Bez kategorii

HONOR I OJCZYZNA_5 Raport Zbigniewa Sadkowskiego.1939-1942

08/10/2012

607 Wyświetlenia

0 Komentarze

6 minut czytania

Od 1.września publikowałem tutaj kolejne części napisanej podczas okupacji przez brata mojej Mamy Zbigniewa Sadkowskiego i wydanej w konspiracji przez Departament Informacji Delegatury Rządu na Kraj relacji czasu okupacji – książki HONOR I OJCZYZNA

Przypominam, że Zbigniew Sadkowski był przedwojennym dziennikarzem i przeszkolonym pracownikiem wywiadu. Już od pierwszych dni października 1939 po zmianie oficjalnej tożsamości na "Barański" między innymi zajmował się gromadzeniem i weryfikowaniem danych o niemieckich zbrodniach w Polsce i informowaniem o nich polskiego rządu. Książka HONOR I OJCZYZNA zawiera nie tylko relacje o tych zbrodniach ale również przedstawia program działania dla państwa polskiego i dla każdego Polaka.

Do jeszcze nie publikowanego tutaj fragmentu prowadzi link tutaj (www.bejka.com/bejka/Honor).

W moim przekonaniu książka Sadkowskiego, wydana rok wcześniej niż podobnej treści wydana w 1944 w USA książka wyróżnionego niedawno przez prezydenta Obamę pracy Jana Karskiego, głębiej i bardziej konkretnie ilustruje sprawy najważniejsze dla Polaków i dla ginących wtedy razem z nami Żydów.

Dzisiaj przerywam publikowanie tutaj fragmentów tej książki.

Myślę że treść zawarta w niej znacznie odbiega od upowszechnianego obecnie, bardzo fałszywie zwulgaryzowanego obrazu Polaków z czasu II Wojny Światowej propagowanego teraz przez naszych wrogów. W przeciwieństwie do Jana Karskiego Zbigniew Sadkowski wydając książke nie musiał dostosowywać jej treści do wymagań zagranicznych sponsorów wydawnictwa.

Książka Sadkowskiego napisana jest emocjonalnie, nasycona jest ładunkiem entuzjazmu – chociaż pisana była w najgorszym dla Polaków czasie wojny, kiedy w 1942 roku Niemcy opanowali Europę od Atlantyku i Pirenejów aż po Stalingrad i roponośne tereny północnego Kaukazu i od Przylądka Północnego po Saharę.

Książka HONOR I OJCZYZNApisana była w czwartym roku wojny po doświadczeniach bezprzykładnych zbrodni dokonywanych na cywilnych Polakach przez Niemców już od pierwszego jej dnia oraz po trwającej od lipca do paźdxiernika 1942 Zagładzie ponad miliona Żydów w Polsce.

Coraz rzadziej wspomina się teraz jak kierowani przez Narodowych Socjalistów Niemcy od pierwszej godziny tamtej wojny metodycznie mordowali Polaków zaczynając od wykształconych elit, od profesorów uniwersyteckich, księży, członków związków narodowych Polaków z niemieckiego pogranicza a wspsółpracującym z nimi sojuszniczym Sowietom zostawiając eksterminację tysięcy oficerów wojska.

Jednak nastąpił wtedy dla Polaków wspaniały czas. Pisze o nim Józef Mackiewicz

Nie było przesiąkania lecz niemal idealna linia rozgraniczająca walczący naród od okupanta. (…) Po prostu każdy Polak na bruku ulicznym był „swój”, każdy Niemiec był „wróg”, jak coś w naturze rzeczy oczywistego. Naturalnie zdawał sobie sprawę i słyszał zresztą, że zdarzają się jakieś wtyczki, agenci niemieccy, że muszą być szpicle i zdrajcy, jak bywa w każdym zbiorowisku ludzkim. Ale nie oni reprezentowali „czujność” i postrach panujących władz lecz wręcz odwrotnie; sami wystawieni byli na czujność i kontrterror walczących z władzą mas. Było coś imponującego w tej solidarności, w tym spontanicznym, zdyscyplinowanym kolektywie oddolnym, z którym zetknął się po raz pierwszy, on, który znał dotychczas jedynie kolektyw narzucony odgórnie.” (Józef Mackiewicz – „Nie trzeba głośno mówić”).

Gdyby ktoś z szanownych Czytelników zechciał wspomóc wydanie tej książki drukiem, bardzo proszę o kontakt ze mną pocztą wewnętrzną

Wiktor J. Kobyliński

TREŚĆ

W CZWARTYM ROKU WOJNY

WRZESIEŃ

1.

Nadchodzą

2.

Na Westerplatte

3.

Sprawa już przesądzona

4.

Warszawa się broni

5.

„Wojna totalna”

1939—1942

1.

Do Francji i Norwegii

2.

W obronie Polski i Anglii

3.

Lwy Tobruku

4.

Z za drutów do armii

5.

W Chinach i na morzu Koralowym

6.

W „oflagach” i obozach