Ot, takie ironiczne epitafium –
– przewrotne, zamiennie ponure…
Myślę, że aby ekshumować prawdę…
…trzeba pogrzebać – prokuraturę…!
Ot, takie ironiczne epitafium –
– przewrotne, zamiennie ponure…
Myślę, że aby ekshumować prawdę…
…trzeba pogrzebać – prokuraturę…!
każdy swej ziemi winien jest kropelkę potu oraz jedną chwilę trudu i kropelkę krwi…
EPITAFIUM
każdy swej ziemi winien jest kropelkę potu
oraz jedną chwilę trudu i kropelkę krwi
nim nas ziemia przetrawi zanim garścią piachu
los nas rzuci i zamknie do wieczności drzwi
te kropelki zostaną w krwiobiegu pokoleń
ocalonym słowem pamięcią korzeniem
jak kamienie Rotundy jak Zamkowe Wzgórze
co wrastają w naszą ziemię pod polskim imieniem
budowanie przyszłości to jest trud śmiertelny
gdzie kamień wrasta w słowa a słowa w kamienie
i nie ma innej drogi jak za cenę życia
którą wszyscy składamy po ostatnie tchnienie
a więc złóżmy bez wahania dziś ten czuły dar
gdy nas woła Ojczyzny wspólne obcowanie
w imieniu naszych Przodków co przez pamięć szli
by zostawić nam wolność i wiary przesłanie
poniesiemy Historię Polskiego Narodu
ten dowód tożsamości każdego Polaka
każdy z nas jest jej cząstką zrośniętą na wieki
nie będzie nikt nad losem Ojczyzny znów krakał
każdy swej ziemi winien jest kropelkę potu
oraz jedną chwilę trudu i kropelkę krwi
nim nas ziemia przetrawi zanim zapamięta
chociaż jeden darowany w jej historii dni…
NIEZALEZNY ZAKLAD POETYCKI. Kubalonka. Naród,który sie oburza,ma prawo do nadziei, ale biada temu,który gnije w milczeniu. Cyprian Kamil Norwid