Kandydaci na Prezesa IPN

Przewodniczący Rady IPN prof. Paczkowski podał na stronie IPN, że w związku z ogłoszeniem konkursu na stanowisko Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, do dnia 17 maja 2011 r., zgłosili się następujący kandydaci:

dr Łukasz Kamiński

dr Marek Lasota

dr Kazimierz Wóycicki

dr hab. Janusz Wrona

 

Łukasz Kamiński jest absolwentem i pracownikiem Instytutu Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Od 2006 był wicedyrektorem Biura Edukacji Publicznej IPN, od 15 kwietnia 2009 jest p.o. dyrektora tego biura. Redaktor Studiów i materiałów z dziejów opozycji i oporu społecznego i członek KolegiumBiuletynu IPN. Zajmuje się dziejami społecznymi Polski Ludowej i krajów Europy środkowej. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009)^[1]. Na s24 ( http://fakt-opinie.salon24.pl/103905,lukasz-kaminski-politycy-chca-widziec-historie-po-swojemu) jest rozmowa z tym historykiem. Można ją ocenić jako zachęcającą.

Marek Lasota ur. 14 maja 1960 w Olkuszu – publicysta, polityk, pracownik IPN w Krakowie, poseł naSejmI kadencji. W 1984 ukończył studia z zakresufilologii polskiejnaUniwersytecie Jagiellońskim. Studiował tam również filmoznawstwo. Kształcił się także w latach 1982–1984 na Wydziale Historii KościołaPapieskiej Akademii Teologicznej wKrakowie. Jest publicystą, autorem i redaktorem publikacji książkowych Donos na Wojtyłę oraz (wspólnie z Filipem Musiałem) Kościół zraniony. Proces księdza Lelity i sprawa kurii krakowskiej, poświęconychhistoriiPRL oraz działaniom komunistycznego aparatu represji wobec kościoła. Jest współautorem, konsultantem i uczestnikiem programów telewizyjnych iradiowych poświęconych tej tematyce, a także prezenterem programów wTVP Historia. W 1978 współpracował ze środowiskiem krakowskiegoSKS, następnie współtworzył we wrześniu 1980 strukturyNiezależnego Zrzeszenia Studentów na UJ, był członkiem zarządu uczelnianego tej organizacji. W okresiestanu wojennego wchodził w skład kierownictwa działającej wkonspiracji Krakowskiej Komisji Wykonawczej NZS. W 1989 pracował w sekcji informacji zarządu Regionu MałopolskaNSZZ "Solidarność". Od 1995 do 1996 pracował w strukturach podległychMinisterstwu Spraw Wewnętrznych. Od 2000 pozostaje zatrudniony w Biurze Edukacji Publicznej Oddziału IPN w Krakowie, kierując pracami edukacyjnymi, wydawniczymi i wystawienniczymi. W listopadzie 2007 zastąpiłRyszarda Terleckiego na stanowisku dyrektora krakowskiego oddziałuInstytutu Pamięci Narodowej. Od 2002 do 2010 sprawował mandat radnegosejmikumałopolskiego (z ramieniaPlatformy Obywatelskiej). Należy do Inicjatywy Małopolskiej im. KrólaWładysława Łokietka, Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość", Stowarzyszenia NZS1980 oraz Bractwa św. Benedykta.

Kazimierz Wóycicki ur.22 sierpnia1949 r. wWarszawie, polski publicysta i dziennikarz. Jego rodzice byli uczestnikami konspiracji w okresieII wojny światowej, żołnierzamipowstania warszawskiego. Studiował na wydziale matematykiUniwersytetu Warszawskiego i wydziale filozoficznymKUL. Utrzymywał liczne kontakty z opozycją wschodnioniemiecką, m.in. z F. Magirius, L. Mehlhorn, W. Templin. W okresie1973–1983 pracował w redakcji miesięcznika "Więź", jako współpracownikTadeusza Mazowieckiego. Współpracował ze środowiskami opozycji demokratycznej. Był redaktorem i publicystą prasy drugiego obiegu, w szczególności w redakcji miesięcznika "Głos", a także działaczem Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie (1976–1980). Internowany podczasstanu wojennego (1981–1982). W latach1983–1985 studiował politologię i historię współczesną na Uniwersytecie we Fryburgu. Był stypendystą KAAD oraz FundacjiKonrada Adenauera. W latach1986–1987 był dziennikarzem sekcji polskiejBBC, twórcą licznych reportaży z Niemiec. Po powrocie do kraju objął funkcję sekretarza Komitetu Obywatelskiego przyLechu Wałęsie odpowiedzialnego za kontakty zagraniczne. W latach1990–1993 był redaktorem naczelnym "Życia Warszawy". Od1993 do1996 r. był dziennikarzem i redaktorem naczelnym działu informacji krajowej Wiadomości I Programu TVP. Był autorem cyklicznego projektu, finansowanego przez fundację Eberta, "Obrachunek z historią – wyzwanie europejskie" zakończonego publikacją "Ofiary czy współwinni. Nazizm i sowietyzm w świadomości historycznej" (1993–1996). W latach1996–1999 był dyrektorem Instytutu Polskiego wDuesseldorfie, realizował m.in. projekt polsko-niemiecko-francuskiego okrągłego stołu. Od2004 r. był dyrektorem szczecińskiego OddziałuInstytutu Pamięci Narodowej. Odkwietnia2008 r. jest doradcą KierownikaUrzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Wykłada naUniwersytecie Warszawskim (m.in. wykład w języku angielskim "Geopolityka i integracja europejska") iUniwersytecie Szczecińskim.

Wpaździerniku2007 r. otrzymał Krzyż Zasługi na wstędze Orderu ZasługiRepubliki Federalnej Niemiec.

Janusz Wrona ur. 11 maja 1953 r. Abolwent I LO im.St.Staszica w Lublinie  i studiów historycznych na Wydziale Humanistycznym UMCS.  Od 1977 asystent  w Zakładzie Historii Najnowszej IH UMCS. Od  1 stycznia 2002 r.  profesor UMCS. Od 2004 pracuje w nowo utworzonym Zakładzie Historii Społecznej XX wieku IH UMCS. Prowadzone badania obejmują problematykę powstawania i funkcjonowania w Polsce powojennego systemupolitycznego i społecznego (inf. www.umcs.lublin.pl).

 
              Publiczne przesłuchania kandydujących, którzy spełnią wymogi formalne, mają odbyć się 30-31 maja. Kandydaci będą wtedy przedstawiać koncepcje kierowania IPN oraz plany jego działania i rozwoju. Potem Rada IPN ma wyłonić w tajnym głosowaniu, bezwzględną większością głosów, jednego kandydata. Na 5-letnią kadencję ma go powołać Sejm, za zgodą Senatu, zwykłą większością głosów. Jeśli kandydata nie udałoby się wybrać, rozpisany zostanie nowy konkurs.

inf.ipn.gov.pl; biogramy (pierwsze trzy-wikipedia.pl)