Dzień Flagi, Dzień Polonii i Polaków za Granicą, 2 Maja

Flaga polska była zakazana. Polacy musieli uciekać z kraju bądź byli deportowani. Polskie granice przesuwano. Wiemy, że przerwano wiele istotnych ogniw narodowych. Jednak nie mamy wyjścia. Na antypolonizm musimy odpowiedzieć polskością.

2 maja obchodzimy dwa Święta. Jedno z nich to Święto Flagi Polskiej – biel na tej fladze jest symbolem czystych i dobrych intencji, czerwień zaś to znak krwi przelanej przez Ofiary i Bohaterów, którzy oddali swoje – często młode życie – broniąc naszej kultury przed najgorszymi zbirami w historii.

Biało-czerwona flaga pojawiała się zawsze tam, gdzie szło o słuszną sprawę, gdzie walczono nie o zniewolenie, ale o wolność, i symbolem właśnie wolności biało-czerwona na zawsze niech pozostanie.

Dzisiaj wolno nam ją wywieszać, w czasie niemieckiej okupacji wywieszenie polskiej flagi oznaczało wywiezienie do obozu śmierci, za czasów komunizmu ustawowo obywatelom nie wolno było wywieszać flagi. Totalitaryzmy żyją bowiem ze zniewolenia, wolność jest ich największym wrogiem.

Szacunek dla Polskiej Flagi, to szacunek dla poświęcenia człowieka dla człowieka. Pogarda dla  Polskiej Flagi, to szacunek dla nazistów i stalinistów oraz innych zbirów spod ciemnej gwiazdy.

Drugie Święto, to święto Polonii i Polaków za Granicą. Polska wspólnota wielokrotnie zmuszana była do emigracji. Jedna trzecia Polaków żyje poza naszym krajem, bardzo często spotykając się z prześladowaniami i uprzedzeniami na tle etnicznym. Czym jest rasizm i antypolonizm, Polacy wiedzą  najlepiej. Tyle razy próbowano nas zniszczyć, wynarodowić, fizycznie eksterminować, tylko dlatego iż nie pasowaliśmy do obrazu hitlerów, stalinów i innych despotów. I dzisiaj nie brakuje jednak ludzi przepojonych nienawiścią do nas. Ludzie, którzy zakazują mówić nam po polsku, fałszują historię, rozpowszechniają zniesławiające stereotypy, lub dyskryminują nas na inne sposoby nie stanowią rzadkości.

Nasz odpowiedź może być tylko jedna. Trawestując tekst zespołu Mechanicy Szanty, który w pięknej piosence Bitwa, mówiącej o solidarności marynarzy na okręcie, śpiewał:

„Tamci co śpią na dnie uśmiechają się, bo ich straszną śmierć pomścili bracia, którzy zwyciężyli”

mówimy: niech Ci, którzy ponieśli Ofiarę, bo byli Polakami stojącymi na straży wolności, spoczywają w spokoju, dopóki my żyjemy nie pozwolimy zatriumfować złu! Niech żyje Rzecz Pospolita i Jej Dzieci! Naszą zemstą niech będzie Pamięć i Prawda!