Idzie nowe

Wyniki I-ej rundy znane. Wygrywa NOWE z Kukizem na czele. STARE dostaje porządnego kopa i ostrzeżenie wysłania na emeryturę. Komorowski, Kaczyński, Miller i to co reprezentują ich partie zostaje, za sprawą Dudy i Kukiza, odesłane na boczny tor. Tymczasowo oczywiście ale sygnał jest wyraźny i nie pozostawia wątpliwości: zmiana jest bliżej niż starym wygom się wydaje. Pociągają jeszcze za sznurki, ale kukiełki już czują jak wstępuje w nie prawdziwy duch.

Sukces Kukiza jest oczywisty a tzw. JOWy – sztandarowe zawołanie w zdobywaniu popularności to tylko przykrywka, w którą być może, nawet on sam wierzy. Przeterminowany artysta spadający kiedyś (podobno) na pysk  w Jarocinie zdobywa serca wchodzących w życie 20 i 30-latków, gdyż właśnie wśród nich zdobywa największe poparcie. Celebryta – patriota i naturszczyk – polityk podoba się swoja autentycznością a sukces wyniósł go na szczyty nie osiągalnej w przeszłości popularności. Niewykluczone, że Sony zdecyduje się na podpisanie z nim nowego kontraktu bo złotą płytę zdobyłby teraz z pewnością szczególnie gdyby powtórzył hit, w którym śpiewa: „Jak ja Was ku… nienawidzę”.

Jarosław Kaczyński powinien się cieszyć z sukcesu Dudy, ale jeżeli zdobywa szerzej nieznany do tej pory kandydat na Prezydenta przewagę nad urzędującą głową Państwa w dużej mierze dlatego, iż Prezes ze swoją PiSowską gwardią usunął się w cień, to nie jest to zbyt pozytywny sygnał dla starego, politycznego wygi. Niczego to oczywiście nie przesądza, ale Kaczyński niezbyt znany jest ze swoich skłonności do współpracy, nawet we własnej partii. Jak do tej pory zresztą nie spieszył się do złożenia gratulacji swojemu wybrańcy chociaż prezentowane wyniki dawały mu do tego pełne prawo.

Leszek Miller ze swoimi pozostałościami po tzw. lewicy a właściwie celebrycko-feministycznym zbiorem figur z przeszłych czasów jeszcze walczy ale już właściwie nie wiadomo o co. Pani Ogórek zrobiła sobie nienajlepszą reklamę ale zawsze jej się jakaś funkcja sekretarki-doradcy-osobistego coacha trafi ale chyba nie w SLD bo partia raczej długo nie przetrwa a pan Miller ze względu na wiek już raczej nowej Samoobrony do zasiadania w sejmowych ławach nie znajdzie. Wyprowadzi sztandar do lamusa i zostawi partię tam gdzie jest jej miejsce czyli na śmietniku historii.

I runda wyborów prezydenckich pokazuje szturm na zabetonowane pozycje polskiej polityki. Nieskoordynowany, amatorski w swoich polityczno-przyszłościowych propozycjach z wieloma obiecankami cacankami nie do zrealizowania, narastający głownie w nowym pokoleniu nieskażonym obecną do tej pory polityczną kulturą ale zarażonym populistycznymi hasłami, amerykańską kulturą i pragnieniem czegoś INNEGO. Jeszcze nieskrystalizowanego, będącego bardziej pragnieniem niż konkretnym politycznym kierunkiem. Będący bardziej gromkim NIE na to co jest polską polityką niż świadomym wyborem zdecydowanym przekonaniami wyborcy. Jest PROTESTEM i OSTRZEŻENIEM. Jest ŻÓŁTĄ KARTKĄ, głównie młodych wyborców, dla POPiSowskiego układu ostatnich 8 lat.

PiS może dużo zyskać kanalizując społeczne niezadowolenie ale tylko wymieniając główne osobowości w swoich szeregach a następnie urealniając swoje programowe propozycje. Pokazuje to wyraźnie Andrzej Duda – nowa twarz, nowe metody, inny sztab wyborczy, odejście od smoleńsko-spiskowych tematów i wyuczonych przez lata Kaczyńsko – Tuskowych schematach . Pisowski kandydat na prezydenta pokazuje jak można inaczej, z wolą walki i charyzmą ale również szacunkiem i kulturą tak gdzie powinna ona być oczywista.

Idzie nowe i będzie szło po trupach starej gwardii. Nie odbędzie się to z dnia na dzień a polityczne układy i szachrajstwa będą jeszcze do jesieni (i po niej) polem wielu bitew. Jedno jest jednak pewne: kończy się okres pokomunistycznej generacji a pokolenie wychowane w III RP będzie nadawało ton na politycznej scenie. Facebookowe pokolenie z krzywymi kciukami od smatfonów uczące się polityki i entuzjazmujące się JOWami jako panaceum na „Gorzki Smak Czekolady Lucullus” J (copyright: Leopold Tyrmand), czyli polskiej polityki.