Jak przezwyciężyć globalny kryzys

KOMUNIKAT O DALSZYM CIĄGU ANTYKRYZYSOWEJ DEBATY MAJĄCEJ ZA CEL OKREŚLENIE KOLEJNYCH UWARUNKOWAŃ PRZYWRÓCENIA ŚWIATOWEJ SPOŁECZNOŚCI ZDOLNOŚCI ROZWOJU – TYM RAZEM Z POMOCĄ BRICS, W TYM CHIN

W dn. 25 kwietnia br, w Krajowej Szkole Administracji Publicznej w Warszawie, miała miejsce druga część debaty dotycząca istoty i metod przezwyciężania kryzysu globalnego. Debata ta była zorganizowana przez Klub Twórców Ekorozwoju (KTE) przy LTN-K, we współpracy z Polskim Lobby Przemysłowym (PLP) i.
W trakcie tego spotkania referat pt: Kryzys globalny – cz. II (zagrożenie i szansa), Ekologiczny holokaust albo upodmiotowianie ekohumanistyczne, wygłosił Lesław Michnowski, prezes KTE ii.
Referent w istocie nawiązał do wystosowanego 31 marca br, przez PLP, APELU O PODJĘCIE NOWOCZESNEJ REINDUSTRIALIZACJI POLSKI.iii
W Apelu tym czytamy m.in. iż: Polskie Lobby Przemysłowe uważa, że główną ideą strategii rozwoju przemysłu w Polsce (…) powinno być wykorzystanie nowej fazy rozwoju przemysłu światowego. Pozwoli to przeprowadzić nowoczesną reindustrializację Polski (…) ma na celu wprowadzenie Polski w epokę cywilizacji informacyjnej (…) Oczekiwane ożywienie przemysłu światowego stwarza Polsce wyjątkową, być może niepowtarzalną, szansę rozwoju.
Wyrażony w tej wypowiedzi „antykryzysowy optymizm” opiera się na następujących przesłankach:
(1) Odrzucona zostanie, nadal wysoce prawdopodobna, antykryzysowa strategia „schładzania” światowej gospodarki, celem doprowadzenia jej do „zerowego wzrostu”, uznająca nadmiar ludzi na Ziemi za główną przyczynę obecnego kryzysu globalnego iv – przejawiającego się wyczerpywaniem źródeł zasobów naturalnych oraz bezwzględną degradacją środowiska przyrodniczego – traktująca jako oxymoron ONZ-owską koncepcję trwałego rozwoju (sustainable development) światowej społeczności.
(2) Nadal szybko postępujący wzrost gospodarczy Chin doprowadzi do ilościowego powiększania się chińskiej klasy średniej, a wraz z tym wielkiego zapotrzebowania na wysokiej jakości dobra konsumpcyjne, wytwarzane w sferze gospodarki euro-atlantyckiej.
(3) Dalekowzroczna strategiczna mądrość – oraz bieżąca umiejętność na zasadzie win-win sterowania rozwojem społeczno-gospodarczo- przyrodniczym – przywódców Chin umożliwi wyeliminowanie zagrożenia dla Świata wyczerpaniem źródeł dostępnych zasobów naturalnych oraz zniszczeniem środowiska przyrodniczego, w wyniku opanowania odpowiednich w tym celu metod naukowo-technicznego rozwoju nie tylko gospodarki Chin, lecz także pozostałej części światowej społeczności.
W trakcie pierwszej antykryzysowej debaty w KTE w dn. 8 lutego br
określono podstawowe aksjologiczne i informacyjne uwarunkowania realizacji takiej „idealnej” – drogą ekohumanistycznego uprzemysławiania – wizji kształtowania zdolności trwałego rozwoju. v Uznano m.in. za konieczne w tym celu doprowadzenie do wniesienia pod obrady zbliżającego się Szczytu Ziemi – Rio+20 (20-22 czerwca br), zwłaszcza informacyjnych – wprowadzających w epokę cywilizacji informacyjnej – wniosków, zgłoszonych w Liście do Prezydenta RP przez Forum Społeczeństwo Informacyjne Trwałego Rozwojuvi.
    Natomiast w omawianej drugiej części tej debaty skoncentrowano się na określeniu społecznych i gospodarczych uwarunkowań realizacji tej wizji..
Za główną przyczynę wyczerpywania źródeł zasobów naturalnych oraz bezwzględnej degradacji środowiska przyrodniczego, uznano moralnie już zdegradowaną socjal-darwinistyczną ekonomikę:
(1) – zysku za „wszelką cenę”;
(2) – bez kompleksowego rachunku korzyści i kosztów gospodarowania, oraz
(3) – umożliwiającą bogacenie się bez twórczego wkładu w rozwój światowej społeczności i środowiska przyrodniczego.
    Natomiast jako – adresowane nie tylko do Chin – antykryzysowe sugestie realizacyjne, uznano co następuje:
(1) Ekohumanistyczne upodmiotowianie elity i nie-elity światowej społeczności, czyli stwarzanie – wraz z budową informacyjnych podstaw trwałego rozwoju – możliwości powszechnej, ekospołecznie użytecznej kreatywności intelektualnej.
(2) Ekohumanistyczna przebudowa światowego systemu finansowego, ukształtowanie – w miejsce spekulacyjnego – systemu ekospołecznej polityki monetarnej.
(3) Optymalizowanie konsumpcji sprawnościowej – przyczyniającej się do ekohumanistycznego upodmiotowiania oraz ograniczania nadmiernej rozrodczości – przy eliminowaniu konsumpcji hedonistycznej i prestiżowej.
(4) Doprowadzenie do ekospołecznej sprawiedliwości, czyli podziału efektów społecznego procesu pracy proporcjonalnie do wkładu w ich tworzenie.
(5) Kształtowanie informacyjnej sprawności oraz innowacyjnej podatności gospodarki, czyli stanu „zasysania” efektów ekospołecznie użytecznej kreatywności intelektualnej.
(6) Ukształtowanie – warunkującego wyprzedzające rozpoznawanie i eliminowanie zagrożeń – systemu międzynarodowej współpracy i specjalizacji naukowo-wytwórczej. 
(7) Opracowanie lub udoskonalenie poprawnej, dalekosiężnej¸ wizyjnej strategii trwałego rozwoju światowej społeczności.
    Podczas spotkania postanowiono, aby debatę dotyczącą metod kształtowania sprawnej informacyjnie i podatnej innowacyjnie infrastruktury światowej społeczności odbyć podczas kolejnego zebrania KTE.

    Kto z Państwa nie życzy sobie aby być informowanym o spotkaniach i działalności Klubu Twórców Ekorozwoju lub Forum Społeczeństwo Informacyjne Trwałego Rozwoju proszony jest o poinformowanie o tym na adres: kte@psl.org.pl

Lesław Michnowski