenogramy z trzech zapisów z wieży kontrolnej lotniska Siewiernyj z zapisem z czarnej skrzynki VCR Tupolewa i dokonać ich korelacji czasowej. Nie twierdzę, że zapisy te są wiarygodne, ale właśnie dlatego, że mamy podejrzenia, co do ich manipulacji – postaramy się znaleźć te miejsca, które wydają się podejrzane i zastanowić się co z tego wynika.

Zakładam, że rozmowy w wieży kontrolnej zostały faktycznie tam zarejestrowane – a nie w studiu nagraniowym na Łubiance. W studiu zostały one, co najwyżej zmanipulowane.

Z całości stenogramów – na potrzeby tej notki – zestawiam fragmenty od godz. 10:27:10 do 10:30:14.

Są to zaledwie trzy minuty, ale w tym krótkim czasie odbywa się rozmowa załogi Tupolewa z załogą Jaka i równocześnie kontrolerzy z wieży komunikują się przez telefon z dyspozytorem Murawiowem, który jak wynika z kontekstu, jest w stanie przekazywać informacje załodze Tupolewa lub innym osobom, które mają taką możliwość.

W tym samym zakresie czasowym kontrolerzy w Siewiernym tracą obraz Tupolewa na radarze.

—-

TLF – telefon
D – dyspozytor
KL – kierownik lotów (ppłk Paweł Plusnin)
Krasn. – płk. Nikołaj Krasnokutski
101 – załoga Tupolewa Tu 154 M
044 – załoga polskiego samolotu JAK 40
A – nieokreślony rozmówca

Kolor czarny – rozmowy zarejestrowane przez CVR TU-154M odczytane przez Rosjan

(kursywa – wg wersji odczytanej w Polsce)

Kolor zielony – rozmowy zarejestrowane przez otwarty mikrofon w wieży kontroli lotów

Kolor niebieski – rozmowy zarejestrowane przez telefon

Kolor czerwony – rozmowy zarejestrowane przez radiostację

(W nawiasach znajdują się moje komentarze).

Należy pamiętać, że otwarty mikrofon powinien zarejestrować wszystkie rozmowy, które odbywają się w wieży kontroli, z wyjątkiem odpowiedzi, które udzielane są przez telefon.
Jeżeli zapisy z różnych źródeł są identyczne lub oddaję tą samą treść , to dla przejrzystości, podaję zapis tylko z jednego źródła – w tekście jest on podkreślony.

———————————–

10:27:10 TLF: „Antena”-35
10:27:11 KL: Kierownika lotów poproszę.
10:27:13 TLF: Wywołuję.
10:27:19 D: Murawiow.
10:27:20 KL: Anatolij(u) Iwanowicz(u), no i co z tymi zapasowymi?
10:27:22 D: No, Witebsk, Mińsk, zaraz im powiemy (nieczyt.)
10:27:24 KL: No już, szybciej, a to on…
10:27:25,2 – nieokreślony rozmówca – (niezrozumiałe)
10:27:26 D:Dobrze.
10:27:31 TLF: Halo, halo.
10:27:31,7 – nieokreślony rozmówca – (niezrozumiałe)
10:27:32,9 – nieokreślony rozmówca – (niezrozumiałe)
10:27:33 Krasn. – Póki co nie trzeba.
10:27:33 A: (nieczyt.).
10:27:33 KL: Na razie nie trzeba.
10:27:34,7 – nieokreślony rozmówca – (niezrozumiałe)
10:27:40 Krasn. – Do Witebska jaka odległość?

—–

( W tym fragmencie Plusnin zdecydowanie domaga się określenia lotniska zapasowego przez dyspozytora Murawiewa i otrzymuje odpowiedź, że informacja o konieczności przelotu na lotnisko zapasowe zostanie przekazana lada moment załodze Tupolewa. W tym czasie VCR Tupolewa rejestruje cztery niezrozumiałe wypowiedzi, które mogą świadczyć o tym, że być może załodze została przekazana jakaś informacja).
(Rozpoczyna się rozmowa załogi Tupolewa z załogą Jaka)

—–

10:27:45,9 – dowódca statku powietrznego – Spytaj Artura, czy grube są te chmury.
10:27:50,2 – drugi pilot – Ja nie wiem, czy oni będą, ten… Czy oni jeszcze będą.
10:27:51 KL – Do Witebska chujnia, 120 kilometrów.
10:27:52,5 – drugi pilot – Dobra, przejdę
10:27:55,9 – drugi pilot – Artur, jesteś tam jeszcze?
10:27:56 KL: Anatolij(u) Iwanowicz(u), i dokąd ma odejść, trzeba ustalić.
10:27:58,0 – nieokreślony rozmówca – (niezrozumiałe)
10:27:58,8 – BORT – (niezrozumiałe) zakończyłem zrzut. Zniżanie na wschód.
10:28:01 D: – Odpowiadam.
10:28:01 D: (nieczyt.).
10:28:02,5 – nieokreślony rozmówca – (niezrozumiałe)
10:28:03 KL: I dokąd ma odejść trzeba ustalić, punkt wyjścia/odejścia.
10:28:04,0 – BORT – Pozwolili.
10:28:06,6 – 044 – Jestem Remek.
10:28:08,2 – drugi pilot – A Remuś, spytaj Artura, czy… A może ty wiesz, czy grube te chmury są?
10:28:08 D: – Czekam na zgodę.
10:28:08 D: (nieczyt.).
10:28:22,4 – nieokreślony rozmówca – (niezrozumiałe)
10:28:27 KL – Nie prześpijcie, idzie kursem 40, żeby go dowrócić na czas. Gdzie on, kurwa, teraz jest?
10:28:33,3 – nieokreślony rozmówca – (niezrozumiałe)

—–

(Plusnin wyraźnie domaga się od Murawiowa, aby ten wreszcie podał dokąd ma polecieć Tupolew. Murawiow odpowiada, że czeka na decyzję. Równocześnie pojawia się tajemniczy BORT. Pod koniec tego fragmentu Tupolew ginie z radaru Siewiernego, w tym czasie VCR Tupolewa rejestruje dwie niezrozumiałe wypowiedzi)
(W następnym fragmencie trwa rozmowa Tupolewa z Jakiem. Kontrolerzy nie wiedzą, gdzie jest Tupolew).

—–

10:28:40,9 – drugi pilot – Ile?
10:28:42,4 – dowódca statku powietrznego – 9-9, trzymaj.
10:28:44,4 – drugi pilot – 9-9.
10:28:45,4 – nieokreślony rozmówca – (niezrozumiałe).
10:28:47,5 – 044 – Około 400-500 metrów.
10:28:50,5 – nawigator – Stanąć na kurs?
10:28:51,5 – dowódca statku powietrznego – Nie.
10:28:51,7 – nawigator – Około 400-500 metrów.
10:28:54,7 – drugi pilot – Ale to grubość?
10:28:57,6 – nieokreślony rozmówca – Widać.
10:29:00,5 – 044 – Jesteś tam?
10:29:03,1 – drugi pilot – Ale grubość tych chmur 400-500 metrów?

10:29:05 KL – Tak, tak, tak, tak, tak, kurwa, on gdzieś powinien być.

10:29:08,4 – 044 – Z tego, co pamiętamy, na 500 metrach jeszcze byliśmy nad chmurami.
10:29:10 A: (nieczyt.)

10:29:13,5 – drugi pilot – A… Na 500 metrach nad chmurami… Dobra, dobra, dzięki.
10:29:17,5 – 044 – A… Jeszcze jedno… APM-y są oddalone od progu pasa jakieś 200 metrów.
10:29:20 KL – Job twoją mać, wszystko jeden do jednego, kurwa.
10:29:24,8 – drugi pilot – Dzięki.
10:29:27,0 – drugi pilot – APM-y rozstawili.
10:29:29,6 – drugi pilot – Od progu pasa 200 metrów.
10:29:29,8 – dowódca statku powietrznego – Spytaj, czy Rosjanie już przylecieli.
10:29:29 A – (niezrozumiałe)
10:29:30 A: (nieczyt.).
10:29:31 KL – Odpowiadam.
10:29:33 A – (niezrozumiałe)
10:29:34,9 – drugi pilot – A Rosjanie już przylecieli?

10:29:34 KL – Jakieś 25 kilometrów, póki co nie widzę.

10:29:37,7 – nieokreślony rozmówca – (niezrozumiałe)

10:29:38 A – Ty go nie widzisz, tak?
10:29:39 KL – Tak, przepadł.

10:29:40,0 – 044 – Ił 2 razy podchodził i chyba gdzieć odlecieli.
10:29:41 A – (niezrozumiałe)
10:29:43 A – (niezrozumiałe)
10:29:44,4 – drugi pilot – No rozumiem, dzięki.
10:29:46,3 – drugi pilot – Słyszałeś?
10:29:46,7 – kapitan statku powietrznego – Fajnie.
10:29:47 kapitan: Tak

10:29:47,9 – kapitan statku powietrznego – Kto tam jest?
10:29:48 kapitan: Już jest blisko.

10:29:48 KL – O widzę… 20 kilometrów.

10:29:51,0 – drugi pilot – U ciebie też?
10:29:53,5 – nieokreślony rozmówca – (niezrozumiałe)

—–

(Pod koniec tego fragmentu występuje zadziwiająca korelacja czasowa:

10:29:48 kapitan: Kto tam jest? (lub: Już jest blisko)
10:29:48 Plusnin – O widzę… 20 kilometrów.
10:29:51 drugi pilot: U ciebie też?

Wyraźnie widać z tego zestawienia, że zarówno załoga Tupolewa, jak i kontroler Plusnin zidentyfikowali jakiś obiekt. Plusnin jest przekonany, że jest to TU-154M 101)
—–

10:29:53,5 – nieokreślony rozmówca – (niezrozumiałe)
10:29:53 nawigator: zanim zdecyduje, to kartę byśmy zrobili w międzyczasie? Wszystko jedno czy to będzie Mińsk, czy Witebsk.

—–

(Powyższy fragment nie został odczytany przez Rosjan, natomiast strona polska twierdzi, że brzmi on, jak powyżej. Wynika z niego, że decyzja o przelocie na lotnisko zapasowe zapadła, piloci oczekują na wskazanie, które to będzie lotnisko).

—–

10:29:55 A – (niezrozumiałe)
10:29:57,4 – kapitan statku powietrznego – Tak Arku (lub) Bartku
10:29:57 kapitan: Tak, bardzo proszę.
10:29:58,1 – nieokreślony rozmówca – On mówi…
10:29:58,3 – drugi pilot – wysokościomierze 9-9-3/7-4-5.
10:30:01,4 – nawigator – ILS niestety nie mamy. Kurs lądowania 2-5-9 ustawiony. ARK mamy przygotowane, 310/640, nastrojone. Piątka, szóstka, automat ciągu.
10:30:06 A – (niezrozumiałe)
10:30:07,7 – kapitan statku powietrznego – 7-8.

—–

(Powyższy fragment wskazuje na to, że podjęta została jakaś decyzja. Nie wiemy, jaka ona jest).

(O godz. 10:30:09 polski 101 ponownie melduje się Korsażowi).

—–

10:30:10,2 – kapitan statku powietrznego – Korsaż, polski 101, utrzymujemy 1500

10:30:14,2 – kontroler ruchu lotniczego – Aaa…. Polski 1-0-1, według ciśnienia 7-4-5, zniżanie 500.
—–

(Aaa … kontroler jest zdziwiony … był przekonany, że samolot TU-154M 101 zostanie skierowany na lotnisko zapasowe).

Przypomnijmy:

„Taśma jest analizowana od pierwszych dni czerwca. Ta analiza została skończona tym rozstrzygnięciem w pierwszych dniach grudnia. Nagranie ma 30 minut. Analiza nie jest zakończona, jest kontynuowana…

„Oni nie chcieli tam wylądować, byli przekonani po rozmowie z jakiem, że tam nie wylądują.”

„Jeszcze kilkanaście minut przed katastrofą rozmawiałem ze swoim odpowiednikiem ze strony rosyjskiej, że z powodu złej pogody Tu-154 leci do Moskwy na lotnisko Wnukowo lub do Mińska i tam przeczekuje mgłę”.

Jeżeli przyjmiemy, że zapis z CVR powinien trwać około 30 minut, a samolot został jednak skierowany na lotnisko zapasowe, to możemy wyciągnąć wniosek, że zapis stenogramu od godz. 10:30:09 (moment powtórnego zgłoszenia się polskiego 101 Korsażowi) został zmanipulowany. Wycięto zapis właściwy i wstawiono około 11 minut zapisu, nie pochodzącego z samolotu 101 z dnia 10 kwietnia. Zapis ten miał udowodnić tezę:
…Fakt ten potwierdza niedostatki w przygotowaniu załogi do lądowania…,
oraz pseudo-psychologiczne analizy MAK-u, dotyczące kapitana samolotu.

———-

Zapis stenogramu przedstawiony przez MAK rozpoczyna się o godz. 10:02:48, powinien zakończyć się około godz. 10:33.
Przyjmując, że od godz. około 10:30 zapis został sfałszowany brakuje nam 3 minut, aby wypełnić pełne 30 minut zapisu CVR (zapis kolejnych minut nadpisywałby kolejne pierwsze minuty stenogramu). Powinniśmy zatem przyjąć, że TU-154M 101 zakończył ostatni etap swojego lotu po około 3 minutach.
Istnieje również możliwość, że początek stenogramu został również zmanipulowany i oryginalny zapis rozpoczął się później. Czas ostatniej fazy lotu można by wtedy wydłużyć powyżej 3 minut.

Jeżeli uznamy, że samolot TU-154M 101 nie odleciał na lotnisko zapasowe – żadnych wniosków z tych rozważań nie wyciągniemy – możemy dalej badać hipotezę, że to polski 101 rozbił się na lotnisku Siewiernyj, oraz oczekiwać odpowiedzi na szereg pytań, które są zadawane od 10 kwietnia.

Jeżeli natomiast uznamy, że samolot został skierowany na lotnisko zapasowe i wykonał to polecenie – to jedynym wnioskiem, jaki się nasuwa, jest następujące spostrzeżenie:

Około godz. 10:30 Tu-154M 101 rozpoczyna ostatni etap lotu, który trwa około 3 minut (lub trochę dłużej). Nie wiemy co się z nim stało.
W tym samym czasie, rozpoczyna z kolei swój ostatni etap lotu – w kierunku Siewiernego – inny samolot i nie musi być to koniecznie inny Tupolew.
Cały czas znajduje się „na kursie i ścieżce”.

Czy jest to jego ostatni kurs – kurs na zderzenie ?

Niekoniecznie … ale tego jeszcze nie wiemy.

CDN …