Główny zabójca ludzi XXI wieku

6 luty 2015 Sigismund Eugeniusz

1 stycznia br. został w Polsce wdrożony tzw. Pakiet Onkologiczny Ministerstwa Zdrowia

adv

4 lutego obchodziliśmy Światowy Dzień Walki z Rakiem, który w wielu publikacjach nazywany jest głównym (bezwzględnym) zabójcą ludzi w XXI w.

1 stycznia br. został w Polsce wdrożony tzw. Pakiet Onkologiczny Ministerstwa Zdrowia, o który (choć nie tylko o to) awanturę (bardzo negatywnie, ze względu na formę protestu, przyjętą przez internautów) wywołali biznesmeni z Porozumienia Zielonogórskiego.

Na tym tle rzetelnością i spokojem prezentacji wyważonych argumentów, wyróżnia się publikacja zwana w skrócie Raportem Onkologicznym 2014. Pod pełnym tytułem: „Walka z nowotworami i opieka onkologiczna w Polsce wobec wyzwań demograficznych i epidemiologicznych – propozycje rozwiązań” ten raport Instytutu Ochrony Zdrowia w najbliższych dniach zostanie zaprezentowany zarówno decydentom z zakresu zdrowia w naszym kraju, jak i uczestnikom III Ogólnopolskiej Konferencji „Kontrowersje w onkologii”, która w dniach 27 – 28.02. br. odbędzie się w Warszawie.

Raport onkologiczny 2014
Raport został opracowany – przy tytanicznym nakładzie pracy – przez zespół redakcyjny złożony z medyków zainteresowanych ratowaniem stanu zdrowia Polaków, szczególnie w warunkach niekorzystnego kontekstu demograficznego. A chodzi o starzenie się naszego społeczeństwa.

Autorzy Raportu to: Witold Paweł Kalbarczyk (koordynator projektu, redakcja naukowa), Mariusz Gujski (redaktor naczelny miesięcznika „Służba Zdrowia”, redakcja naukowa), Stanisław Brzozowski i Zbigniew Tytko (którzy opracowali analizy i prognozy) oraz Anna Ścibek (tabele, wykresy i rysunki).

Na blisko 200 stronach przedstawili status quo polskiej onkologii oraz prognozy rozwoju lecznictwa onkologicznego w Polsce na wiele lat. Egzemplifikacja stanu obecnego i prognoz znalazły wyraz w 164 wykresach i 99 tabelach oraz 18 mapach i 7 rysunkach.

Najcenniejsze jednak w Raporcie są pomysły autorów z sugestiami wielu konkretnych rozwiązań w lecznictwie onkologicznym w Polsce. Leitmotivem tej części Raportu jest hasło „4 x K”: kooperacja, koordynacja, kompleksowość, kompetencja. Te słowa-klucze zarysowują właściwie cały program nowego funkcjonowania placówek służby zdrowia w niesieniu pomocy pacjentom, których zaatakował ten główny „zabójca ludzi” w XXI w. Szkoda tylko, że Instytut Ochrony Zdrowia, który firmuje tę publikację, nie kieruje jej do ogółu środowiska lekarskiego w Polsce. Autorzy Raportu dostrzegają konieczność wzrostu „onkologicznej świadomości” u wszystkich lekarzy, u lekarzy różnych specjalności, do których również trafiają pacjenci onkologiczni.

Przydałby się też – może we współpracy z ekspertami z innych dziedzin życia publicznego w Polsce – kolejny raport, tym razem bardziej ekonomiczny niż medyczny. Raport rozszerzający temat relokacji środków, o czym autorzy wspominają wprawdzie i w tej publikacji, ale w zbyt małym zakresie.