Gdyby rannym słonkiem..

Aria z II aktu Halki,muzyka Stanisław Moniuszko,słowa Włodzimierz Wolski.Teresa Zylis-Gara – soprano,National Philharmonic Symphony Orchestra Kazimierz Kord – conductor,dyrygent.

Nie ma chyba bardziej popularnej i znanej polskiej opery. Nie ma roku, w którym któryś z polskich teatrów nie przygotowuje nowej inscenizacji lub nie prezentuje wznowienia tego dzieła. Wszakże Halka to nasza duma narodowa, jeden z nielicznych przykładów w polskiej literaturze operowej, należący do gatunku do którego nigdy nie mieliśmy szczęścia..

Gdyby rannym słonkiem wzlecieć mi skowronkiem,

Gdyby jaskółeczką bujać mi po niebie!

Gdyby rybką w rzece płynąć tu do ciebie,

Jaśku mój, do ciebie!

Ani ja w Wisełce pląsająca rybka,

Ani ja skowronek, ni jaskółka chybka,

Wiatr tylko nuci:

Wróci Jaśko, wróci!

Gdyby mnie, o, gdyby mnie gwiazdeczką w skałach ponad zdrojem

Przejrzeć się w twej duszy, przejrzeć w sercu twojem!

Błędnym choć ognikiem, choć ognikiem, co tak blado pała,

O, gdyby, gdyby moja łezka tobie zapałała!

Ni mi błyskać w zdroju, ni mknąć nad gaikiem,

Ani ja gwiazdeczką, ni błędnym ognikiem!

Płyną wciąż po rosie jęki moje, płyną,

Skrócona wersja opery Stanisława Moniuszki w reżyserii wielkiej Marii Fołtyn. Na dwór Stolnika zjechała okoliczna szlachta z okazji zaręczyn jego córki, Zofii z Januszem, młodym dziedzicem góralskich wiosek. Zaufany sługa Stolnika, Dziemba, wznosi przy dźwiękach poloneza toast za pomyślność młodej pary. Gdy Janusz i Zofia proszą Stolnika o tradycyjne błogosławieństwo, słyszą smutny śpiew wiejskiej dziewczyny, która z rozpaczą szuka swego ukochanego. Śpiew ten porusza wszystkich, ale najbardziej Janusza, który rozpoznaje głos Halki — dziewczyny z gór, którą kochał i porzucił dla Stolnikówny….

.

Halka