Haratać w gałę z przedsiębiorcami

Ostatni numer „Uważam Rze” (nr 11(58)/2012) zawiera obszerny wywiad z Janem Marią Rokitą.
Trudno odmówić mu celności diagnozy.

 

1.

 

Jan Maria Rokita: wbrew deklaracji ideowej PO ta formacja daleko bardziej ceni dziś spryt niż honor. Stąd tak częste próby przeczekania kłopotów czy wykiwania różnych grup społecznych.

Wszystkie znaki na ziemi wskazują niezbicie, że libero Tusk próbuje „wybić piłkę” drobnym przedsiębiorcom. I to jak najdalej od swojej bramki.

Ale po kolei…

2.

 

Katowice, przed gmachem Urzędu Wojewódzkiego.

6 października 2011 roku, Europejski Kongres Małych i Średnich Przedsiębiorców.

Na kongresie pojawia się premier Donald Tusk oraz przewodniczący Parlamentu Europejskiego prof. Jerzy Buzek, a także sporo gości z bliższej i dalszej zagranicy.

Na Placu Sejmu Śląskiego premiera wita grupa niezadowolonych przedsiębiorców – kioskarzy, właścicieli małych punktów gastronomicznych, agentów ubezpieczeniowych itp.

Premier stara się uniknąć jakiegokolwiek z nimi kontaktu.

Jednak stanowczość i upór przedsiębiorców robi swoje – do limuzyny Tuska wrzucają plik ulotek dotyczących ich sytuacji, w jakiej znaleźli się z winy rządu.

Ulotki są wręczane również innym osobom.

Jedynie prof. Jerzy Buzek spotkał się z przedsiębiorcami.

Tusk czmychnął, co nawet zostało przedstawione przez jedną ze stacji telewizyjnych.

 

3.

 

Tego samego dnia wieczorem do Dariusza Ćwika, współorganizatora pikiety, zadzwonił poseł Tomasz Tomczykiewicz, z propozycją niezwłocznego spotkania ze stroną rządową.

Czas poganiał rządzących.

Za trzy dni były wybory.

A prognozy wcale nie wskazywały na zwycięstwo.

 

4.

 

Spotkanie zostało ustalone na 11 października 2011 roku.

Kancelaria Premiera ogłosiła o tym niezwłocznie.

Jeszcze przed niedzielą wyborczą.

 

5.

 

W spotkaniu w dniu 11 października udział wzięli ze strony rządowej: Donald Tusk, Jan Vincent Rostowski, Michał Boni, Zbigniew Derdziuk oraz, jako przedstawiciele przedsiębiorców Czesława Senik, Maria Szlawska, Dariusz Ćwik i Wojciech Zatorski, czyli Komitet Założycielski Stowarzyszenia Poszkodowanych Przedsiębiorców RPwraz z zaproszoną przez nich w ostatniej chwili Dorotą Wolicką, reprezentującą od dwóch miesięcy Związek Pracodawców i Przedsiębiorców w Warszawie.

 

6.

 

Stronie rządowej przedsiębiorcy przedstawili materiały świadczące o tym, że ZUS informował przez szereg lat o możliwości wyboru „tańszej” podstawy opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, a gdy faktycznie drobni przedsiębiorcy tak uczynili, rozpoczął „akcję” wydawania decyzji odmawiających im tego prawa, obciążając ich nawet składkami w pełnej wysokości wraz z należnymi odsetkami sprzed blisko 10 lat!

Przeciętnie 40.000,- zł od jednego ubezpieczonego.

Być może nawet od 500.000 przedsiębiorców.

W szczególności zainteresowanie pana premiera wzbudził magazyn informacyjny „ZUS DLA CIEBIE” z kwietnia 2009 roku, który na str. 3 informował o zmianie zasad podlegania przez przedsiębiorców ubezpieczeniom społecznym. ZUSpo raz kolejny podawał, że dotychczas można było jako podstawę opłacania składek zadeklarować nawet…. 1 zł!

Inne, wcześniejsze pismo, z dnia 18 października 2005 roku, znak: 060000/403/2167/2005/DUSI/AB (ZUS oddział w Chorzowie) informowało jedynie o tym, że podstawą opłacania składek jest faktyczny przychód.

Załączone decyzje ZUS oraz wyroki sądowe pochodzące z lat 2008-2011 za ten sam okres mówiły już o doniosłości prawnej tylko takich umów, z których przedsiębiorca uzyskiwał minimum 380,- zł miesięcznie. Z tytułu wykonywanej pracy nakładczej.

 

7.

 

Na tym prezentacja faktów została zakończona.

Zawiązano tzw. grupę roboczą pod przewodnictwem Michała Boniego.

Za tydzień nastąpić miała druga runda.

 

8.

 

18 października 2011 roku. Kancelaria Premiera Rady Ministrów.

Obecni – ten sam skład z wyjątkiem Premiera oraz ministra Rostowskiego.

Ten ostatni na rozmowy wysłał Hannę Majszczyk- podsekretarza stanu w ministerstwie finansów.

Poszkodowani przedsiębiorcy przedstawili swoje stanowisko odnośnie ustawy abolicyjnej.

Strona rządowa natomiast twardo stanęła na stanowisku, że nie może być mowy o abolicji.

Jedyna możliwość to ustawa umorzeniowa.

 

 

9.

 

Kolejne spotkanie, 25 października 2011 roku.

Strona rządowa ustami mgr Derdziuka przedstawia założenia ustawy umorzeniowej.

Tekst jest sporządzony tylko w jednym egzemplarzu, tak więc cała informacja o planach strony rządowej pochodzi jedynie „ze słuchu”.

Główne założenia mechanizmu umorzeniowego:

–        okres umorzenia od 1 stycznia 1999 r. do 28 lutego 2009 r.;

–        umorzenie na wniosek, składany w terminie 12 miesięcy od wejścia ustawy w życie;

–        umorzenie wszystkich należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy;

–        umorzenie pod warunkiem spłacenia niepodlegających umorzeniu należności z tytułu składek za zatrudnionych pracowników oraz powstałych po 1 marca 2009 r. z tym, że spłata będzie możliwa również w układzie ratalnym;

–        umorzenie kosztów egzekucyjnych;

–        zawieszenie postępowań egzekucyjnych za okres od dnia złożenia wniosku do dnia uprawomocnienia się decyzji w sprawie umorzenia;

–        okres objęty umorzeniem nie będzie brany pod uwagę przy ustalaniu prawa do świadczeń emerytalno – rentowych;

–        brak możliwości umorzenia zaległych składek w stosunku do osób, które były zgłoszone jako wykonawcy pracy nakładczej i jako przedsiębiorcy zgłaszali do ubezpieczeń społecznych wykonawców pracy nakładczej, którzy następnie prawomocnymi decyzjami ZUS zostali wyłączeni z tego tytułu ubezpieczenia.

 

10.

 

Powyższe założenia zostały opracowane przez urzędników ZUS, a następnie poprzez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów rozesłane do osób biorących udział w tych swoistych „konsultacjach społecznych”.

 

11.

 

Komitet Założycielski SPP RP przejął się.

W ciągu tygodnia złożył swoje uwagi do przedstawionych założeń.

Podzielając w zasadzie stanowisko rządowe, aczkolwiek ustosunkowując się wyraźnie do każdego akapitu, wyraził tylko w jednym punkcie swoje istotne votum separatum:Proponowane przez stronę rządową wyłączenie spod dobrodziejstw ustawy umorzeniowej doprowadzą do dyskryminacji mikroprzedsiębiorców, którzy zatrudniali kilka osób jako wykonawców pracy nakładczej, z drugiej zaś strony z firm oraz przedsiębiorców zatrudniających kilkaset a nawet kilka tysięcy wykonawców miesięcznie uczyni profitentów/ ustawy. Zwroty bowiem opłaconych, a nienależnych składek na ubezpieczenie społeczne (wszak zgodnie z ustawą okres pracy nakładczej będzie bezskładkowy!) wraz z odsetkami będą znaczącymi kwotami.

 

12.

 

Tak na marginesie trzeba sobie powiedzieć, że nie ma przeszkód, aby dowolny nakładca wystąpił o umorzenie własnych składek na zasadach ogólnych, dotyczących pomocy publicznej.

Będzie dokładnie w takiej samej sytuacji, jak przedsiębiorca znajdujący się w trudnej sytuacji ekonomicznej.

 

13.

 

18 listopada 2011 roku główny koordynator ze strony rządowej, Michał Boni, został ministrem cyfryzacji.

Jeszcze 10 listopada 2011 roku Stowarzyszenie Poszkodowanych Przedsiębiorców RP zwraca się do niego z prośbą o wyznaczenie kolejnego terminu spotkania, albowiem „planowane na 8/9. 11. 2011 r. spotkanie nie odbyło się, a inny termin nie został zaproponowany”.

Na pismo to nie otrzymano żadnej odpowiedzi.

10 listopada 2011 r. SPP RP zwraca się również z pismem takiej samej treści do Zbigniewa Derdziuka, prezesa ZUS.

16 listopada pani Anna Staszyńska, wicedyrektor Departamentu Realizacji Dochodów, informuje, że ZUSnie ma legitymacji do negocjacji i zmian legislacyjnych.

23 listopada 2011 roku Stowarzyszenie zwraca się bezpośrednio do premiera Tuska.

8 grudnia 2011 roku szef KPRM przesyła to pismo bezpośrednio do Ministra Pracy i Polityki Społecznej, o czym informuje.

9 grudnia 2011 roku kolejne pismo o podobnej treści Stowarzyszenie wysyła do Michała Boniego.

Cisza.

16 grudnia 2011 roku w Warszawie Stowarzyszenie organizuje manifestację przed Centrum Nauki KOPERNIK, gdzie odbywają się Europejskie Dni Rozwoju, których hasłem przewodnim jest…. rozwój i demokracja.

Podczas manifestacji przedsiębiorcy wręczają kolejną petycję.

 

http://magielfinansowy.nowyekran.pl/post/44502,przedsiebiorcy-pokaza-europie-zaklamanie-polskiego-rzadu

 

21 grudnia 2011 roku Kancelaria Prezesa Rady Ministrów informuje, że „Departament Skarg, Wniosków, i Obsługi Rady do Spraw Uchodźców Kancelarii Prezesa Rady Ministrów przekazuje zgodnie z właściwością – do stosownego wykorzystania – wystąpienie przedsiębiorców z dnia 18 grudnia 2011 roku (data wpływu) dotyczące problemów, z jakimi się borykają prowadząc działalność gospodarczą.” Adresatem korespondencji jest…. Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej.

Nikt z tego Ministerstwa nie brał udziału we wcześniejszych spotkaniach!

 

14.

 

13 stycznia 2012 roku Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, podsekretarz Marek Bucior, w odpowiedzi na wspomniane wyżej pisma informuje, że sprawa przedsiębiorców jest wnikliwie analizowana zarówno z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych jak i Ministerstwem Finansów.

Ani słowa o tym, by przy rozmowach asystował choćby sympatyk Związku Przedsiębiorców i Pracodawców.

 

30 stycznia 2012 roku posłanka Izabela Kloc składa na ręce premiera Tuska interpelację nr 1709.

Najważniejsze pytania:

1.     Dlaczego zostały przerwane/zerwane rozmowy z przedstawicielami przedsiębiorców?

2.     Czy brak informacji o dalszym losie ustawy umorzeniowej świadczy o zaniechaniu prac nad nią?

3.     Czy obietnica Premiera Tuska złożona publicznie przedsiębiorcom o rozwiązaniu ich problemu do końca 2011 roku była tylko grą przedwyborczą?

4.     Czy nadal żyjemy w państwie prawa, czy dyktatury urzędniczej, w której stwarza się tylko pozory społecznego dialogu?

 

15.

 

25 lutego 2012 roku przedsiębiorcy zrzeszeni w SPP RP zwracają się z prośbą o pomoc do Kancelarii Sprawiedliwości Społecznejw Warszawie.

Przekazują te same dokumenty, które wcześniej trafiły na biurko Premiera.

KSS obiecuje pomoc i przekazuje je dalej.

Pomiędzy 27 lutym a 4 marca 2012 roku dokumenty oraz sprawa przedsiębiorców zostaje przedstawiona na spotkaniu roboczym parlamentarzystów i przedstawicieli rządu.

 

16.

 

5 marca 2012 roku media szumnie podają, że grupa posłów PO złożyła do laski marszałkowskiej projekt ustawy umorzeniowej, opracowanej rzekomo przy udziale ZPP.

Projekt zawiera dokładnie te same rozwiązania, co proponowane jeszcze 27 października 2011 roku przez ZUS.

Proponowane? A może raczej narzucone, skoro niemożliwa była jakakolwiek dyskusja?

Przypadek?

Czy również przypadkiem jest zamieszczenie na stronie internetowej ZPP następującej informacji:

Grupa posłów Platformy Obywatelskiej (z poparciem Prezydium Klubu Parlamentarnego PO) w dniu 2.03.2012 złożyła do laski marszałkowskiej „Poselski projekt ustawy o umorzeniu należności powstałych z tytułu niezapłaconych składek na ubezpieczenia społeczne osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą”.

O wprowadzenie takiej ustawy Związek Przedsiębiorców i Pracodawców zabiegał od lipca 2011 roku.(podkreślenie i wyboltowanie moje – HD)

Ustawa opiera się na mechanizmie umorzeniowym, który został wynegocjowany jeszcze w ub. r. przez przedstawicieli Związku Przedsiębiorców i Pracodawców i poszkodowanych przedsiębiorców po spotkaniach w Kancelarii Premiera z udziałem m.in. Premiera, Ministra Michała Boniego, Ministra Jacka Rostowskiego oraz Prezesa ZUS, Zbigniewa Derdziuka oraz późniejszych spotkaniach z Ministrem Michałem Bonim.

http://porozumienieprzedsiebiorcow.pl/ustawa-umorzeniowa-w-parlamencie-powszechne-umorzenie-skladek-na-zus-dla-malych-firm/

 

Jakie negocjacje, panie Kazimierczak?

Z kim?

I kiedy?

Przecież projekt powstał całkowicie w ZUS!

A na marginesie – jak to się stało, że ZPP rzekomo negocjował z rządem, a projekt wnosi grupa posłów?J

 

17.

 

A jeśli to nie jest przypadek?

Jeśli to tylko zabieg socjotechniczny mający pokazać, że w Polsce istnieją mechanizmy demokratyczne, a naprawdę pozoruje się tylko dialog pomiędzy władzą a społeczeństwem?

W takim razie, jaką rolę spełnia ZPP w tej grze pozorów?

Czy można ufać organizacji pozarządowej, która służy jedynie legitymizacji działań rządu?

Jako obywatel tego kraju chcę usłyszeć od kompetentnych przedstawicieli ZPP, skąd taka zbieżność projektu ZUS i ich rzekomego dzieła?

Oraz kiedy i z kim „negocjowało” ZPP.

 

18.

 

Najdziwniejsze w tym wszystkim jest to, że osoby mocno sympatyzujące (o ile nie członkowie) ZPP rozsiewają na innych forach nieprawdziwe wiadomości, jakoby projektowana ustawa obejmowała bez wyjątku wszystkich przedsiębiorców, zarówno byłych jak i aktualnych.

Próby prostowania, podejmowane przez SPP RP, spotykają się z atakami trolli.

Jednak na oficjalnym forum ZPP możemy przeczytać, jak będzie w istocie:

 

Proponowane umorzenie należności będzie stanowiło pomoc publiczną i podlega przepisom ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 z późn. Zm.) oraz przepisom wspólnotowym. Zakład Ubezpieczeń Społecznych jako podmiot udzielający pomocy będzie zobowiązany do dokonania oceny udzielanych środków pod kątem wystąpienia przesłanek określonych w art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) – wersja skonsolidowana traktatu – Dz. U. UE C 83 z dnia 30 marca 2010 roku, to jest do dokonania oceny, czy udzielenie 
danego środka przedsiębiorcy będzie stanowiło pomoc publiczną oraz prawidłowej kwalifikacji danego środka jako pomocy de minimis lub innej niż de minimis. Analiza ta musi być przeprowadzona w oparciu o przedłożoną przez przedsiębiorcę dokumentację pozwalającą na stwierdzenie, czy nie nastąpi przekroczenie progów ustalonych dla pomocy de minimis oraz czy przedsiębiorca nie znajduje się w trudnej sytuacji ekonomicznej w rozumieniu Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. U. UE C 244 z dnia 1 października 2004 r.), co wyklucza udzielenie pomocy de minimis. W takiej sytuacji udzielenie środka będzie dopuszczalne dopiero wówczas, gdy Komisja Europejska wyrazi zgodę na udzielenie przedsiębiorcy pomocy publicznej.

 

http://porozumienieprzedsiebiorcow.pl/forum/topic.php?id=7

 

 

Adminem stronki jest…. Dorota Wolicka.

Ta sama, która rzekomo ostro negocjowała z…….

No właśnie.

Z kim??

 

19.

 

Dnia 6 marca 2012 roku na wspomnianą wyżej interpelację posłanki Izabeli Kloc odpowiedział podsekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Socjalnej, pan Marek Bucior.

Znamienne jest zakończenie:

(…)Ponadto uprzejmie informuję, że sprawa przedsiębiorców korzystających ze

zbiegu tytułu do ubezpieczeń społecznych jest obecnie bardzo wnikliwie

analizowana i konsultowana zarówno z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych,

jak i Ministerstwem Finansów, o czym zostali również poinformowani

bezpośrednio zainteresowani, tj. Stowarzyszenie Poszkodowanych

Przedsiębiorców RP.

 

Tak więc zdaniem p. Buciora, mającego niewątpliwie spore pojęcie o tym, co dzieje się wewnątrz Ministerstwa, ZPP nie był zainteresowany.

Nie został poinformowany o analizie i konsultacjach. Nie brał w nich również udziału.

 

20.

 

Jaką rolę w tej grze pozorów pełni ZPP?

 

21.

 

Pewną odpowiedź daje sam Cezary Kazimierczak:

 

Z punktu widzenia deklarowanego celu manifestacja jest bez sensu. Może mieć jednak negatywne skutki uboczne. Jak wiadomo ostatnie tygodnie nie są najlepszymi w karierze Premiera. Trudno przewidzieć, jak zareaguje. Jeśli poczuje się dotknięty – on ze swojego punktu widzenia zrobił, co obiecał – to stracimy możliwość odwołania się do niego, gdyby coś szło nie tak, co do tej pory było ważną bronią.

 

http://porozumienieprzedsiebiorcow.pl/forum/topic.php?id=8

 

Tak więc ZPP ustami swojego prominentnego działacza deklaruje, że społeczeństwo ma być uległe wobec rządu.

Organizacja pozarządowa deklaruje wiernopoddańczość władzy!

Wow!

Kazimierczak najwyraźniej truchleje na samą myśl, co to będzie, jak, nie daj boshe , Tusk zmarszczy brew….

 

22.

 

Państwo wg Cezarego Kazimierczaka jest zależne od kaprysów jednego człowieka.

 

 

 

 

 

13 – 14.03 2012