Skoro nie chcemy III i IV wróćmy do I RP, proponuje prez. Komorowski a widząc ,że jego wysiłek opanowania polskiej ortografii daremny, wykorzystując fakt, że żona Anna jest filologiem klasycznym,zamierza język łaciński uczynić językiem urzędowym.
Poranek prezydenckiej pary w Pałacu Prezydenckim
Bronek : Żono pięknie śpiewałaś dziś w Belwederze rano…
Żona : Arrige aures!- Bronku- arma virumque cano.
Na szczęście jest ars longa chociaż vita brevis,
Więc tuam victoriam mężu, długo będę krzewić.
B : Wybacz żono, że mało mam dla ciebie czasu.
Ż : Wystarczy, że to zrobimy a casu ad casum.
B : Żono, Donek puka, niech otworzy ktoś z BOR-u!
Ż : Aequo animo, fures amici temporum.
B : Tego czasu mam żono teraz bardzo mało,
Nie wpuszczaj Donka, tak dobrze mi się właśnie spało.
Ż : Alea iacta est, nie rób nam numerów!
B : Aliquando bonus dormit et Homerus.
Ż : Czy mam się ad baculum uciec? Bronku, musisz!
Z atrapą szabli Kmicica opozycję zdusisz,
Ad maximam Platformae gloriam wszystko zmieniaj,
Czas już abyś a verbis przeszedł ad verbena.
B : Ad verbena? Bonum! Czy czas już na bielizny zmianę?
Ż : Ablue, pecte canem, canis est permanet!
B : Co mówisz? Donek chwali, kwiaty nawet przyniósł.
Ż : Bronku, asinus asino semper pelcherrimus.
B : Skoro tak mówisz, Donek niech przed drzwiami czeka.
Jak długo? A niech czeka ad calendas graecas.
Ż : Fugit hora– Broneczku- oj będzie się wściekać.
B : No to niech pogra sobie z borowcem w Black Jacka.
200 gram: Tu westchnąłem słuchając- simia purpurata,
Na tronach tak i Polski, jak i tronach świata.
Słowniczek:
Arrige aures! – nadstaw uszu!
Arma virumque cano- opiewam męża i oręż(początek Eneidy Wergiliusza)
Ars longa, vita brevis – sztuka długa, życie krótkie.
Tuam victoriam – twoje zwycięstwo.
A casu ad casum – od czasu do czasu.
Aequo animo! – spokojnie!
Amici fures temporum – przyjaciele to złodzieje czasu.
Alea iacta est – kości zastały rzucone.
Aliquando bonus dormitat Homerus – czasem i dobry Homer się zdrzemnie.
Ad baculum – do rózgi.
Ad maximam Pltformae gloriam – dla większej chwały Platformy.
A verbis ad verbera – od słów do rękoczynów.
Ablue, pecte canem, canis est et permanet – umyj, uczesz psa, pies psem pozostanie.
Asinus asino semper pulcherrimus – osioł dla osła zawsze najpiękniejszy.
Ad calendas graecas – do kalend greckich czyli, na świętego nigdy.
Fugit hora – czas ucieka.
Simia purpurata – małpa w purpurze.