Jastrzębie – strajk nielegalny?

Wg oświadczenia Jastrzębskiej Spółki Węglowej SA Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku wydał postanowienie zakazujące strajku do czasu rozstrzygnięcia sporu między zarządem a komitetem strajkowym.

1.

Konkretnie na stronie JSW SA czytamy:

Z informacji uzyskanych w sekretariacie Sądu Okręgowego w Gliwicach II Wydział Cywilny Wydziału Zamiejscowego w Rybniku wynika, że Sąd wydał postanowienie udzielające JSW SA zabezpieczenia.

Polega ono na tym, że decyzją Sądu zakazane jest podejmowanie przez członków Międzyzwiązkowego Komitetu Protestacyjnego JSW SA działań i zaniechań, które wyrządzają spółce szkodę. Mówiąc wprost, postanowienie Sądu zakazuje prowadzenia strajku, który jest nielegalny i wszelkich innych działań oraz zaniechań związanych z akcją strajkową, które narażają spółkę na szkody materialne. Postanowienie to zostało wysłane pocztą na adres spółki i zostanie doręczone dzisiaj lub jutro.
Informacja ta najwyraźniej pełni rolę kija.

……………………

2.

Ciut niżej wisi marchewka:

Zarząd Jastrzębskiej Spółki Węglowej podjął decyzję o wypłacie w dniu jutrzejszym 40 % tzw. 14-tej pensji.
Termin wypłaty pozostałej części „czternastki” jest uzależniony od ostatecznych ustaleń ze stroną społeczną. Przypominamy, że różnice zapisane w protokole uzgodnień i rozbieżności dotyczyły terminów i ilości rat.
Zarząd JSW podtrzymuje swoją gotowość do kontynuowania przerwanych rozmów.
http://www.jsw.pl/no_cache/media/aktualnosci/artykul/id/informacja/…………….

3.

Popatrzmy, jak to wygląda w świetle obowiązujących przepisów.
Ustawa z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, wedle której powinien moim zdaniem procedować Sąd Okręgowy w Gliwicach (Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku) przewiduje sądową kontrolę legalności strajku w zasadzie w jednym przypadku.
Art. 20. [Ogłoszenie strajku]
1. Strajk zakładowy ogłasza organizacja związkowa po uzyskaniu zgody większości głosujących pracowników, jeżeli w głosowaniu wzięło udział co najmniej 50% pracowników zakładu pracy.
2. Strajk wielozakładowy ogłasza organ związku wskazany w statucie po uzyskaniu zgody większości głosujących pracowników w poszczególnych zakładach pracy, które mają być objęte strajkiem, jeżeli w głosowaniu w każdym z tych zakładów wzięło udział co najmniej 50% pracowników.
3. Ogłoszenie strajku powinno nastąpić co najmniej na 5 dni przed jego rozpoczęciem.
Zorganizowanie i przeprowadzenie referendum strajkowego w sposób umożliwiający swobodne wyrażenie woli przez głosujących pracowników jest uznawane za istotny warunek legalności strajku i podlega kontroli sądowej (wyr. SN z 7.2.2007 r., I PK 209/06, OSNAPiUS 2008, Nr 5-6, poz. 65, teza trzecia in fine). Wymagania ustanowione w art. 20 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych dotyczą quorum (50% pracowników zakładu) oraz aprobaty dla strajku większości pracowników uczestniczących w głosowaniu. Decyzja związku zawodowego o ogłoszeniu strajku powinna być poprzedzona uzyskaniem aprobaty (zgody) większości pracowników, pod warunkiem że w głosowaniu nad podjętą decyzją wzięło udział co najmniej 50% pracowników zakładu.
Wydaje się, że warunek ten jest spełniony z naddatkiem.
Rzecznik Wspólnej Reprezentacji Związków Zawodowych Piotr Szereda poinformował, że w referendum wzięło udział ponad 70 proc. zatrudnionych w JSW – ok. 90 proc. obecnych w pracy podczas głosowania. – Oddano 18 695 ważnych głosów; akcje protestacyjno-strajkowe poparły 18 484 osoby, przeciwnych temu było tylko 236 osób – podał Szereda.

– Pracownicy po raz kolejny wypowiedzieli się negatywnie na temat zarządzania JSW. Niestety, właściciel do dzisiaj nie podjął decyzji, o którą prosimy – przede wszystkim o zmianę zarządu, który nie potrafi w sposób logiczny, zasadny prowadzić produkcji w JSW, a na dodatek łamie prawo pracy – powiedział Szereda.
http://www.tvp.info/18611412/referendum-strajkowe-w-jsw-zakonczone-bedzie-akcja-protestacyjna

……………..
4.

Ale…
Pojawiające się co rusz informacje o dziennych stratach ponoszonych przez JSW SA (circa 30 mln zł) moim zdaniem wskazuje na rzeczywisty powód postanowienia Sądu.
Otóż art. 17 w/w ustawy podaje definicję i „warunki brzegowe” strajku.
1. Strajk polega na zbiorowym powstrzymywaniu się pracowników od wykonywania pracy w celu rozwiązania sporu dotyczącego interesów wskazanych w art. 1.
2. Strajk jest środkiem ostatecznym i nie może być ogłoszony bez uprzedniego wyczerpania możliwości rozwiązania sporu według zasad określonych w art. 7-14. Strajk może być zorganizowany bez zachowania tych zasad, jeżeli bezprawne działanie pracodawcy uniemożliwiło przeprowadzenie rokowań lub mediacji, a także w wypadku, gdy pracodawca rozwiązał stosunek pracy z prowadzącym spór działaczem związkowym.
3. Przy podejmowaniu decyzji o ogłoszeniu strajku podmiot reprezentujący interesy pracowników powinien wziąć pod uwagę współmierność żądań do strat związanych ze strajkiem.
Właśnie ustęp 3  moim zdaniem jest przyczyną.
Podejmując decyzję o zorganizowaniu strajku, związek zawodowy powinien dokonać oceny potencjalnych zysków i strat, jakie strajk może spowodować dla stron sporu zbiorowego (pracodawcy, zbiorowości pracowników), organizacji reprezentującej interesy pracowników oraz osób trzecich (społeczności lokalnej, konsumentów i klientów oraz innych odbiorców towarów produkowanych i usług dostarczanych przez pracodawcę). Kierując się zasadą proporcjonalności, która w art. 17 ust. 3 SpZbU została sformułowana w formie dyrektywy współmierności zgłoszonych przez związek zawodowy żądań do strat, jakie strajk może wywołać, organizator strajku powinien dokonać bilansu potencjalnych zysków i strat, przeprowadzić solidną ocenę szans zaspokojenia przez pracodawcę zgłoszonych żądań i odstąpić od organizowania strajku w razie dojścia do wniosku, że ewentualne korzyści ze strajku nie pokryją strat, jakie strajk może spowodować. Zasada proporcjonalności sformułowana w art. 17 ust. 2 SpZbU sprzeciwia się również organizowaniu strajku w przypadkach, gdy akcja strajkowa może spowodować zagrożenie dla dobra wyższej wartości.
(Komentarz, Legalis)
Już w drodze wykładni przekroczenie „progu ekonomicznego uzasadnienia strajku” stanowi wykroczenie z art. 20 cytowanej ustawy:
1. Kto w związku z zajmowanym stanowiskiem lub pełnioną funkcją:
1) przeszkadza we wszczęciu lub wprowadzeniu w sposób zgodny z prawem sporu zbiorowego,
2) nie dopełnia obowiązków określonych w tej ustawie
– podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.
2. Tej samej karze podlega ten, kto kieruje strajkiem lub inną akcją protestacyjną zorganizowaną wbrew przepisom ustawy.
3. Za szkody wyrządzone strajkiem lub inną akcją protestacyjną zorganizowaną wbrew przepisom ustawy organizator ponosi odpowiedzialność na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym.
Jako przykład nielegalności strajku komentator podaje właśnie naruszenie art. 17 u. 3:
żądania strajkujących są niewspółmierne do strat związanych ze strajkiem (naruszenie regulacji art. 17 ust. 3.

……………………….
5.

Moim zdaniem takie właśnie było rozumowanie sądu.
Bo cele strajku w porównaniu z jego kosztami są znikomo małe w wymiarze finansowym.
Co innego wymiar społeczny, ale nim sąd się nie zajmuje.
Na razie jednak o postanowieniu wiemy jedynie na zasadzie „jedna baba powiedziała drugiej babie”.
Trzeba pamiętać i o tym, że udzielone zabezpieczenie nie może zmierzać do zaspokojenia roszczenia (art. 731 kpc).
Nakazanie zaprzestania kontynuowania strajku jest właśnie zaspokojeniem roszczenia.

……………………
6.

I tak oto władza, już nie ludowa, ale demokratyczna jak jasna cholera, uchwaliła 25 lat temu prawo, które również protesty z Sierpnia’81 uczyniłoby nielegalnymi.
Bo przecież żądanie odwołania jednego nieudacznika z zajebistym uposażeniem to nie jest powód do strajku.
Powoływanie się na zapis art. 17 u.3 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych może stanowić zaporę dla akcji strajkowych w innych zakładach pracy.
Albowiem przestoje są kosztowne, a księgowi firm z reguły uczestniczą w strajkach po przeciwnej stronie, niż załoga.
Patrząc jednak na filmy, które pokazywały policjantów strzelających do ludzi i polewanie ich zimną wodą nie spodziewam się pokojowego rozwiązania.

………………….
12/13 02.2015