Ponieważ PiS złożył 30 poprawek do projektu, trafi on z powrotem do Komisji Edukacji Nauki i Młodzieży.
Celem ustawy jest uporządkowanie systemu, w którym funkcjonują obok siebie kwalifikacje nadawane przez szkoły i uczelnie oraz nadawane przez firmy szkoleniowe i instytucje branżowe. Chodzi także o zapewnienie jakości kształcenia i wiarygodności dokumentów potwierdzających wiedzę i umiejętności osób posługujących się nimi. Nadzór nad systemem ma sprawować minister edukacji. Pierwsze czytanie projektu złożonego w Sejmie przez grupę posłów PiS odbyło się w ubiegły czwartek na posiedzeniu Komisji Edukacji Nauki i Młodzieży.
Krystyna Wróblewska (PiS) opowiadając się za uchwaleniem ustawy zaznaczyła, że uregulowanie systemu kwalifikacji wynika z zobowiązania wobec Unii Europejskiej, jest zaleceniem Parlamentu Europejskiego oraz Rady Unii Europejskiej. Przypomniała, że strona polska zobowiązała się przed Komisją Europejską do przyjęcia ustawy stanowiącej podstawę prawną dla funkcjonowania Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji do końca 2015 roku oraz do osiągnięcia pełnej funkcjonalności przez system do końca 2016 r.
Posłanka podkreśliła, że niespełnienie tych warunków może grozić nie uzyskaniem w perspektywie finansowej 2014-2020 środków unijnych wysokości 2 mld zł, w tym 1 mld zł na doskonalenie dorosłych. Dodała, że efektem niewdrożenia zintegrowanego systemu może być także konieczność zwrotu 68 mln zł z poprzedniej perspektywy finansowej.
Poinformowała także, że prace nad rozwiązaniami zawartymi w projekcie trwały 8 lat.
„Będziemy głosować za tą ustawą, tym bardziej, że my ją procedowaliśmy, a państwo przejęliście praktycznie gotową ustawę” – powiedziała Elżbieta Gapińska (PO). Za uchwaleniem ustawy opowiedziały się też kluby PSL i Nowoczesna.
„Propozycja zintegrowania różnych podsystemów kwalifikacji w Polsce wpisuje się w szerszy kontekst zachodzących w Europie zmian w zakresie kwalifikacji, o których jest mowa w dokumentach Unii Europejskiej” – powiedział Krystian Jarubas (PSL). Zaznaczył, że projekt wymaga dalszych prac, jednak rozumie determinację wnioskodawców do uchwalenia ustawy przed końcem 2015 r.
„Celem Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji jest zwiększenie dostępności oraz wyższa jakość kwalifikacji możliwych do uzyskania w Polsce. (…) W tym projekcie chodzi również o możliwość wspierania mobilności na rynku pracy, także na rynku europejskim” – zaznaczyła Joanna Schmidt (Nowoczesna). Zaznaczyła, że jej ugrupowanie ma uwagi do proponowanych rozwiązań, ale będzie je przedstawiać w przyszłym roku.
„Słyszymy, że nieprzyjęcie tej ustawy będzie oznaczać, że być może stracimy możliwość aplikowania o 2 mld zł. To gigantyczne pieniądze. (…) Każde pieniądze wrzucone w działającą gospodarkę mogą ją albo pobudzić, albo zepsuć, zniszczyć. Nie jesteśmy za tym, by brać pieniądze obojętnie od kogo i obojętnie na co. Ta ustawa jest przede wszystkim symbolem tendencji i myślenia, że wszystko będzie działało lepiej, jeżeli będzie jeszcze bardziej reglamentowane i opisywane. Szliśmy do wyborów mówiąc o deregulacji (…). Ta ustawa idzie w zupełnie innym kierunku” – powiedział Paweł Skutecki (Kukiz’15). Zapowiedział, że jego klub nie poprze projektu.
Obecnie w polskim porządku prawnym w przepisach regulujących uzyskiwanie kwalifikacji funkcjonują dwa autonomiczne względem siebie systemy: w szkolnictwie wyższym oraz w oświacie. Zasady dotyczące tworzenia i nadawania kwalifikacji w tych systemach zostały uregulowane prawnie w sposób zgodny ze standardami europejskimi. Proponowane w projekcie rozwiązania mają na celu wprowadzenie zestawu prostych i spójnych rozwiązań systemowych dotyczących kwalifikacji nadawanych poza tymi dwoma obszarami oraz większa integracja wszystkich trzech obszarów.
Projekt ustawy przewiduje utworzenie dwóch instrumentów integrujących polski system kwalifikacji: Polską Ramę Kwalifikacji oraz Zintegrowany Rejestr Kwalifikacji.
Polska Rama Kwalifikacji – podobnie jak Europejska Rama Kwalifikacji, na której jest wzorowana – będzie miała osiem poziomów kwalifikacji osiąganych na drodze edukacji formalnej (od podstawówki po doktorat), poza formalnej (na kursach, warsztatach, szkoleniach) lub nieformalnej (w pracy, w drodze e-learningu). Każdemu poziomowi zostaną przypisane poszczególne etapy edukacji, np. matura to poziom czwarty, dyplom inżyniera – szósty, magistra – siódmy, a doktorat – ósmy.
W polskim systemie kwalifikacji wyróżnione mają być kwalifikacje „pełne” i „cząstkowe”. Przykładem kwalifikacji pełnej może być np. matura lub licencjat, a cząstkowej np. znajomość programowania stron internetowych, specjalizacja w jakieś dziedzinie kulinarnej, ogrodniczej, kosmetycznej czy budowlanej.
Gdy ktoś uzyska pełną kwalifikację na danym poziomie, będzie mógł ubiegać się o kolejną kwalifikację pełną na wyższym poziomie. Każdemu poziomowi kwalifikacji towarzyszy opis efektów uczenia się na tym poziomie w kategoriach: wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych. Charakterystyki wybranych poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji będą mogły być rozwijane za pomocą Sektorowych Ram Kwalifikacji uwzględniających specyfikę danej branży.
Poziomy kwalifikacji będą umieszczane na świadectwach, dyplomach i certyfikatach. Umożliwi to łatwiejsze identyfikowanie i porównywanie kwalifikacji zawodowych. Dzięki temu osoba starająca się o pracę, zarówno w kraju, jak i zagranicą, będzie mogła posługiwać się dokumentami, które będą wiarygodne dla potencjalnego pracodawcy. Z kolei pracodawca będzie miał pełną informację o wiedzy i umiejętnościach pracownika.
Zintegrowany Rejestr Kwalifikacji to publiczny rejestr ewidencjonujący nadawane w Polsce kwalifikacje zawodowe. Zawierał będzie m.in. komplet informacji o wszystkich kwalifikacjach możliwych do zdobycia w Polsce. Prowadzić ma go Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości.
Kwalifikacje będą wpisywane do rejestru na wniosek ministrów odpowiadających za określone gałęzie gospodarki lub na wniosek zainteresowanego wprowadzeniem konkretnej kwalifikacji podmiotu publicznego lub prywatnego. Będzie prowadzony w oparciu o system teleinformatyczny.
Źródło: NaukawPolsce.PAP.pl
