Kometa Halleya – fakty i mity.

Wikipedia, to najbardziej politycznie poprawny we Wszechświecie portal wiedzy o wszystkim, więc o komecie Halleya zasięgnąłem danych właśnie stamtąd.

Wikipedia, to najbardziej politycznie poprawny we Wszechświecie portal wiedzy o wszystkim, więc o komecie Halleya zasięgnąłem danych właśnie stamtąd. Ponieważ jednak Kometa Halleya opisana Wikipedii dla Polaków i ta sama kometa opisana w Wikipedii angielskojęzycznej, to dwie różne komety – oprę się na wersji angielskiej (http://en.wikipedia.org/wiki/Halley’s_Comet), gdyż polską najwyraźniej uzupełniał humanista (przy całym szacunku dla humanistów).

Co zatem wiadomo o Komecie Halley? A wiadomo, że ma wymiary 15×8 km, a gdyby była kulą miałaby 11 km średnicy, że waży 2,2×10^14 kg, a także to, że obiega Ziemię w 75,5 lat. Wiadomo również, że podczas przelotu wokół Słońca kometa traci 250 milionów ton masy i za około 170 tysięcy lat przestanie istnieć. Można wyliczyć z masy i objętości (697 km3) średnią gęstość komety i w wyniku tych obliczeń uzyskuje się 0,315 g/cm3.

Wykonując proste obliczenia – każdy przelot to 250 milionów ton mniej – dochodzi się do następujących wniosków: 250 milionów ton to 2,5×10^8 ton, czyli 2,5×10^11 kg. Po dziesięciu przelotach kometa straci 2,5×10^12, a po 800 przelotach zniknie. Jednak 800 przelotów to nie 170 tysięcy lat, a niewiele ponad 60 tysięcy. O co chodzi? Błąd w powyższym wyliczeniu polega na tym, że kometa nie traci za każdym razem 250 mln ton, bo ta strata zależna jest od powierzchni. Im powierzchnia komety większa, tym więcej traci. Z jeziora paruje więcej wody, niż z miski i im kometa jest mniejsza, tym traci mniej.

Prawidłowym będzie zatem uzależnienie wielkości powierzchni komety, od ilości straconego materiału. Zatem powierzchnia komety Halleya wynosi 381 km2, czyli 381 milionów m2. Oznacza to, że kometa traci 250/381 = 0,66 kg na każdy metr kwadratowy powierzchni. Opisany tu został stan wyjściowy, po zbadaniu komety przez sondę Giotto w latach 80-tych.

Tak więc przed tym przelotem kometa Halleya była o 250 milionów ton cięższa. Znając średnią gęstość można wyliczyć, że była również o 794 miliony m3 (0,794 km3) większa. Gdyby była zatem kulą, to przed przelotem miałaby promień o około 2 metry większy, zatem 5501,8 m. Skutkuje to powierzchnią około 381 400 000 m2. Oznacza to, że w przedostatnim przelocie kometa straciła 1 723 000 ton więcej niż za ostatnim przelotem. Cofając się dalej wstecz mamy:

 Promień (km)   Objętość (km3) Powierzchnia (km2)      Strata (mln ton) 

5,500                697                         381,0                            250,000           

5,502                697,794                 381,4                            251,723 0,794

5,504                698,593                 381,7                            251,915 0,799

5,506                699,393                 382,0                            252,108 0,800

5,508                700,193                 382,3                            252,300 0,800

5,510                700,994                 382,6                            252,492 0,801

5,512                701,795                 382,9                            252,685 0,802

5,514                702,598                 383,1                            252,877 0,802

5,516                703,400                 383,4                            253,070 0,803

Przeliczyłem 60 tysięcy cykli i wyszło mi, że kometa średnio traciła po każdym przebiegu 2,1 metra promienia. 60 tysięcy cykli zajmuje tej komecie około 4,5 miliona lat. W skali, w jakiej twórcy i piewcy Wielkiego Wybuchu określają czas, te 4,5 miliona lat jest okresem niedużym. A wtedy już kometa Halleya miała promień 131,5 kilometra.135 milionów lat wstecz, kometa była większa od Marsa, 225 milionów lat wstecz była wielkości Ziemi. 900 milionów lat temu, co 75,5 roku przylatywał obok Słońca kawał lodu wielkości Neptuna. Według wiedzy powszechnej, komety powstały około 5 miliardów lat temu, gdy tworzył się nasz Układ Słoneczny – utworzyły się razem z nim. Zatem odnosząc to do komety Halleya, razem z planetami powstała podczas ich tworzenia się również bryła lodu dziesięciokrotnie większa od Jowisza, mająca promień zaledwie pięciokrotnie mniejszy od Słońca (Ziemia ma promień 109 razy mniejszy). Ta bryła oczywiście krążyła wokół naszej gwiazdy tracąc przez miliardy lat swoja masę i wielkość, osiągając dziś promień 5,5 km, by za około 170 tysięcy lat rozpaść się całkowicie. Nie było żadnych skutków ubocznych tego krążenia, nie zakłócała ruchu żadnej planety, tylko tak sobie swobodnie i cichutko krążyła. Trochę to koliduje z wiedzą powszechną, twierdzącą, że komety mają jądro do 40 kilometrów, ale nic to przecież – konflikt jest minimalny i niezauważalny. Drobnym szczegółem przy tym jest fakt, iż kometa Halleya średnicę 40 kilometrów powinna mieć niewiele ponad 500 000 lat temu. Gigantyczny świecący warkocz towarzyszący jej podczas przelotu wokół Słońca powinien owocować wieloma malowidłami w jaskiniach, bo przecież szanowna nauka datuje neandertalczyków na 400 tysięcy lat B.C.