KSIĄDZ JERZY…

gdy ksiądz Jerzy szedł do nieba..zbity zapłakany…Matka Boska czułą ręką goiła Mu rany…rozcierała sine pręgi…ściągała powrozy…wyciągała z ust zsiniałych…wielki knebel grozy

KSIĄDZ JERZY

gdy ksiądz Jerzy szedł do nieba

zbity….zapłakany…

Matka Boska czułą ręką

goiła Mu rany

rozcierała sine pręgi

ściągała powrozy

wyciągała z ust zsiniałych

wielki knebel grozy

i patrzyli wszyscy święci

z wielkim zatroskaniem

i mówili coraz głośniej

do Matki litanię

jeszcze ciekła cienką strużką

z Wisły brudna woda

kiedy spadał kamień śmierci

po niebieskich schodach

potem wszyscy zobaczyli

jak Go przytuliła

i łzę wielką niczym perłę

w dłoni zacisnęła

i zaniosła tę łzę Bogu

gdy o polskiej sprawie

rozmawiali z sobą długo

czule i łaskawie

polskim świętym zaś ksiądz Jerzy

opowiadał długo

w jaki sposób i On pragnął

zostać bożym sługą…