Bez kategorii

JEDNOZNACZNOŚĆ

07/05/2011

367 Wyświetlenia

0 Komentarze

2 minut czytania

W ramach weekendowych refleksji, proponuję mój stary tekst…

Czasem jestem prawie pewna, że w rajskim ogrodzie rosła jeszcze jedna niezwykła jabłoń.

Być może nie tak pożądana jak Tamta, ale równie piękna. O owocach w kolorze burgunda i rozłożystych gałęziach pełnych ruchliwych liści.

Mieszkały w niej kolorowe ptaki i wiatr.

A na imię miała Jednoznaczność.

Nie wiem, czemu dziś o niej tak cicho. Może dlatego, że przystanęła z dala od Wydarzeń?

Wiem jednak, że pewnej letniej nocy do ogrodu zakradło się małe licho. Miało czarną, lśniącą sierść, seledynowe oczy i lodowaty oddech. Kocim krokiem przechadzało się między krzewami czarnych porzeczek, a ciepłe poszycie rajskiej ziemi uginało się miękko pod ciężarem jego ciała.

Licho dobrze wiedziało, czego szuka. Nie lubiło Jednoznaczności i tego spokojnego szumu jej liści, który nadawał rzeczom sens.

Odnalazłszy ją tam, na uboczu – zaatakowało bez chwili wahania. Umiejętnie.

Patrząc głęboko, głaszcząc rozwiane gałęzie, zacisnęło zwinne palce wokół pulsującego sokami pnia.

Cały ogród znieruchomiał i z przerażeniem patrzył jak, oślepiona światłem seledynowych oczu, jabłoń wije się w miłosnym uścisku, a boleśnie skurczone listki opadają jeden po drugim…

Nad ranem była już naga i brzemienna znaczeniem. Liście zaś poniósł wiatr na wschód od Edenu.

Od tamtej pory słowa, oderwane na zawsze od swej istoty, znaczą coraz mniej…

BONUS – dla tych, którzy bardziej skłonni są sądzić, że to nie o rajskim ogrodzie mowa, lecz o tym naszym przed domem. Zaniedbywanym przez lata.

😉