Krzyż Celtycki, a Unia Europejska

Celtycka kultura Druidów miała wielki wpływ na rozwój duchowy Środkowej Europy. Pewnym śladem są sposoby świętowania świąt w domowej tradycji. To świętowanie świąt, jak dowodził Mircea Eliade, jest rdzennym przejawem ludzkiej religijności: wyrazem tego, w co w istocie wierzę, co w istocie uważam za ważne w moim świecie.

Przygotowania świąt zamieniają czas linearny w czas spiralny – wszystko zaczyna się kręcić wokół kulminacji święta. Świętowanie świąt jest spotkaniem z sacrum – kulminacyjny moment zagęszczenia struktury czasu odczuwany jest jak punkt graniczny (rytuał przejścia).

Warto na podstawie mapy występowania plemion celtyckich jasno zdać sobie sprawę iż podstawą kultury starej Europy jest kultura i religia Celtów wraz z dawnymi tradycjami i porzadkiem prawnym tej starej plemiennej demokracji opartej na równości i sprawiedliwości oraz bóstwach Starej Świętej Wiary Europejczyków.

Dziś symbol znany jako Krzyż Celtycki może być bez problemu symbolem Zjednoczonej Europy, symbolem zjednoczenia ludów, plemion i narodów Unii Europjskiej, a także symbolem zrzucenia watykańskiego jarzma religii chrześcijańskiej, wyzwolenia ludów z narzucanej siłą i obcej nam duchowo religii żydowskiej w postaci katolicyzmu i podobnych, odkatolickich form chrześcijaństwa.

Pod symbolem Krzyża Celtyckiego powracamy do wiary naszych przodków, do Świętej Wiary naszych prawdziwych Bogów i Wielkiej Bogini. Szczególnie Francja, Austria, Szwajcaria, Belgia, Hiszpania, Północne Włochy, Czechy, Południowe Niemcy, Węgry, Portugalia i Wielka Brytania oraz Irlandia, to najbardziej celtyckie regiony Unii Europejskiej!

Demokracja Szwajcarska znana od wieków zasadza się na dawnych zwyczajach i prawach plemion celtyckich! Południe Polski, rodzimi Górale i Ślązacy, to także wyrazista pozostałość po dawnej Celtyckiej Europie, podobnie jak całe południowe Obodrze.

Z całą pewnością ludy europejskie zawdzięczają Celtom wejście w epokę żelaza, poznanie hutnictwa i kowalstwa, udoskonalenie garncarstwa i wprowadzenie żaren obrotowych. Plemiona celtyckie opanowały technologię pozyskiwania żelaza z rud bagiennych.

Umiejętność wytwarzania i obróbka kowalska przyczyniła się w znacznej mierze do sukcesów militarnych celtyckich wojowników uzbrojonych w żelazne miecze. Znajomość kowalstwa pozwoliła także na zreformowanie rolnictwa. Dzięki wprowadzeniu głębokiej orki za pomocą żelaznych radeł uzyskiwali większe plony ziarna. Udoskonalili technikę mielenia stosując żarna obrotowe.

Używane przez Celtów narzędzia kowalskie pozostały w niezmienionej formie do dnia dzisiejszego. Przez dodanie do gliny grafitu, Celtowie otrzymali trwalsze naczynia o specyficznym zabarwieniu. Przynieśli ze sobą sztukę uprawy ziemi i budowy domów, wartości które zostały wchłonięte i zasymilowane. Wynalezione przez Celtów pismo ogamiczne stosowane było w inskrypcjach w Irlandii i zachodniej Brytanii. Jego pochodzenie wiązało się w mitologii celtyckiej z bóstwem Ogmios (Ogma, Ogme) – boga uczonych i opiekuna literatury, który miał być jego twórcą.

Dużo więcej o krzyżu celtyckim znajdziemy między innymi tutaj:

http://www.himavanti.org/pl/c/magia-okultyzm-i-rytualy/krzyz-celtycki-druidzi-i-walka-o-istnienie-starej-wiary