Islam a prześladowania Chrześcijan

W krajach takich jak Egipt, Tunezja, Libia, zanim rozpoczęła się Arabska Wiosna w2011r.władzę sprawowały rządy autorytarne. Obalone świeckie rządy prowadziły politykę jedności. W ramach jednego systemu politycznego, przedstawiciele wszystkich grup religijnych – chrześcijanie, muzułmanie, żydzi, wyznawcy rozmaitych sekt islamskich oraz czciciele starożytnych wierzeń arabskich czy perskich, żyli w koegzystencji. W Egipcie, od czasów

Zrozpaczony ojciec po stracie dziecka

Chrystusa żyją Koptowie, starożytny Kościół Chrześcijański. Chrześcijanie stanowią 10 – 12% społeczeństwa. Przetrwali pomimo prześladowań i częstych prób narzucenia Islamu przez arabów od czasu islamskiego podboju chrześcijańskiego bliskiego wschodu w VII i VIII wieku. W wyniku obalenia Hosni Mubaraka do głosu doszli islamiści z „Bractwa Muzułmańskiego”. Tuż przed tymi wydarzeniami w noc sylwestrową 1 stycznia 2011r. w Aleksandrii w wyniku ataku muzułmanów zginęło 23 egipskich chrześcijan a setki zostało rannych. Wydarzenie to stało się impulsem do rozpoczęcia represji w stosunku do Koptów ze strony „Bractwa Muzułmańskiego”. W 2012 prezydentem został przedstawiciel Bractwa Mohammed Mursi, którego gabinet rządowy składał się głównie z funkcjonariuszy partii islamskiej. Powalano nową konstytucję opartą na prawie szariatu. Wielu członków organizacji pozarządowych zostało represjonowanych. Po raz pierwszy można było zobaczyć prezenterki państwowej telewizji ubrane w burki. Gospodarka chyliła się ku upadkowi przez złe zarządzanie. Sytuację nieco ustabilizował pucz wojskowy, który odsunął od władzy i zdelegalizował Bractwo Muzułmańskie. Pomimo przejęcia władzy przez armię, sytuacja egipskich chrześcijan wciąż jest niekorzystna. Warto wymienić, choć kilka przykładów. 13 Sierpnia 2013 roku – zastrzelenie przez islamistów Koptyjki, Jessi Boulus, wracającej ze szkoły biblijnej do domu lub spalenie 24 kościołów i zdewastowaniu 10 świątyń przez Muzułmanów 15 sierpnia 2013 roku.