Giełda to błąd!

Gra, ryzyko, emocje, decyzje trafne i błędy, zyski i straty. Jak zawsze zwyciężać na giełdzie..?

Iść pod prąd i zauważać znaki mogące świadczyć o nagłym wzroście zainteresowania kupnem akcji znaczącej ilości zwykłych ludzi nie zajmujących się na co dzień inwestowaniem. Nauczyć się dostrzegać sygnały o zmianie cyklu koniunkturalnego. Wykorzystywać szanse cyklicznie zmieniających się trendów. Być gotowym na inwestycje w odpowiednim czasie. Wyłączyć emocje. Przyjąć wartość zadowalającego zysku transakcyjnego i ustalić próg akceptowalnej straty. Konsekwentnie trzymać się wytyczonych ram. Nagradzać się zarówno za wykorzystanie nadarzających się okazji, jak i wycofanie się z inwestycji na granicy progu akceptowalnej straty. Być stuprocentowo uczciwym wobec siebie przyjmując progi wartości zadowalającego zysku i akceptowalnej straty, aby finalizować transakcje automatycznie oraz z myślą o w pełni zasłużonej nagrodzie bez względu na pozytywny bądź negatywny wynik końcowy. Chronić zyski. Pieniądze zarobione na giełdzie przenosić w bezpieczne miejsca. W przypadku zyskownego wyniku transakcji nagradzać się lokowaniem wypracowanych zysków na koncie emerytalnym. W przypadku straty nagradzać się inwestycją w swoją edukację powiększającą szansę osiągnięcia zysku w przyszłości. Uczyć się na własnych błędach i przyjmować każdy z nich jako niepomijalny krok na drodze do osiągnięcia zadowalającego systemu zarabiania na giełdzie.

Kiedy pierwszy raz idziemy w nocy ulicą podczas deszczu naturalne jest, że możemy na swojej drodze spotkać kałużę. Rozglądając się na boki, szukając suchego schronienia, powodowani chęcią komfortu i wygody nie dostrzegamy wody i w nią wchodzimy. Na drugi raz jesteśmy ostrożniejsi. Patrzymy w dół w poszukiwaniu kałuż i skutecznie je omijamy, jednak zostajemy ochlapani przez niezauważony, przejeżdżający obok samochód. Po kilku deszczowych nocach naturalne dla nas jest, że omijamy kałuże, zwracamy uwagę na przejeżdżające samochody, ba! Stajemy się specjalistami w tym temacie. Potrafimy dostrzec kałuże z daleka, gdyż zauważamy światło latarni odbijające się od ich tafli. Mamy umiejętność wytyczania odpowiedniej ścieżki, aby dojść do upragnionego celu. Rezygnując z biegu godzimy się nawet na przemoczenie do suchej nitki wiedząc, że zmiana tempa na dłuższą metę nie zmniejszy poziomu naszego przemoczenia. Patrzymy wstecz śmiejąc się z siebie, będąc wdzięcznym za wszystkie błędy jakie popełniliśmy. Bez nich nie bylibyśmy tam gdzie jesteśmy. Stali byśmy w tym samym miejscu rezygnując ze wszystkich pozytywnych doświadczeń, do których dochodzimy dzięki popełnianym błędom.