GDY GODZIN GONIĄ NAS STRASZYDŁA

głuchym się głosem odzywamy…

głuchym się głosem odzywamy

jak pień gdy wewnątrz próchnem leci

z drwalem się jeszcze targujemy

nadzieją że to próchno…świeci !

bo my jak flet z drążonej kości

o którym wspomni wiatr zdyszany

wieszając na nim strzęp melodii

z harmonii niegdyś wysupłany…

gdzie godzin gonią nas straszydła

i tyle zjaw…i sinym cieni…

tu tylko oni wierzą słowom

powstaną lękiem przestrzeleni !